شما جوانان عزيز بايد به خاطر داشته باشيد كه والدين شما انسانهاى معصوم نيستند.
بنابراين هم داراى صفات برجسته و نيك وهم داراى نقاط ضعفند.
حـال اگر نقاط ضعف آنها در خصوص كار شما و يا در طرز رفتارشان با شما آشكار شود, بهتر اين است كه با واقع بينى با آن برخورد كنيد و اين نقص را طبيعى بدانيد.
در ضـمن , خصلتهاى برجسته و نيك آنان , محبت پاك و بى آلايششان به شما, بخصوص مواظبتى را كـه از ابـتـداى طـفوليت تاكنون درباره شماداشته اند از نظر دور نداريد, آن را به خاطر داشته باشيد و همواره از آنان قدردانى نماييد.
بـه هـر حـال در جامعه امكانات زندگى و تحصيل براى همه يكنواخت و يكسان نبوده و بعضى از والـديـن بـه ايـن مسائل آگاه نيستند و يا آموزشهاى لازم را در اين باره نديده اند و آشنا به مسائل جوانان نمى باشند و درباره رفتار و كردار صحيح , آگاهى ندارند.
از طـرفـى بـايـد بـا كمال ميل و رغبت از راهنماييها و اندرزهاى دلسوزانه و مفيد آنان كه حاصل چـندين سال تجربه گذراندن عمر آنان است , بهره گيريدودر مواقعى كه احيانا با شما برخوردى تـند مى كنند, چشم پوشى نماييد و ازخود, خونسردى لازم را نشان دهيد, اگر هم لغزشى دارند, محترمانه وبطور غير مستقيم به آنان گوشزد نماييد.
هـرگـز نـگذاريد كه والدين از شما آزرده خاطر شوند, چرا كه در قرآن مجيد, سفارشهاى زيادى دربـاره پـدر و مـادر شـده اسـت , حـتـى در برخوردها ازگفتن كوچكترين سخن نامناسب , چون اف كه حاكى از تنفر و دلتنگى از آنان است , به شدت نهى گرديده است .
http://www.al-shia.com/html/far