بشر براي حفاظت خود در غارها، ناگزير به جابجايي سنگ‌هاي بزرگ براي قرار دادن در مقابل ورودي آنها بوده است. مصريها براي ساختن مجسمه‌هاي عظيم فراعنه و اهرام ثلاثه، مردان قوي آن روز جهان را در کنار نيل گرد آوردند و آنها را به ساختن مجسمه‌هاي سنگي وا ‌داشتند.
کاوش‌هاي باستان‌شناسي نشان مي‌دهد وزنه‌برداري و وزنه پراني به همراه دو و ميداني و ژيمناستيک در يونان باستان تمرين مي‌شده است. همچنين وزنه‌برداري و وزنه‌پراني جزئي از بازيهاي تيلي‌تيان ايرلندي‌ها در 4000 سال قبل بوده است. "ميلو" از اهالي "کورتونا" سالهاي سال قهرمان المپيک باستان بود و مدت 28 سال مقام خود را حفظ کرد.
او اولين وزنه‌بردار علمي در دنياست که پيشرفت و ترقي و قدرت خود را بطور مرتب و کم‌کم بدست آورد. بدين ترتيب که گوساله‌اي را هر روز از زمين بلند مي‌کرد و روي دو دست قرار مي‌داد و تا هنگامي که گاو تنومندي شد آن را بر سر دست مي‌برد. تاريخ اين کار را 684 سال قبل از ميلاد نوشته‌اند و در حقيقت وزنه‌برداري جديد از اساس کار ميلو پيروي مي‌کند.
اولين آثار بوجود آمدن اين ورزش زمانيست که در يونان باستان ورزشکاران به وزنه‌پراني (پرتاب ديسک و وزنه) عادت داشته‌اند و لغت يوناني "هالترس" (پرتاب صفحه يا ديسک هالتر) ريشه وزنه‌برداري امروزي است. وزنه‌برداري جديد در اروپا توسط اروپاييان پايه‌گذاري شد و به نظر مي‌رسد که در وهله نخست جوانان روستايي بدين کار دست زدند تا قدرت و برتري خود را نسبت به هم‌سالان خود نشان دهند و با قدرت خود توجه دوشيزگان را جلب نمايند.
کار نمايش جوانان در بلند کردن وزنه کم‌کم آنقدر بالا گرفت که مسابقه‌هايي ترتيب داده مي‌شد و در آن زنان و مردان بي‌شماري براي تماشا گرد هم مي‌آمدند و اين مسابقات، محک قدرت و نيرومندي جوانان بود.

"وي‌نه‌يرون" مي‌توانست يک وزنه 305 کيلوئي را روي دوشش بلند کند. يک روز همين وزنه مغزش را متلاشي کرد. "گوتا" فرد ديگري با 77/1 متر قد و 88 کيلوگرم زون بود که قادر به بلند کردن يک اسب بر سر دست خود بود.
لويي يکافه" ملقب به آپولون در سال 1862 در شهر مارس بارگ متولد شد و در جواني داراي قد 90/1 متر و دور سينه‌اش در حال تنفس 137 سانتي‌متر بوده است. او براي کارهاي قهرماني از چرخهاي واگن و يک ميله آهني استفاده مي‌کرد. "لويي‌سير" کانادايي که سرآمد تمام هرکول‌هاي عصر خود بود به سال 1863 متولد شد.
قدش 176 سانتي‌متر و وزنش 135 کيلوگرم بود، دور سينه‌اش 47/1 متر و دور بازويش 55 سانتي‌متر بود. او قادر بود وزنه 249 کيلوگرمي را با يک انگشت دست از زمين بلند کند و درشکه چهار اسبه را از حرکت باز دارد.
هنگامي که به سبب علاقه جوانان اروپاي مرکزي وسايل اين رشته ورزشي تکامل پيدا کرد، مقررات ناقصي هم براي آن وضع شد و جوانان ساير نقاط اروپا از جمله کشورهاي اسکانديناوي نيز به تمرين وزنه‌برداري پرداختند و به تدريج اين ورزش حتي در مصر و ژاپن هم متداول شد. اين ورزش تا زماني که در بازيهاي المپيک جايي نداشت شهرت و معروفيتي کسب نکرده بود و در آمريکا و ساير نقاط جهان جوانان توجه چنداني به آن نمي‌کردند.
در سال 1896 که اولين دوره بازيهاي المپيک نوين در شهر آتن برگزار شد، وزنه‌برداري و زورآزمايي با وزنه در شمار برنامه‌هاي دو و ميداني قرار گرفت. در اين دوره فقط دو حرکت در وزنه‌برداري (يکي با دمبل بزرگ و ديگري با هالتر) انجام شد. داوري اين مسابقات بر عهده يک شاهزاده يواناني بود که 02/2 متر قد داشت و خود از پهلوانان مشهور به شمار مي‌رفت.

فکر تشکيل فدراسيون بين‌المللي وزنه‌برداري در سال 1913 که ژول روسه جاي دبوفه يا دبوف رئيس فدراسيون وزنه‌برداري فرانسه را گرفت بوجود آمد. روسه در سال 1914 فدراسيون وزنه‌برداري فرانسه را پايه‌گذاري کرد. در همين سال کميته بين‌المللي المپيک کنگره خود را در دانشگاه سوربن فرانسه تشکيل داد تا مقررات و برنامه‌هاي مربوط به المپيک 1916 برلين را بررسي نمايد.
در ساعات آخر اولين روز تشکيل کنگره مزبور، ژول روسه دريافت که مسابقات وزنه‌برداري را از برنامه‌ بازيهاي برلين حذف نموده‌اند. روسه با ناراحتي فراوان فرانتز راشل دبير کميته ملي المپيک فرانسه را ملاقات و توانست با منطق و صراحتي که خاص خودش بود وي را وادار نمايد انجام مسابقات وزنه‌برداري را در بازيهاي المپيک پيشنهاد کند. صبح روز بعد روسه با کمک فرانتز در کار خود توفيق حاصل نمود.
با پيش آمدن جنگ جهاني اول بازيهاي سال 1916 انجام نيافت ولي در بازيهاي المپيک 1920 آنتورپ چهارده کشور در رشته وزنه‌برداري شرکت نمودند. در کنگره بين‌المللي المپيک که در سال 1921 در شهر لوزان تشکيل شد با گنجانيدن اين روش در برنامه بازيهاي سال 1924 مخالفت شد و آقاي روسه مجبور شد فعاليتهاي زيادي را براي باقي ماندن وزنه‌برداري در بازيهاي المپيک انجام دهد. در سال 1925 که کنگره بين‌المللي المپيک در براگ تشکيل گرديد موافقت شد که وزنه‌برداري به طور دايم در برنامه بازيهاي المپيک گنجانيده شود.
در بازيهاي المپيک لس‌آنجلس (1932)، مسابقات وزنه‌برداري در پنج حرکت انجام مي‌شد که وزنه برداشتن با يک دست هم جزو آن بود. اما در بازيهاي المپيک برلين (1936) وزنه‌برداري محدود به سه حرکت دو دستي (پرس، يک ضرب و دو ضرب) شد.
اصطلاحات وزنه برداري:
پرس: کشيدن هالتر به روي سينه و بالا بردن آن با فشار.
يک ضرب: بردن هالتر با يک حرکت از روي زمين به بالاي سر.
دو ضرب: بالا بردن هالتر با دو حرکت، يکي کشيدن آن به روي سينه و سپس با حرکت بعدي به بالاي سر.
در سال 1920 همزمان با بازيهاي المپيک، فدراسيون جهاني وزنه‌برداري تشکيل گرديد و ژول روسه رئيس فدراسيون وزنه‌برداري فرانسه به پاس خدماتش به اين ورزش به رياست فدراسيون جهاني برگزيده شد. وي تا سال 1952 در اين سمت باقي ماند و پس از وي ديتريش ورتمن از آمريکا به اين سمت برگزيده شد.
منبع:www.beytoote.com
/ج