همه ما هر از گاه عصباني مي‌شويم و اين مساله اصلا عجيب نيست اما گاهي آدم‌هايي پيدا ميشوند كه هميشه عصباني هستند يا به شدت عصباني ميشوند. شايد چند ساعت تحمل چنين آدم‌هايي راحت باشد اما اگر قرار باشد چنين فردي يك عمر شريك زندگي شما باشد، آن‌وقت تحمل آن بسيار سخت و گاهي غيرممكن مي‌شود، طوري كه عصبانيت جزء جدا نشدني زندگي مشترك مي‌شود و سايه آن هميشه بر سر اين زندگي سنگيني مي‌كند.
هيچ چيز بي‌علت نيست
در خيلي از زندگي‌هاي مشترك، عصبانيت فقط وقتي به‌وجود مي‌آيد كه جر و بحث وجود داشته باشد. در اين صورت بايد ياد بگيريد كه چطور جر و بحث را به حداقل رساند و صلح و آرامش را برقرار كنيد. بعضي زن و شوهرها در خانواده‌هايي بزرگ شده‌اند كه عصبانيت به وضوح در رفتار آنها ديده مي‌شود و آنها اين‌طور ياد گرفته‌اند كه هر زمان در زندگي احساس خستگي و درماندگي كردند، عصباني شوند.
در بعضي ديگر از زندگي‌هاي مشترك در شرايطي خاص كه به شدت استرس‌زاست، افراد به‌طور موقت عصباني ميشوند تا به نحوي به اين مشكلات خارجي پاسخ بدهند. در اين شرايط عصبانيت همسر ممكن است عموميت پيدا كند و فقط فرد خاصي مورد هدف قرار نگيرد.
واي به روزي كه خشونت وارد صحنه شود
اگر چه بروز عصبانيت در زندگي مشترك گاه مي‌تواند طبيعي باشد اما خشونت هرگز نبايد بين زن و شوهرها راه پيدا كند. اگر جر و بحث همسران هميشه حالت تهاجمي پيدا مي‌كند يا اصلا مخالفتي بين آنها ديده نمي‌شود چون اين ترس وجود دارد كه كه ماجرا از كنترل خارج شود، بايد مساله را كاملا جدي گرفت و به مشاور مراجعه كرد. اگر زن و شوهر قادر به كنترل عصبانيت خود نباشند، امنيت زندگي مشترك آنها به صفر مي‌رسد.
زندگي همراه با عصبانيت، تلخ‌تر از زهر
دليل عصبانيت هرچه باشد باعث مي‌شود فرد يك عمر شريك عصباني زندگي‌اش را تحمل كند. اين موضوع كاملا خسته‌كننده، عذاب‌آور و تحليل‌برنده است. عصبانيت پيش‌رونده و هميشگي در زندگي مشترك به دو صورت تظاهر پيدا مي‌كند:
1- به‌نظر مي‌رسد همسرتان دائما ناراحت است و هميشه در حال جوش‌آوردن است.
2- همسرتان حتي درباره مسائل بسيار جزئي هم عصباني مي‌شود و از كوره در مي‌رود.
به فكر چاره باشيد
براي آنكه اثرات مخرب عصبانيت را در زندگي مشترك به حداقل برسانيد،نكاتي را بايد ياد بگيريد و آنها را به‌كار ببنديد.
نكاتي درباره شروع عصبانيت و به اصطلاح جوش‌آوردن طرف مقابل: هرچه زودتر متوجه شويد كه مورد اشتباهي وجود دارد و درباره آن صحبت كنيد، بهتر است. اگر همسرتان از موضوعي ناراحت است و خودخوري مي‌كند، بايد به او كمك كنيد، چون اگر تنها بماند وضعيت بدتر مي‌شود. صادقانه صحبت كنيد و از انتقاد سازنده نترسيد. مواردي را در اين مواقع به ياد داشته باشيد:
آرامش خودتان را حفظ كنيد.
عصبانيت باعث بروز عصبانيت جديد مي‌شود. بنابراين اگر مي‌خواهيد همسرتان آرام باشد، شما هم بايد آرام باشيد.
احساسات همسرتان را درك كنيد.
به طور واضح به او بگوييد: <مي‌دانم كه عصباني هستي و مي‌دانم چه موضوعي تو را عصباني كرده است.> اين جملات باعث مي‌شود همسرتان بفهمد لازم نيست احساساتش را به شما بفهماند و ثابت كند كه ناراحت است.
به او نشان دهيد كه شنونده خوبي هستيد.
معمولا عصبانيت آدم‌ها وقتي ادامه پيدا مي‌كند كه احساس كنند كسي به آنها گوش نمي‌كند يا آنها را جدي نمي‌گيرد. با همسرتان تماس چشمي برقرار كنيد. با تظاهرات فيزيكي به او نشان دهيد كاملا مورد توجه شماست و با استفاده از عبارات مناسب يا تكرار حرف‌هايش نشان دهيد به او گوش مي‌كنيد. اين مساله در خاموش‌كردن عصبانيت معجزه مي‌كند.
درباره احساسات و ترس‌هايتان صحبت كنيد.
اگر شما عصباني هستيد بايد درباره آن صحبت كنيد. اگر عصبانيت او شما را عصبي يا ناراحت كرده است حتما اين موضوع را به او بگوييد البته در اين‌باره بايد به زمان و نحوه صحبت خود دقت كنيد.
* آشتي‌دهنده باشيد. حرف‌هاي شما طوري باشد كه همسرتان بفهمد قصد و نيت شما ايجاد صلح و آرامش است. مثلا در موارد لازم معذرت خواهي كنيد يا به نقش خودتان در بروز مشكل اعتراف كنيد. از بروز مشكل احساس پشيماني خودتان را ابراز كنيد؛ حتي اگر خارج از كنترل شما بوده نيز حتما پشيماني خودتان را ابراز كنيد.
نكاتي درباره اوج عصبانيت
يادتان باشد در شرايط عصبانيت، همسرتان منطقي نيست. در حالتي كه عصبانيت مي‌جوشد و فوران مي‌كند، استفاده از دليل و استدلال كارآيي ندارد. هدف شما در اين شرايط بايد حفظ آرامش خودتان و آرام‌كردن شرايط باشد. اصلا سعي نكنيد در اين مرحله مشكل را حل كنيد. بعد از خاموش شدن شعله عصبانيت، بايد زماني مناسب پيدا كنيد و بنشينيد و با هم صحبت كنيد. در اين زمان هم درباره خود مشكل صحبت كنيد و هم به همسرتان بگوييد كه عصبانيت او را درك كرده‌ايد و مي‌خواهيد با هم راه حلي پيدا كنيد كه در آينده چنين عصبانيت‌هايي به‌وجود نيايد.
* از تكنيك خلع سلاح استفاده كنيد. معمولا فرد عصباني از يك موضوع به موضوع ديگر مي‌پرد يا بدون شنيدن حرف‌هاي شما فقط انتقاد مي‌كند. با تغيير شرايط، شما تمركز بيشتري روي موضوع پيدا كرده و آرامش پيدا مي‌كنيد. مثلا در شرايط عصبانيت به او بگوييد مي‌دانم تو عصباني هستي ولي من بايد ساعت 7/30 جايي باشم و از منزل بيرون برويد. به اين ترتيب موقتا شرايط را ترك كنيد تا اوضاع بدتر نشود. بعد دوباره برگرديد. اين كار باعث آرام‌شدن هر دو نفر مي‌شود و اوضاع را بدتر نمي‌كند.
* تكنيك ديگري هم وجود دارد كه در مواقع انتقاد غيرمنطقي به درد مي‌خورد. به‌جاي اينكه در اين شرايط با همسرتان جر و بحث كنيد و عصبانيت هر دوي شما بيشتر شود، تا حدي با او موافقت كنيد. مثلا اگر او مي‌گويد: <تو هميشه بيرون هستي و اصلا به من فكر نمي‌كني>، بگوييد: <شايد جديدا بيشتر از هميشه بيرون بوده‌ام.> يا اگر مي‌گويد: <تو هميشه خودخواه هستي. اگر امروز بخواهم بيرون بروم چه مي‌شود؟ مگر تو نگهبان من هستي>! شما پاسخ دهيد: <گاهي انتظار دارم تو مراقب بچه‌ها باشي و من هم كمي بيرون بروم.>
* از اظهارات منفي كمك بگيريد. اگر انتقاد او كاملا صحيح و منطقي است، صحبت‌كردن درباره آن، معذرت‌خواهي و بررسي آن كاملا طبيعي است. در اصل شما بايد با آرامش و قاطعيت تمام با انتقاد مناسب و به جا موافقت كنيد. اين روش، عصبانيت را در نطفه خاموش مي‌كند. مثلا اگر همسرتان مي‌گويد: <تو اصلا ملاحظه نمي‌كني. بايد زودتر به من مي‌گفتي كه دير به منزل مي‌آيي.> شما از قسمت منفي عبارت استفاده كنيد و بگوييد: <درست است. من در اين‌باره بي‌ملاحظه بوده‌ام.>
*مواظب خودتان باشيد. وقتي همسرتان عصباني است، بايد مواظب باشيد اعتماد به نفستان تحليل نرود. اگر با فردي زندگي مي‌كنيد كه دائم عصباني است و فرياد مي‌كشد، قطعا اعتماد به نفس شما زير سوال مي‌رود. از راه‌هاي تقويت اعتماد به نفس كمك بگيريد.
كلام آخر اينكه بهترين راه كنترل عصبانيت، اجتناب از آن در همان مرحله اول است. اگر بين شما مواردي وجود دارد كه دائم باعث جنجال مي‌شود، مهارت‌هاي ارتباطي خودتان را تقويت كنيد و آنها را قبل از وقوع عصبانيت به‌كار ببنديد. فراموش نكنيد، هرچه مهارت ارتباطي شما بهتر باشد امكان بروز يا ادامه عصبانيت كمتر مي‌شود. ضمنا فراموش نكنيد هركس قلق خودش را دارد. پس بدانيد همسرتان چطور و چه موقع عصباني مي‌شود تا بتوانيد شرايط را تا حد امكان تعديل كنيد.
منبع:http://www.salamat.ir /خ