از زنان والا مقامي است که در دور? زندگي هشت امام معصوم – عليه السلام – را درک کرد و پيوسته مورد لطف و عنايت ايشان قرار داشت . در يک يا دو نوبت به وسيله امام زين العابدين و امام رضا – عليه السلام – جواني اش به او باز گردانده شد . اولين ملاقات وي با اميرالمؤمنين – عليه السلام – بود که از حضرت دليلي برامامت در خواست کرد .
حضرت در حضور وي سنگي را برداشت و بر آن مهر خود را نقش کرد و اثر آن مهر در سنگ جاي گرفت و به او فرمود : پس از من هر که توانست در اين سنگ چنين اثري بر جاي بگذارد ؛ او امام است . از اين رو حبابه پس از شهادت هر امامي نزد امام ديگر مي رفت و آنان مهر خود را بر همان سنگ مي زدند و اثر آن نقش مي بست . نوبت که به امام رضا – عليه السلام – رسيد حضرت نيز چنين کرد .
حبابه نه ماه پس از رحلت امام رضا – عليه السلام – زنده بود و پس از آن بدرود حيات گفت.]
روايت شده است که وقتي حبابه به خدمت امام زين العابدين رسيد يکصد و سيزده سال از عمرش سپري شده بود . حضرت با انگشت سبابه خود اشاره اي نمود و جواني اش باز گشت
همچنين نوشته اند :
« صورت حبابه از زيادي سجود سوخته و از عبادت همانند چوب خشکيده اي شده بود.»