مفهوم اميد و فوايد آن

اميد يعني اين که احتمال زيادي مي دهم که در آينده به هدف هايم برسم . اميد نيرويي هيجاني است که تخيل را به سمت چيزهاي مثبت هدايت مي کند . اميد به ما انرژي مي دهد و مجهزمان مي کند ، و مانند کاتاليزوري براي کار و فعاليت عمل مي کند . به سبب اين که اميد مستقيما با ميزان اعتمادمان ارتباط دارد ، به ما الهام مي دهد که هدفمان را بالاتر بگيريم ، تلاش بيشتري کنيم و قدرت مقاومت بيشتري داشته باشيم .
تحت تاثير اميد در مورد چيزها با معيار امکانها ، پاسخها و راه حلها به جاي محدوديت ها ، از دست دادن ها و ترس ها مي انديشيم . اين گرايش ذهني مثبت ، زمينه باارزشي براي تلاشمان در يافتن راه حل مشکلات به وجود مي آورد . اميد همچنين به ما انعطاف پذيري ، نشاط و توانايي خلاصي از ضرباتي را که زندگي به طرف ما حواله مي کند ، مي دهد .
پژوهش هاي روان شناختي نشان مي دهد که اميد به مردم کمک مي کند تا از پس مشاغل دشوار برآيند ، تحمل بيماري هاي سخت را داشته باشند ، از افسردگي اجتناب کنند و از نظر تحصيلي موفق تر شوند . در واقع در پژوهشي از حدود 4000 دانش آموز در آمريکا ، مشخص شد که دانش آموزان سال اول متوسطه ، تحت تاثير اميد ، نمراتشان را دقيق تر از امتيازهاي امتحانات ورودي کالج يا ميانگين نمرات دبيرستان پيش بيني کردند .

وقتي اميد محو مي شود ، چه اتفاقي مي افتد ؟

ما معمولا درباره ارزش واقعي اميدواري تا وقتي که از دستش ندهيم ، فکر نمي کنيم . اميد موهبتي هيجاني است که آن را حق خودمان مي دانيم . اما ارزش کامل اميد وقتي به طرزي دردناک آشکار مي شود که اثرات تخريبي نااميدي را احساس مي کنيم .
البته همگي مي دانيم وقتي اميد از دست مي رود ، چه اتفاقي مي افتد . اعتمادمان را از دست مي دهيم . قدرت اراده مان کاهش مي يابد . از کار گرفتن استعداد مان دست بر مي داريم . سطح توقعاتمان را کم مي کنيم و شروع به ارزيابي موقعيت هاي عقب نشيني مي کنيم . نيرويمان تخليه مي شود و به سوي نگرش ` فايده اش چيست ؟ ` سوق داده مي شويم . تفکر خلاقمان از زاويه ديد نوآورري دور مي شود و در عوض با اين تصور قوي که تمام چيزها دلگير ، تاريک و مشکل اند ، تلف مي شود .
بعضي از جالب ترين تحقيقات درباره نيروي اميد توسط مارتين سليگمن ، روان شناس دانشگاه پنسيلوانيا انجام شده است . او سازه ` ناتواني آموخته شده ` را وضع کرد تا توضيح دهد وقتي مردم اين اميد را که تلاشهايشان مي تواند تاثير مثبتي داشته باشد را از دست بدهند ، چه اتفاقي مي افتد . اين حالات با انفعال ، ` تسليم ` به شرايط ناخوشايند و حتي ياس مشخص شده است . نااميدي در حد افراط فرد را به سمت ناراحتي هاي خطرناک افسردگي مي راند .

چگونه مي توان به طور سنجيده اميد را پرورش داد ؟

اشتباه اکثريت اين است که روي اميد به عنوان چيزي که ` به راحتي اتفاق مي افتد ` حساب باز مي کنند . ما توجه نمي کنيم که اميد نظمي ذهني است که مي توان آن را به کار بست . در مدارس به ما آموزش نمي دهند که اميد مهارتي است که بايد آن را پرورش دهيم . اما اميد خيلي فراتر از آن است که در اختيار شانس قرار داده شود . ما بايد آگاهانه روي آن کار کنيم تا اميدواري بخش فعالي از روند فکري روزانه مان شود .
اساسا اميد ، عمل تمرکز ذهني است . روح مثبت ، وقتي ايجاد اميد مي کند که توجه مان را سمت موارد زير هدايت کنيم :
• به کارهايي که مي توانيد انجام دهيد تا کارهايي که نمي توانيد
• به کارهايي که مي توانيد کنترل کنيد تا کارهايي که نمي توانيد
• به چگونگي به کار گرفتن قدرت و منابع خودتان به بهترين وجه
• به جنبه هاي مثبت زندگي تان ، مانند موارد موثر آن
• به امکانات تا محدوديت ها
ما بايد اميدواري را مانند نوازندگان حرفه اي که هر روز گام هاي موسيقي ، يا مانند قهرمانان بسکتبال که هر روز انداختن توپ را تمرين مي کنند ، هر روز ... با نظمي سخت ... و با عزمي بي امان براي پيشرفت تمرين کنيم .