بسياري از والدين وقتي فرزندانشان به آغاز سنين نوجواني ميرسند، هميشه نگران اخلاق و رفتار آنها هستند؛
مثلاً بسياري از مادران از اين موضوع گله ميکنند که دختران نوجوانشان با اينکه بسيار باهوش هستند اما مدام خواهان لباسهايي با مارکهاي معروف و گرانند و بيشتر پول توجيبيشان را صرف ولخرجي و هديه گرفتن براي دوستانشان ميکنند!
به اعتقاد اين دسته از والدين، بچههاي آنها فکر ميکنند که پول روي درختان ميرويد! آنها با اين تفکر فرزندانشان دچار مشکل شدهاند.
اگر شما هم جزو والديني هستيد که فکر ميکنيد چرا بايد اينقدر داشتن يک موبايل خيلي شيک و پوشيدن جينهاي گرانقيمت براي فرزند شما مهم باشد، به همين گروه پيوستهايد!
شايد فکر ميکنيد که اگر نوجوان شما خودش شاغل بود شايد اين مسئله به او کمک ميکرد، بفهمد پولي که به اين آساني خرج ميکند، به سختي بدست ميآيد؟! اين مسئله شايد راه حل خوبي به نظر برسد اما از طرف ديگر، شما ميخواهيد فرزندتان تا جايي که ميتواند از دوران بچگياش لذت ببرد!
بايد به شما بگوييم که احتمالا شما اينطور فرزندتان را تربيت کردهايد که نسبت به پول و خرج کردن آن محتاط باشد يا حداقل رفتاري لاقيد نداشته باشد، اما رفتار فرزندتان نشان ميدهد که او در گرفتار مد شده است و پولش را بدون هيچ قيد و شرطي براي داشتن مارکهاي معروف ميپردازد.
اين طبيعي است که هر نوجوان در اين سن بخواهد، آخرين وسايل مد روز چه لباس، چه تلفن همراه و چه چيزهاي ديگر را داشته باشد. دقت کنيد داشتن اين مارکهاي بهخصوص بهعنوان يک همبستگي در بين گروههاي سني شناخته شده است و پذيرفتن اينها براي جوانان اهميت دارد.
البته قبول کردن اين موضوع هميشه براي والدين مشکل است مخصوصا وقتي که متوجه ميشوند، فرزنداني را تربيت کردهاند که از نظر ارزش دهي به موقعيتها و امکانات با آنها متفاوت هستند. چراکه جوانان ارزشهاي گروههاي سني خودشان را بالاتر از ارزشهاي والدينشان ميدانند.
اما خبر خوبي که براي شما داريم اين است که: رفتار فرزند نوجوان شما احتمالا دوره اي است. در اين دوره او خودش را از شما جدا کرده و در حال فهميدن تمايز بين خودش و گروه دوستانش است.
اما بيشتر بچهها بعد از گذراندن اين دوره سني به ارزشهاي والدينشان برميگردند و نظرات پدر و مادرها که در طول سالهاي بين شش تا چهارده سالگي به آنها آموزش داد شده معمولا دوباره پذيرفته ميشود.
? سه نکته مهم براي والدين:
ـ آنچه که شما ميتوانيد انجام دهيد، اين است که هنگامي که ميخواهيد فرزندتان را از خريد کردن دو رنگه داريد، به هيچ عنوان براي راضي کردنش سعي نکنيد مواظب باشيد که او چشمش به اجناس مورد علاقهاش نيافتد، چرا که او دقيقا ميداند که اگر شما آنجا ايستادهايد دقيقا براي اين است که وسيله مورد علاقهاش را نبيند.
ـ در اين شرايط غيرممکن است که به او القا کنيد متفاوت رفتار کند. اما ميتوانيد براي او به آرامي توضيح دهيد که در فرهنگ مصرفي، هميشه يک آيتم جديد براي خريد وجود دارد. اما خريدن آن فقط يک شادي موقتي را به همراه دارد چراکه حتما نمونه جديدتري به بازار خواهد آمد.
ـ در مورد درآمدتان و پولي که به دست ميآوريد خيلي روراست با او صحبت کنيد: شرايط خود را توضيح دهيد و بابت پولي که صرف خريد لباسها و هدايا ميکند از او توضيح بخواهيد. بگوييد که ميزان مشخصي پول توجيبي به او ميدهيد و با اين ميزان پول دريافتي او مجبور است که تصميم بگيرد چه چيزي بخرد: يعني تصميم بگيرد چطور براي خرج کردن پولش تا نوبت بعدي دريافت پول توجيبي برنامهريزي کند. درهرحال شما بايستي به او مسئوليتهاي مالي و توانايي پسانداز و انتخاب کردن را آموزش دهيد.
ـ وقتي براي خريد چيزي پافشاري ميکند يا درخواستهاي بيمورد دارد يا فرياد ميزند و کج خلقي ميکند، محکم وجدي باشيد: ممکن است فرزندتان فرياد بزند و بگويد شما پدر و مادر خيلي بيانصافي هستيد و...آگاه باشيد که هميشه راحتترين کار براي خانوادهها اين است که کارت اعتباري شان را بدهند و هر چه که فرزندشان ميخواهد بخرند. اما نتيجه اين عمل فقط پرورش مصرف گرايي است. پس مقتدر باشيد!
منبع:همشهري آنلاين ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh /ج