شلختگي و رفتار غير مسئولانه نوجوانان، والدين را عصباني و گاه تا مرز دعوا و جر و بحث با نوجوانان پيش مي‌برد، اما عصبانيت چاره کار نيست، مقاله زير هشت روش براي کمک به نظم و انضباط نوجوانان به شما کاربران عزيز پيشنهاد کرده است، با هم مي‌خوانيم:
1) به آنها کمک نکنيد
شاهد به مخمصه افتادن نوجوانان بودن سخت است؛ اما بدتر از آن کمک به نوجواناني است که نمي‌توانند مسئوليت اعمال خود را به عهده بگيرند و گليم خود را از آب بيرون بکشند و هميشه منتظرند تا پدر و مادر به ياري آنها بشتابند. اين کار وقتي که آنها کوچکتر هستند و پيامدهاي کارهايشان جديت کمتري دارد بسيار آسانتر است.
2) به تدريج کارها را به خود آنها واگذار کنيد
اين گفته که نقش والدين کم‌کم براي بچه‌ها کمرنگ مي‌شود صحيح است. هنگامي‌که نوجوان بالغ مي‌شود؛ شما نقش خود را از پدر و مادر و مشاور به يک دوست تغيير مي‌دهيد.انجام اين کار به صورت تدريجي بسيار آسانتر است. اين کار را از وقتي که آنها خيلي کوچک هستند شروع کنيد و بگذاريد در مورد لباس و غيره ي خودشان تصميم‌گيري کنند. با اين روش آنها از سنين کم تصميم‌گيري را تجربه مي‌کنند.
3) بگذاريد نتايج اعمال خود را ببينند و از اين راه تجربه کسب کنند
اين کار را در مواقعي که امکان دارد و البته براي آنها خطرناک نيست انجام دهيد. ممکن است براي شما کاملاً واضح باشد که نوجوان شما نمي‌تواند يک انشاء را 2 ساعته در عصر جمعه تمام کند؛ اما غر زدن به او در سراسر هفته براي انجام به موقع اين کار، فقط شما را بداخلاق جلوه مي‌دهد. چرا نمي‌گذاريد خودش تجربه کند که تمام شب بيدار ماندن براي انجام دادن تکاليف چقدر بد است.
4) يادآوري به صورت يک کلمه‌اي باشد نوجوانان به حواس پرتي و نشنيدن حرف‌ها ي (خصوصاً غر زدن ) والدين خود شهرت دارند.گفتن يک کلمه مثلا:ً <آشغال‌ها>، بسيار مؤثرتر از پنج دقيقه سخنراني در مورد اهميت مسئوليت‌پذيري يا تکرار کارهاي روزمره‌اي که وقتي شما در سن او بوديد انجام مي‌داديد است.
آنها پس از گفتن اولين کلمه بقيه را نشنيده مي‌گيرند؛ بنابر اين بهتر است اين نکته را درنظر داشته باشيد.
5 ) براي‌مواردکم‌اهميت به آنها اطمينان کنيد و بگذاريد رشد کنند
ميل به قابل اعتماد بودن، جزء طبيعت انسان است. بنابر اين به نوجوانان نشان دهيد که به آنها اطمينان داريد و اين کار را با دادن فرصت‌هايي به آنها براي اثبات قابل اطمينان بودن آنها انجام دهيد.
اگر نوجوان شما در گذشته نشان داده که قابل اطمينان نيست؛ اين شانس را مجدداً و با شروع از کارهاي کوچک و بعد کارهاي مهمتر به او بدهيد.
6 ) شوخ طبعي خود را حفظ کنيد و خيلي جدي نباشيد
اگر نوجوان شما فکر مي‌کند که شما خسيس‌ترين والدين دنيا هستيد؛ ناراحت نشويد. من هميشه به فرزندانم مي‌گفتم که در مدرسه خسيس‌ها شاگرد اول بودند. اين را با طعنه نمي‌گفتم بلکه با لبخند و لحني گرم بيان مي‌کردم. به طوري که اين پيام را القاء مي‌کرد که "من خسيس هستم"، به هيچ وجه يک توهين نيست.
7) به آنها مرتب مسئوليت بدهيد
اداره يک خانه مستلزم تلاش گروهي خانواده است و فرقي ندارد که والدين تمام وقت در خانه باشند يا نباشند. با محول کردن کارهاي مهمي‌که نقش زيادي در رفاه خانواده دارد اين احساس را به نوجوان بدهيد که بازيکن مهمي‌در اين تيم است.
8) در مورد هر چيزي جنگ و جدل نکنيد
سنين نوجواني، دوران احساساتي عمل کردن است. از هر مسأله ي کوچکي مشکلي جدي نسازيد. مسائل واقعاً مهمتر را از مسايل ديگر جدا کنيد و نگران مسايل کم اهميت نباشيد.
منبع :
پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش
ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh /ج