آنچه اوليا و مربيان بايد درباره پيشرفت تحصيلي دانشآموزان بدانند
والدين ميتوانند در سنين مدرسه کودک را در مسايل مختلف رشد و کماليابي کمک کرده و در ايجاد و پيش برد موفقيت وي نقش موثر و نافذي داشته باشند.
پدر و مادر بايد مطالعه و عادت به مطالعه را در طرحهاي خانوادگي خود بگنجانند و کودکان را از ابتدا نسبت به امر مطالعه علاقهمند کنند و يادگيري را براي پيشرفت ارزشمندي آنها تاييد نمايند.
چون کافي است فرزندان درک کنند که يادگيري در نظر والدين نقش پراهميتي دارد سپس اين تاييد به عنوان عاملي ذهن کودک را تحريک کرده شوق مدرسه رفتن را بيشتر و آموختن را برايش لذتبخش خواهد نمود. همچنين لازم است که والدين فرزندان خود را در بحث و گفتگوهاي خانوادگي شرکت دهند. در اين صورت آنها انگيزه لازم را براي فکر کردن و يادگيري به دست خواهند آورد چون امروزه به خوبي روشن شده است که در زندگي افراد به خصوص کودکان موفقيت در يک مورد، موفقيتهاي بعدي را همراه دارد و اعتماد به نفس کودک براساس همين بحث و کسب موفقيتها به تدريج ساخته شده و استوار ميگردد. همچنين موفقيت و شکست براي کودکان ميتواند مانند نردباني باشد که وقتي کودکي بر اولين پله آن پا نهاد ميتواند تا آخرين پله را بپيمايد و بايد سعي کنيم که فرزندمان از آغاز بر پله نردبان موفقيت قدم گذارد و در هر پله پيروزيش مورد تاييد و تشويق قرار گيرد.
آموزش تمرکز حواس
از طرف ديگر چون يکي از راههاي کسب توفيق در حل مسايل و درک و دريافت موضوع تمرکز حواس است و اين زمينه تکاملي نياز به کمک والدين دارد لذا از کودکي پدر و مادر بايد فرزند خود را عادت دهند تا براي هر کاري که انجام ميدهد دقت و توجه خاصي داشته باشد و براي ايجاد هر عادتي تکرار و تاکيد لازم است.
از جمله وظايف والدين در راهبري فرزندان پيشگيري از بروز اضطراب و احساس ترس در آنهاست. اضطراب از مدرسه، معلم، همکلاس، تکاليف درسي و يا هر عامل ديگري که ممکن است روان او را بيش يا کم آزار دهد بايد مورد توجه والدين قرار گرفته و کودک را از طيف آزارنده آن دور کند چون ميتواند به صورت يک احساس خنثيکننده و مضر و يا يک ناراحتي مزمن که کودک به سختي از آن آگاهي دارد سلامت جسمي رواني و ذهني وي را تهديد کند؛ والدين بايد به محض احساس نگراني يا ترس نزد کودک در هر زمينهاي که باشد به نحو آرام و با صميميت با وي به گفتگو بنشينند و با صرف وقت کافي به حرفهاي وي گوش دهند و سعي کنند تفکر وي را نسبت به موضوع مورد ترس دريابند. سپس در حل مشکل آگاهانه و صحيح به وي کمک کنند و اگر خود قادر به انجام موضوع نيستند از فرد مطلعي راهنمايي بخواهند و هيچ وقت با بيتوجهي خود نسبت به ترس اوليه او از مسايل درسي يا غير آن امکان مزمن شدن اضطراب و نگراني را براي وي فراهم نکنند.
به من گوش بده
همچنين والدين از طريق گوش دادن به سوالات کودکان و کمک کردن به آنها در يافتن پاسخ مناسب ميتوانند به گسترش و ايجاد علايق جديد، آنها را ياري کنند.
يادگيري با شتاب ممنوع
نکته قابل ذکر ديگر اينکه والدين بايد يادگيري باشتاب را براي کودک منع کرده و در عوض مرور پيوسته و نهايي را که موجب هماهنگ کردن آموختهها ميشود، تشويق نمايند.
احترام به علاقه
نبايد آنچه را که کودک نسبت به آن احساس رضايتخاطر ميکند بر هم زد بلکه بايد اگر چنين علايقي وجود دارد کمک کرد تا نسبت به ساير موضوعات درسي توجه بيشتري برايش پيدا شود و بهتر است که او را تشويق کنند تا در يک زمان روي يک موضوع خاص سعي بيشتري کرده و نمرات خوبي به دست آورد تا به تدريج با کسب اطلاع به مسايل مختلف علاقهمندي زيادتري حاصل نمايد.
تشويق چراها!
والدين آگاه ميدانند که کودکان براي يادگيري بايد سوال کنند و آنها احتياج به پاسخ دارند بنابراين بايد چراها را تشويق کرد و نه آنکه فرو نشانيد و خاموش نمود.
همچنين خانواده ميتواند از طريق تهيه موادي که آنها براي استفاده از سرگرميها و بازيهاي خود نياز دارند مشوق کنجکاوي آنها باشد.
همچنين والدين بايد نسبت به ايجاد عادت در کودک براي برنامهريزي و داشتن طرحها و اهداف دور برد وي را ياري داده و تشويق کنند. منتها در اين زمينه بايد از تواناييها و علايق کودک آگاهي داشته و براساس يک تفاهم منطقي او را در تدوين برنامههاي مطالعه يا فعاليتهاي فوقدرسي ديگر راهبري نمايند.
منبع: http://www.salamat.com