ورزش و تيم هاي فوتبال
 

يوونتوس به عنوان يکي از مهم ترين و بزرگترين باشگاه هاي ايتاليا و جهان مي باشد که صاحب افتخارات بسيار متعددي شده است. در اين مقاله به طور مختصر تاريخچه باشگاه يوونتوس بيان شده است.

مشخصات
 

سال تاسيس باشگاه 1897
ادرس پستي باشگاه تورينو - خيابان گالييه و فراريس 32
ادرس ورزشگاه باشگاه تورينو-استاديوم المپيکو،25.451 خيابان فيلادلفيا 88
ادرس محل تمرين باشگاه مرکز يوونتوس- خيابان استوپينيجي 183 وينوو
صاحب اصلي باشگاه خانواده بزرگ انيلي
مديريت باشگاه جيامپيرو بوني پرتي - فرانزو گراند استيونس
مديرعامل باشگاه کوبولي جيلي
مربي باشگاه کلوديو رانيري
نائب رئيس باشگاه کلود بلانک
مدير ورزشي باشگاه جيان مونتالي
مدير نقل و انتقالات باشگاه السيو سکو
شرکت توليدي اجناس باشگاه شرکت نايک
اسپانسر اصلي باشگاه نيو هلند - فيات
مربي بدن ساز :ريکاردو کاپاننا
وب‌گاه باشگاه : http://www.juventus.com/
وب‌گاه فارسي و رسمي باشگاه: http://www.juve.ir/
تاريخ تأسيس باشگاه : 1897 ميلادي
نام استاديوم فعلي : المپيک تورين
نام استاديوم اسبق : دل آلپي
رنگ لباس : سفيد و سياه ( بيانکونري)
رنگ لباس دوم : آبي
يوونتوس واژه‌اي لاتين است به معناي جواني. و بيانکونري واژه اي است ايتاليايي به معناي سياه و سفيد

تاريخچه
 

يکي از بزرگ‌ترين تيمهاي ايتاليايي، تيم فوتبال يوونتوس شهر تورين است.
يوونتوس در سراسر جهان طرفداران زيادي دارد. اين تيم راه راه پوش، همواره در تمامي مسابقات از اميدهاي مسلم قهرماني است.
شهر تورين داراي دو تيم مطرح است که يکي تورينو و ديگري يوونتوس است و طرفداران افراطي آنان، حساسيت خاصي روي تيمهاي مورد علاقه خود دارند .
بدون چشيدن طعم شکست نمي‌توان از طعم دلپذير پيروزي لذت برد. يوونتوس بيش از هر تيم ديگري در دسته اول ايتاليا موفق ظاهر شده ولي در ازاي کسب 27 عنوان قهرماني، به همين ميزان طعم تلخ ناکامي را چشيده و به همين دليل از اوايل دهه 30 تاکنون هرگز عطش خود را براي پيروزي از دست نداده است. ليگ دسته اول ايتاليا در سال 1929 اعلام موجوديت کرد و يوونتوس در طي 30 سال ابتدايي تنها دوبار به قهرماني رسيد. اين تيم در فصل 31-1930 به قطبي در فوتبال ايتاليا تبديل شد. بازيکناني مثل لوئيز مونتي، ريموند اورسي و رناتو سزاريني در زمان مربيگري کارلو کارکانوي افسانه‌اي يوونتوس را پنج سال متوالي به قهرماني رساندند.
مرگ غم انگيز ادواردو آنيلي، مالک يوونتوس در تابستان 1935 ناقوس پايان اولين دوره طلايي يوونتوس را به صدا در آورد قهرماناني که در پنج سال قبل مهره‌هاي کليدي براي يوونتوس بشمار مي‌آمدند ناگهان تبديل به بازيکناني پا به سن گذاشته شدند و تيم‌هايي مانند بولونيا و تورينو در 13 فصل بعد قطب‌هاي جديد فوتبال ايتاليا را تشکيل دادند.
مرگ آنيلي باشگاه را با مشکلات مالي مواجه کرد و به همين دليل مسئولين به فکر پرورش جوانان افتادند. بدين ترتيب بازيکنان زيادي از جمله آلفردو فوني و پي‌يرو راوا نام و آوازه‌اي براي خود پيدا کردند.
هر چند يوونتوس نتوانست در طي 13 سال به قهرماني برسد ولي در عوض تنها دو بار در ميان پنج تيم برتر جدول جاي نگرفت.

روزهاي بد
 

مونتي در سال 1940 در 39 سالگي بازنشسته شد. در حالي که يوونتوس براي رسيدن به رده‌هاي بالايي جدول تلاش مي‌‌کرد اين تيم افسانه‌اي تورينو بود که پس از جنگ جهاني دوم در ليگ ايتاليا به قطبي مهم تبديل شد.
سانحه هوايي ناگوار سوپرگا در 4 مه 1949 ايتاليا را از يکي از بزرگ‌ترين تيم‌هاي تاريخ خود محروم کرد. اثرات اين فاجعه بر روي تورينو بيش از حد تصور بود. اين تيم از آن زمان تنها يک بار موفق شد به قهرماني ليگ برتر برسد. در عوض يوونتوس در آن سال قهرمان شد، فصل بعد در رده سوم قرار گرفت و در سال 1952 مجدداً قهرماني را بدست آورد پس از اين که يوونتوس از نظر تعداد قهرماني به جنوا رسيد يک دوران ناکامي ديگر آغاز شد.
به نظر مي‌‌رسيد بازيکناني مانند جان هنسن، ارمز موچينلي و جيام پي يرو بونيپرتي که در قهرماني يوونتوس براي نهمين بار نقش مهمي داشتند عطش خود را براي پيروزي از دست داده‌اند. اينتر با پذيرفتن سيستم جورجيو فوني توانست دو سال متوالي به قهرماني دسته اول ايتاليا برسد و يوونتوس را تا رده دوم جدول پائين بکشد.
در سال 1954، به دنبال استعفاي جياني آنيلي، رئيس يوونتوس، هنسن و پارولا باشگاه را ترک کردند. يوونتوس در آن سال تا مکان هفتم جدول سقوط نمود.
سال بعد اوضاع بدتر شد و يوونتوس در حالي فصل را به پايان رساند که تنها هفت امتياز تا سقوط فاصله داشت.

بازگشت يوونتوس
 

يک سال ديگر طول کشيد تا مجدداً شانس به يوونتوس روي آورد. اين تيم سرانجام در سال 1958 با تلاش سه مهاجم شاخص خود بونيپرتي، جان چارلز و عمر سيوري مجدداً به قهرماني رسيد. يوونتوس در سال 1961 دوازدهمين قهرماني خود را جشن گرفت. اين تيم تحت مربيگري ليوبيسا بروچيچ و رانتو سزاريني به سه قهرماني رسيد هر چند با رفتن سزاريني به ناپولي و انتخاب گونارگرن به عنوان مدير فني اين دوران طلايي به پايان رسيد. بونيپرتي نماد يوونتوس، پس از انجام 444 بازي بازنشسته شد و قهرمان بلامنازع ايتاليا در مکان دوازدهم جدول جاي گرفت.
در دو فصل بعدي پائولو آمارال و مونز گليو مربيگري يوونتوس را بر عهده گرفتند و با وجودي که اين تيم در مکان‌هاي دوم و چهارم جدول قرار گرفت ولي هر دو مربي از کار برکنار شدند هر چند بازيکن آرژانتيني هم مدت زيادي در يوونتوس نماند و در تابستان 1964 با روي کار آمدن هريبوتو هررا اين تيم را ترک کرد. در اولين فصل حضور هررا، سيوري تنها 15 بار بازي کرد و به همين دليل تصميم گرفت به ناپولي برود. هررا در سال 1967 به همراه يوونتوس به قهرماني ليگ دست يافت.
در چهار سال بعدي تمام سعي باشگاه مصروف استخدام بازيکنان جديد شد.
ولي در زمان مربيگري آرماندو پيکي جوان در سال 1971 بود که يوونتوس تبديل به يک قطب فوتبال گرديد. فرانکو کوزيو، روبرتو بته گا، فابيو کاپلو و لوچيانو اسپينوزي به تيم پيوستند و در کنار بازيکناني مانند جوزپه فورينو، پيترو آناستازي، آنتونيو کوکوردو و فرانچسکو موريني شالوده تيم اول را ريختند. متاسفانه پيکي نتوانست ثمره تلاش هاي خود را ببيند و فصل بعد جاي خود را به سستمير ويچپالک داد. در آن سال يوونتوس به اولين قهرماني از مجموع هفت قهرماني در طي 11 سال دست يافت.(

سقوط دوباره

پس از دوران موفقيت آميز اواخر دهه 70 و اوايل دهه 80، طولاني‌ترين دوران ناکامي يوونتوس بعد از جنگ آغاز شد.
جيوواني تراپاتوني پس از 11 سال مربيگري، قهرماني در جام باشگاههاي اروپا و شش بار قهرماني در ليگ، يوونتوس را ترک کرد. پس از مدت کوتاهي، ميشل پلاتيني، اعجوبه فرانسوي جاي او را گرفت. زماني که ميلان با سرمايه سيلويو برلوسکوني بار ديگر به قطبي در فوتبال ايتاليا و اروپا تبديل مي‌‌شد بانوي يپر با حسرت شاهد قدرت گرفتن اين تيم بود.
در آن زمان يوونتوس اميدوار بود دينو زوف اسطوره‌اي در نقش يک ناجي ظاهر شود. هر چند وي در فصل 90-1989 تنها توانست به جام يوفا و جام حذفي ايتاليا دست يابد. سال بعد دينو زوف جاي خود را به لوئيجي مايفردي داد و لوکادي مونتزامولو به عنوان معاون رئيس باشگاه انتخاب شد.
اگر ميلان، آريگو ساکي را داشت، مونتزمولو را مي‌‌شد" ضد ساکي" يوونتوس ناميد.

يوونتوس در دهه 90
 

پس از جام جهاني 1990، بازيکنان جديدي مانند توماس هسلر آلماني و روبرتو باجو، بازيکن محبوب ايتاليايي‌ها به يوونتوس پيوستند.
هر چند در پايان يک فصل ناموفق يوونتوس در مکان هفتم جدول قرار گرفت و جواز حضور در جام باشگاههاي اروپا را نيز بدست نياورد. حتي بازگشت زوج تراپاتوني- بونيپرتي هم نتوانست قدرت ميلان را کاهش دهد. رؤساي يوونتوس به دنبال کسب افتخارات بيشتري بودند و بدين ترتيب مارچلو ليپي وارد گود شد.
رسيدن ليپي در سال 1994 با سقوط ميلان هم‌زمان بود. آنجلو پروتزي، يورگن کوهلر، آندرياس مولر، ديويد پلات و فابريسيو راوانلي از ستارگان اين تيم بودند .
دوران شکست ناپذيري ميلان به پايان رسيد و ليپي آنقدر زيرک بود که با آميختن مهارت‌هاي باجو با قدرت جيان لوکا ويالي يوونتوس را به جايگاه شايسته خود در دسته اول ايتاليا بازگرداند.
در چهار سال بعد، يوونتوس در بازيهاي داخلي و خارجي موفق ظاهر شد و در سال 1996 براي دومين بار به قهرماني جام باشگاههاي اروپا رسيد. اگر چه با انتقال ليپي، يوونتوس سه سال ديگر در کسب هر گونه جام ناکام ماند. در سال 1999، پس از فتح نه جام، ليپي اعتماد بازيکنان را از دست داد و استعفا کرد و کارلو آنجلوتي که دو فصل قبل پارما را به مکان دوم جدول ليگ دسته اول رسانده بود براي جانشيني وي انتخاب شد. هافبک سابق ميلان وارث تيمي شد که در اواسط جدول دست و پا مي‌‌زد.
خريدهاي نامناسب - زوران ميرکوويچ، خوان اشنايدر و ژوسلين بلانشار- و مصدوميت بازيکنان کليدي باعث شد يوونتوس در پايان فصل در مکان ششم جدول قرار گيرد.
سال بعد يوونتوس جنگنده تر ظاهر شد. اين تيم که در بيشتر زمان فصل صدرنشين بود روز آخر قهرماني را به لاتزيو واگذار کرد. فصل بعد اين صحنه تکرار شد و اين بار رم با اختلاف دو امتياز، به قهرماني رسيد. در اين سالها زيدان و اينزاگي از بهترينهاي تورين بودند.
با توجه به اين که علي رغم صرف 30 ميليون پوند در پيش از آغاز فصل، يوونتوس بسيار زود با جام باشگاههاي اروپا خداحافظي کرد مسئولين، به فکر يافتن جانشين مناسبي براي آنجلوتي افتادند.

بازگشت ليپي
 

ليپي در سال 2001 به يوونتوس بازگشت و بلافاصله سرمايه لازم براي خريد جيان لوئيجي بوفون، تورام و پاول ندود در اختيار وي گذاشته شد.
با حمايت لوچيانو موجي، روبرتو بته گا و آنتونيو گيرودو شانس مجدداً به يوونتوس روي آورد و اين تيم دو جام ديگر را به ويترين افتخارات خود افزود. به نظر مي‌‌رسد عصر طلايي ديگري براي يوونتوس آغاز شده است.

يوونتوس قرن 21
 

يوونتوس درفصل 2002-2003 ليگ ايتاليا اول شد و در سالهاي 1996 – 1985 به قهرماني اروپا دست يافت. در کارنامه افتخارات اين تيم، قهرماني جام يوفا در سالهاي 1993 - 1990 و 1977 و قهرماني جام برتر در سالهاي 1996 و 1984 ديده مي‌‌شود .
تيم يوونتوس در فصل گذشته نتوانست درخشش چنداني از خود به نمايش بگذارد و در هيچ يک از جام‌ها به مقام قابل توجهي دست نيافت .سران يوونتوس پس از اين ناکامي مجبور شدند مارچلو ليپي که محبوب تورين بود را از کار برکنار کنند و پس از مذاکرات فراوان با مربي‌هاي مطرح جهان مانند ديديه دشان - چزاره پراندلي و فابيو کاپلو به اين نتيجه رسيدند که سرمربي فصل گذشته تيم رم و مربي اسبق رئال و ميلان اين فصل بايد به تورين بياييد .
و در نهايت فابيو کاپلو مربي درجه 1 فوتبال ايتاليا و جهان به تورين امد و با استقبال همگان مواجه شد
کاپلو در سال اول حضورش در يوونتوس موفق شد با اين تيم به مقام قهرماني سري آ ايتاليا برسد و نايب قهرماني جام برتر ايتاليا را نيز به دست اورد. کاپلو اکنون در شروع فصل جديد قرار داد او در تابستان آبياتي -جياني کدا - بالستري - کواچ - ويه‌را را به خدمت گرفت تا يوونتوسي مقتدرتر را روانه مسابقات کند. پاتريک ويه را بزرگ‌ترين خريد يوونتوس در فصل نقل و انتقالات بود و حالا کاپلو مي‌‌تواند مطمئن باشد که با حضور او و امرسون در مرکز ميدان مشکل چنداني احساس نخواهد کرد.
در اين فصل يوونتوس شروعي شگفت انگيز داشت و از خود رکورد بهترين شروع در سري آ را به جا گذاشت. و يوونتوس به يکي از قدرت‌هاي اول اروپا تبديل شده بود.اما نيم فصل دوم را با کمي افت آغاز کرد و چند تساوي و حذف از کوپا ايتاليا (جام حذفي) توسط تيم رم کمي از آن اقتدار اوليه کاسته شد.
دل پيرو نيز مهاجم و کاپيتان يوونتوس توانست در اين فصل بهترين گل زن تاريخ اين باشگاه لقب بگيرد.

سري ب : سال 2007 ، سالي تيره
 

سال 2007 ميلادي به پايان رسيد ، سالي که براي بانوي پير متفاوت بود. سال 2007 بيانکونري ها به دو بخش در سري ب و سري آ تقسيم مي شود. که در اين قسمت به يوونتوس سري ب اشاره مي کنيم. اين سال در سري ب بدون شک سالي عجيب و سخت بود، سالي که در ابتدا تاريکي و غم را به دنبال داشت، اما يک چهره زيبا نيز در خود پروراند، چهره اي که سبب شد همه در کنار هم تلاش کنند تا به جايگاه اصلي خود باز گردند. بيانکونري ها را به سري پايين تر تبعيد کردند، مهره هاي بزرگي تيم را ترک و راهي تيم هاي مطرح اروپايي شدند، همه نگران ادامه دار شدن بازيکني بودند که راه خروج باشگاه را پيش گرفته بودند، در اين ميان ستارگان يوونتوسي واقعي با صراحت بيان و شفاف از ماندن سخن گفتند و نزد بيانکونري ها ماندند، مهره هاي دوست داشتني که با ماندن در تيم بزرگ خود ، بار ديگر يووه را سربلند و محبوب نگاه داشتند. زماني که رقابت هاي سري ب اغاز شد ، شاهد چهره هاي گرفته و بهت زده يووه اي ها بوديم ، به مرور زمان و با حمايت هواداران و مسولين ، بازيکنان به خود امدند و در کنارهم، هم قسم شدند تا خيلي زود راه صعود را پيش گيرند و با قدرت و انگيزه اي بالا بر رقبا غلبه نمايند. رقابت با تيم هاي حاضر در سري ب بسيار سخت بود، مسابقات طوري پيش مي رفت که جدال بين يوونتوس ، ناپولي و جنوا حساسيت فراواني به خود گرفت. برشا، لچه و بولونيا ... نيز حريفان اسان و کوچکي نبودند. تبعيد به سري ب، براي يووه علاوه بر جدايي ستارگان، مشکلاتي به همراه داشت، مشکلاتي مانند از دست دادن چند اسپانسر بزرگ و مهم، کاهش سهام باشگاه در بورس ، پخش نشدن مسابقات از طريق تلويزيون به طور مستقيم و ..... اين مشکلات مي توانست ساختار يک باشگاه را کامل از بين ببرد و باشگاه را براي مدت زيادي بهم ريزد. اما يوونتوس يک باشگاه قديمي و بزرگ با قدرتي دورني بود. تيمي که با تمام مشکلات مبارزه کرد و در حالي که بسياري انتظار حضور دو ساله يووه در سري ب را داشتند با قهرماني در اين مسابقات، راهي خانه اصلي خود سري آ شد. ديديه دشام مربي فرانسوي تيم که ساليان نه چندان دور بازيکن همين باشگاه نيز بود، در نتايج يووه تاثير بسيار زيادي داشت، اين مربي جوان بدون ترس و واهمه مربيگري تيمي مطرح و سرشناس که شرايط عجيب و دشواري داشت را به عهده گرفت و نهايت تلاش خود را براي قهرماني و صعود به سري ا انجام داد. بدون شک اين فرانسوي نقش بزرگي در موفقيت يوونتوس داشت و استعفا در دو هفته مانده به پايان رقابت هاي فصل ، نشان از فشار بسيار زياد فصل سخت 2007 بود. دشام که هواره خواهان يوونتوسي بزرگ و قدرتمند است ، در خود توان ادامه هدايت يووه را با قدرت نديد و از يووه جدا شد. بيانکونري ها به پايان راه نزديک شده بودند که با توجه به امتيازات کسب شده ، قهرماني را از ان خود کردند، جام قهرماني در سري ب با چنين شرايطي يک پيروزي بزرگ به شمار مي رفت. الساندرو دل پيرو قهرمان واقعي يوونتوس بود و سرانجام جام را بالاي سرش برد و شادي وصف ناپذيري را به تيفوسي ها و مجموعه بيانکونري هديه کرد. اين پاياني خوش در فصلي سخت و دشوار و در عين حال عجيب بود. يوونتوسي ها نشان دادند که تاريکي و سياهي ماندگار نيست. با اين نتايج يوونتوس نشان داد، قدرت و بزرگي در وجودش رخنه کرده است. اين تيم يک تيم ريشه اي و با سابقه است. تيمي دوست داشتني ومحبوب که بيشترين هوادار را در جهان به خود اختصاص داده است. تيمي با ستارگان محبوب، خوش تکنيک ، فانتزي و از همه مهمتر، بازيکناني وفادار و ارزشمند. اين چهره واقعي يوونتوس مقتدر و بزرگ است.

سري آ : سال 2007 سالي طلايي و خوب
 

به رقابت هاي فصل جاري در سري ا مي رسيم. به سالي که يووه را بار ديگر به حيات سابقش باز مي گرداند. سالي که در ان بيانکونري ها اهداف بزرگ و مهمي را در سر مي پرورانند. بعد از مشکلات کثير سال گذشته در خصوص پرونده کالچو پولي و تبعيد به سري ب ، گرفتن دو اسکودتو... يووه مي بايست با قدرت به ميدان سخت مبارزه باز مي گشت، مديران نهايت تلاش خود را براي حفظ مهره هاي بزرگ تيم کردند، در حالي که شايعات بسيار زيادي در خصوص ترک بوفون، ترزگه ، کامورانزي و حتي سمبل بانوي پير دل پيرو به گوش مي رسيد، سران يووه با کوشش و در عين حال وفا داري و همکاري صميمانه بازيکنان مجموعه بيانکونري از هم نپاشيد و ستارگان نامي در کنار يووه ماندند تا بار ديگر شاهد طلوع يوونتوس باشيم. رانيري مربي سابق پارما به يووه پيوست تا مربيگري تيم بزرگي که شرايط متفاوتي نسبت به ساير تيم ها داشت را به عهده گيرد، پس از برگزيده شدن مربي، نوبت به خريد مهره هايي جديد بود. بازيکناني مانند تياگو، ياکوئنتا، گريگرا ... راهي شهر مه گرفته تورينو شدند تا با پيراهن تيم جديدشان پيروزي هاي بزرگي را کسب نمايند. کلوديو رانيري به همراه بازيکنان قديمي تيم و تازه واردها کار خود را شروع کرد. کاري سخت و حساس اغاز شد. بيانکونري ها در بازي هاي دوستانه و تدارکاتي چندان خوب ظاهر نشد اما اين نتايج در بازي هاي تدارکاتي سبب شد تا يووه با شناخت بهتري راهي مسابقات فصل 2007 - 2008 سري ا شود. مسابقات فصل اغاز شد و نگاه ها معطوف يووه شد، جدال اصلي ميان يوونتوس و اينتر بود، مبارزه اي که بيانکونري ها يک سال انتظارش را مي کشيدند، تمام بيانکونري هاي جهان نراتزوري ها را دشمن خود مي دانند و انها را دزد اسکودتوي خود مي شمارند. چنين مسائلي باعث حساس شدن بيش از پيش دربي بزرگ ايتاليا شد. شاگردان رانيري در اغاز راه کمي ناهماهنگ نشان دادند و شکست هاي نيز در کارنامه خود ديدند، اما با گذشت زمان يوونتوس چهره واقعي خود را پيدا کرد و با قدرت بيشتر و انگيزه اي بالا راه خود را پيش گرفت. بيانکونري ها در اولين مصاف برابر تيم هاي بزرگ و مطرح ، جالوروسي ها پيش روي خود ديد، در ديداري که پسران دل الپي هنوز توانايي هاي خود را کامل باور نکرده بودند تن به تساوي دو بر دو دادند. بانوي پير از اين بازي به بعد راه پيشروي خود را شناخت و قدرت گرفت. تمام نگاه ها به مسابقه حساس و جدالي انتقامي بيانکونري ها و نراتزوري ها بود، بازي سخت، حساس و مهم... مبارزه و دربي ايتاليا تحت تبليغات گسترده و مسائل حاشيه اي زيادي با تساوي يک بر يک در تورين به پايان رسيد. شايد نقطه اوج يووه را اين بازي بدانيم، زيرا ستارگان يوونتوس پس از اين رقابت به خود و توانايي و قدرت و تکنيک يووه ايمان و اعتقاد راسخ پيدا کردند. زماني که ميلان را در سن سيرو متوقف کردند ، اعتماد به نفس لازم نزد ياران بيانکونري به گذشته خود رسيد، به جايي که هم اکنون ستارگان و هواداران بانوي پير باور دارند که توانايي بازگشت به گذشته بزرگ خود را دارند. مسولين ، مربيان و بازيکنان يوونتوس اميدوارند پس از بازگشت از تعطيلات سال نو، سال و فصل جديد و موفقيت اميزي را همراه داشته باشد. رسيدن به هدف ارزشمند امسال بانوي پير که راه يابي به ليگ قهرمانان اروپا است، با هنرنمايي ستارگاني بي نظير مانند الکس دل پيرو و پاول ندود، در کنار گلزني هاي مهاجم هميشه گلزن خودشان ترزگل و تلاش ساير مهره ها مي توان منتظر يوونتوسي با شکوه و عظيم همراه با پيروزي هاي بزرگ و چشمگير بود (

پيراهن يوونتوس

شايد باور نکنيد ولي ناتينگهام سالها نقش مهمي در فوتبال اروپا ايفا کرده است. در اين شهر شگفت انگيز بود که پيراهن يوونتوس شکل گرفت، همان پيراهني که اکنون در سرتاسر جهان شناخته شده است.
در قرن نوزدهم ميدلندز تنها يک باشگاه به نام ناتس کانتي داشت که در سال 1862 تأسيس شد و بازيکنان آن پيراهني به رنگ مشکي و نارنجي مي‌‌پوشيدند تا اينکه ويليام گان، رئيس باشگاه، پيراهن جديدي را براي اين تيم در نظر گرفت: پيراهني با خطوط عمودي سياه و سفيد که اکنون نيز از آن استفاده مي‌‌شود گان که دوبار در تيم ملي انگلستان بازي کرد همچنين مالک يک فروشگاه لوازم ورزشي بود که پيراهن فوتبال نيز مي‌‌فروخت. درسال 1903، جان ساويج به عنوان نماينده يوونتوس از اين فروشگاه ديدن کرد به وي ماموريت داده شده بود به دليل جنس مرغوب پيراهن ها و نيز اداي احترام به ملتي که ورزش زيباي فوتبال را به جهانيان عرضه کرد تعدادي پيراهن انگليسي بخرد ( هر چند در اين معامله مشکلاتي بروز کرد) از سال 1897 (تاريخ تأسيس يوونتوس) بازيکنان اين تيم پيراهن صورتي روشن مي‌‌پوشيدند. پس از اينکه در پايان سفري طولاني سرانجام محموله پيراهن ها به تورين رسيد همگي شگفت زده شدند. کوچک‌ترين اثري از رنگ صورتي ديده نمي‌شد! درون بسته پيراهن هايي با خطوط سياه و سفيد قرار داشت. به نظر مي‌‌رسيد کسي نمي‌داند دقيقاً چه اشتباهي روي داده است. دو تئوري وجود داشت: يا ساويج در مورد رنگ مورد نظر اشتباه کرده بود و يا اينکه گان تنها محموله در دسترس را براي يوونتوس فرستاده بود. به هر حال موضوع مهمي نبود زيرا هم بازيکنان و هم مقامات پيراهن ها را پسنديدند و بدين ترتيب پيراهن يوونتوس شکل گرفت.
بديهي است که در طول سالها در جنس و شکل پيراهن يوونتوس تغييراتي ايجاد شد پس از مدتي يقه‌هاي هفت جاي خود را به يقه‌هاي بلند داد و مواد ترکيبي جاي مواد طبيعي را گرفت ولي طرح پيراهن ها تغييري نکرد.
اکثر باشگاههاي ايتاليايي تا سالها بر روي پيراهن هاي بازيکنان از آرم خود استفاده نمي‌کردند ولي در دهه اخير اوضاع تا حد زيادي تغيير کرده است. آنها با مشاهده باشگاههاي انگليسي نکات جديدي آموختند. تيم پرطرفدار يوونتوس که در دهه گذشته توسط شرکت کاپاولوتو حمايت مالي مي‌‌شد تصميم گرفت با شرکت آمريکايي نايک قراردادي 12 ساله امضا کند. نايک که يک ميليارد پوند در فوتبال سرمايه گذاري کرده در جهان يکه تاز است. اين شرکت براي پيراهن هاي منچستر يونايتد که بويژه در خاور دور فروش زيادي داشته مبلغ 303 ميليون پوند هزينه کرده است. يوونتوس و بخصوص آلساندرو دل پيه رو از محبوبيت زيادي در شرق برخوردارند. هنوز جزئيات پيراهن جديد يوونتوس اعلام نشده ولي آنچه مسلم مي‌‌باشد اين است که همچنان دو رنگ باقي خواهد ماند.

افتخارات
 

سري آ باشگاه هاي ا يتاليا ( 27 بار )
1905؛1925–26 [5]؛1930–31؛1931–32؛1932–33؛1933–34؛1934–35؛1949–50؛1951–52؛1957–58؛1959–60؛1960–61؛1966–67؛1971–72؛1972–73؛1974–75؛1976–77؛1977–78؛1980–81؛1981–82؛1983–84؛1985–86؛1994–95؛1996–97؛1997–98؛2001–02؛2002–03
جام حذفي ايتاليا ( 9 بار )
1937–38؛1941–42؛1958–59؛1959–60؛1964–65؛1978–79؛1982–83؛1989–90؛1994–95
سوپر کاپ ايتاليا ( 4 بار )
1995؛1997؛2002؛2003
جام باشگاه هاي اروپا ( 2 بار )
1984–85؛1995–96
جام يوفا ( 3 بار )
1976–77؛1989–90؛1992–93
جام در جام اروپا ( 1 بار )
1983–84
سوپر کاپ اروپا ( 2 بار )
1984؛1996
جام بين قاره اي ( 2 بار )
1985؛1996
سري ب باشگاه هاي ايتاليا ( 1 بار )
2006
يوونتوس در مجموع در اروپا سومين تيم پر افتخار اين قاره ميباشد
ارسال توسط کاربر محترم سايت : sajad1991