خيلي از والدين مي‌گويند اگر مي‌شد پيش‌بيني کنيم که چه گروهي از بچه‌ها بيشتر احتمال دارد معتاد شوند، مي‌توانستيم با آنها برخورد موثرتري داشته باشيم. به‌طور کلي، عواملي را که بر مبناي آنها احتمال مصرف هر گونه مواد مخدر پيش‌بيني مي‌شود، به سه گروه تقسيم مي‌کنند: خصوصيات فردي، عوامل خانوادگي و نفوذ گروه هم‌سالان.
در ميان پسرها، آن دسته که از دوران کودکي کمبود اعتماد به نفس داشته‌اند، به سوي سيگار متمايل خواهند بود. همچنين کودکاني که در کنترل شرايط گوناگون مهارت مناسب را کسب نکرده‌اند و بچه‌هايي که اصولا تمايل زيادي به انجام رفتارهاي پرخطر و هيجاني دارند و از کارهاي خطرناک استقبال مي‌کنند (از سرعت و رانندگي بي‌پروا تا ديگر رفتارهاي مشابه) احتمال اينکه به مواد گرايش يابند، بيشتر از نوجواني است که چنين خصوصيتي را ندارد (البته اين قانون نيست و ما فقط احتمال را بررسي مي‌کنيم). درباره دخترها برعکس است. يعني دخترهاي نوجواني که اعتماد به نفس بالايي دارند و موفق هستند، گرايش به سيگار مي‌يابند چون مي‌خواهند خود را با مردان برابر بدانند.

در خانواده‌هاي پرمشکل که کودک از هفت سالگي با خانواده خود غريبه مي‌شود، احتمال بيشتري دارد که کودک به مواد روي آورد. برطرف کردن اختلافات زناشويي و ترک نزاع و نيز ترک مصرف مواد در والدين معتاد به سيگار يا ديگر مواد نيز مي‌تواند بسيار کمک‌کننده و پيشگيرانه باشد.
در مورد فاکتور سوم يعني نفوذ گروه هم‌سال، راه‌حلي براي والدين دارم. شما مي‌توانيد روي فاکتور خصوصيات فردي بچه‌ها، مانور بيشتري بدهيد. حتي در روابط آنها با دوستان و هم‌سالانشان نقش موثري داشته باشيد هفته بعد منتظر اين راه‌حل‌هاي جالب باشد.
منبع: http://www.salamat.com