ازهرچه بگذري ، سخن « دوست » خوش تر است. وچه دوستاني شايسته تراز« اهل بيت» براي عشق ورزيدن ، دوست داشتن ، رابطه قلبي داشتن ، به ياد آنان زيستن ونفس کشيدن وبا عشق ومحبت آنان فرزند تربيت کردن وجامعه ساختن !
وقتي با کسي ياکساني « رابطه » داريم ، ازآنان ياد مي کنيم ، تماس گرفته احوالپرسي مي کنيم ، به ديدارشان مي رويم ، به مهماني دعوتشان مي کنيم ، درغم وشادي آنان شريک مي شويم ، درسفر وحضر پيوند با آنان را مغتنم مي شماريم واين رابطه رادرهمه شئون زندگي خويش، جريان و سريان مي دهيم .
اهل بيت عصمت ودودمان پاک پيامبر، دوست داشتني ترين ،خانواده اي هستند که مي توان نام برد وپاک ترازآنان وجود ندارد و قرآن به طهارت آنان گواهي داده است ونيزاين فرمان قرآن که « کونوا مع الصادقين ، (1) با راستان وراستگويان باشيد » ،برآن دودمان مطهر تطبيق وتفسير شده است ومزد رسالت حضرت رسول ، « مودت ذي القربي » قرارداده شده است .(2)
با اين خاندان ، تا چه حد رابطه مودت و دوستي داريم ؟ تا چه حد « عترت پيامبر » درخانواده ما « حضور» دارند ؟ آيا درگسترش عطر وبوي « محبت اهل بيت » درخانه و خانواده وفرزندان وبستگانمان ، فعال بوده ايم ؟ اگرعشق وانس با خاندان پيامبر ( ص) يک « وظيفه » است ، تا چه حد خود وفرزندانمان به اين وظيفه عمل کرده ايم وديگران را به اداي اين تکليف ، فرا خوانده ايم ؟
طبيعي است که سخن از« تربيت ولايي » به ميان آيد و پروراندن نسلي علي دوست ومحب خاندان رسول ودلباخته و پيرو اهل بيت ، که درغم ها وشادي هاي اين مجموعه نوراني ، غمگين وشادمان شوند و ميان خود وآنان علقه وپيوندي دروني ، عاطفي وروحي احساس کنند وهمين پيوند را سرمايه وخميرمايه همرنگي وهمراهي با آنان قراردهند.
بخشي از تربيت ديني فرزندان ، « تربيت ولايي » است ، چرا که محبت وولايت و اطاعت ازعترت ،راه ارتباط معرفتي وعملي نسبت به دين است ومواليان اهل بيت ،هم دين شناس ترند ، هم ديندارتر وهم فداکارتر درراه دين وقرآن .
اگرخداوند ، به محبت ومودت اهل بيت فرمان داده است ، ازاين فرمان تکليف وحقي برعهده ما پديد مي آيد وبي مهري و بي توجهي به اين دستور، ترک تکليف و تخلف ازانجام وظيفه است.
حضرت علي (ع) مي فرمايد :
« عليکم بحب ال نبيکم ، فانه حق الله عليکم ،(3)
برشما باد دوست داشتن خاندان پيامبرتان ، که اين ، حق خداوند برشماست »
راستي با اين توصيه پيامبراکرم چه کرده ايم که ازماخواسته است :
« ادبوا اولادکم علي حبي وحب اهل بيتي ....(4)
فرزندانتان را بامحبت من ومحبت خاندان من تربيت وتاديب کنيد »
چنين تربيتي ، براي فرزندان مصونيت مي آورد . دل هاي شيفته اهل بيت وفرزندان آشنا ودوستدار خاندان پيامبر، کمتر درمعرض فساد اخلاق وبي هويتي و خودباختگي دربرابر فرهنگ بيگانه و وسوسه هاي شيطاني وانحرافات قرار مي گيرند . وقتي خداوند آنان را ازلغزش ها مصونيت بخشيده است ( عصمکم الله من الزلل ) اين عصمت اخلاقي درمرتبه نازل تري به هواداران وشيفتگان هم سرايت مي کند ودوستدار اهل بيت ، دوستدار طاعت و پاکي وبندگي وقرآن ونماز ودعا واحسان به والدين وهمکاري اجتماعي وکمک به محرومان ومبارزه با ظالمان هم خواهد بود. آنان که درصحنه هاي مختلف جهاد و امربه معروف ونهي ازمنکر وياري مردم و دفع فتنه ها وعزت خواهي وظلم ستيزي، ازعصرامامان معصوم تاکنون ، ميدان دار وحاضر وفعال بوده اند ،مگر ازعلي دوستان و عاشقان حسين ومحبان اهل بيت نبوده اند که الگويشان دراين راه ، « خاندان عصمت » بوده است ؟ وقتي ما آنان راتجسم همه خوبي ها وپاکي ها مي دانيم وخطاب به آنان مي گوييم :