پروردگار عالميان تمام بندگان خود را دوست مى دارد و نشانه هاى فراوانى از اين دوستى پايدار در قرآن مجيد به چشم مى خورد. قرآن با بيان اين كه خداوند محسنين [1] و توابين [2] و متطهرين [3] و متقين [4] و صابرين [5] و متوكلين [6] و مقسطين [7] و مطهرين [8] را دوست مى دارد، اين حقيقت را به خوبى روشن كرده است. اما در عين حال نسبت به جوانان، به خاطر جايگاه خاصى كه در نظام عالم هستى دارند، دوستى و علاقه ديگرى دارد .
خداوند جوانان را به خاطر جوانى دوست داشته و احترام مى كند. محمد بن سليمان از پدرش نقل كرده كه در خدمت امام صادق ـ عليه السلام ـ بودم كه ابوبصير وارد شد، در حالى كه نفس هاى عميقى مى كشيد. همين كه در جاى قرار گرفت، امام به او فرمود: علّت اين نفس بلند و عميقى كه مى كشى چيست؟
گفت: اى فرزند رسول خدا، سن من بالا رفته و استخوان هايم كوبيده گشته و مرگم فرا رسيده و اين در حالى است كه نمى دانم سرنوشت آخرتم چگونه خواهد شد. امام فرمود: اى ابا محمد تو نيز كه چنين مى گويي؟ !
گفت : فدايت شوم، چرا چنين نگويم .
امام فرمود: اى ابا محمد، آيا نمى دانى كه خداوند متعال جوانان شما را اكرام مى كند و از بزرگسالان شرم و حيا مى كند؟
گفت: فدايت شوم، چگونه خدا جوانان را اكرام كرده و از بزرگسالان و پيرمردان شرم مى كند؟
حضرت فرمود: خداوند جوانان را به احترام جوانى عذاب نخواهد كرد و از پيرمردان شرم نموده، آن ها را حسابرسى نمى كند . [9]
از اين رو است كه خداوند تمام پيامبران را در جوانى به پيامبرى برانگيخت [10] و به خاطر همين دوستى است كه تمام بهشتيان جوان [11] خواهند بود و قرآن در روز محشر به صورت جوانى نشان داده مى شود [12] و به همين جهت است كه اصحاب كهف با اين كه بزرگسال بودند، امّا قرآن آنان را جوان خطاب كرد [13] و امام زمان (عج) نيز در چهره يك جوان ظاهر مى گردد [14] و يارانش همه جوان هستند [15] و سرانجام ملك الموت در چهره جوانى سفيد روى خواهد آمد . [16]
آري، اين كمال بى انصافى است كه جوان بداند خداوند چه قدر او را دوست دارد به او مهر و محبت مى ورزد، اما او با گناه در محضر خالق خود، راه دوستى متقابل را بر خود ببندد .
________________________________________
[1] . سوره بقره، آيه 195 .
[2] . همان، آيه 222 .
[3] . همان .
[4] . سوره ال عمران، آيه 167 .
[5] . همان، آيه 146 .
[6] . همان، آيه 159 .
[7] . سوره مائده، آيه 42 .
[8] . سوره توبه، آيه 108 .
[9] . كافي، ج 8، ص 34 .
[10] . ميزان الحكمه؛ ج 4، ص 3020، كنزالعمال، ج 11، ص 475 .
[11] . بحارالانوار، ج 43، ص 292 .
[12] . كافي، ج 3، ص 603 .
[13] . كافي، ج 8، ص 395 .
[14] . بحارالانوار، ج 52، ص 287 و ج 44، ص 19 .
[15] . همان، ص 344 .
[16] . كافي، ج 8، ص 392.
http://www.al-shia.com/html/far