پينگ پنگ، ورزشي انفرادي و بي‌نظير است که در سطوح قهرماني به توانايي‌هاي بالا و دقيق تکنيکي، ظرفيت خوب هوازي، توان بي‌هوازي، عمل و عکس‌العمل‌هاي سريع، قدرت و سرعت، هماهنگي، انعطاف‌پذيري و چابکي نياز دارد و با توجه به اين عوامل و اندازه‌گيري آنها، مي‌توان ب نقاط قوت و ضعف افراد پي‌برد و براي رفع آنها تمريناتي مناسب انتخاب کرد.
پينگ پنگ مانند بسياري ورزش هاي ديگر احتمالا براي اولين بار با وسايل و تجهيزات ابتدايي و سر هم بندي شده به عنوان يک سرگر مي اجتماعي ساده در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان بازي مي شده است.اين بازي که بر گرفته از بازي تنيس قرون وسطايي است با همين نام امروزي ونام هاي مختلف تجاري همچون گسيما(gosshima,1891) و ويف واف(whiff-waff) همراه با بازي بدمينتون و تنيس روي چمن در اواخر قرن نوزدهم بسيار محبوب بودند و بعد از اين که عنوان پينگ پنگ(با پيروي از صداي ايجاد شده از برخورد توپ با ميز و راکت با پوست بره تو خالي که در آن زمان متداول بود)توسط مي جکس و پسرانش در سال1900 به ثبت رسيد اين بازي با شور و شوق بسياري رايج شد.
گزارشي که در سال 1903 منتشر شد الزامات جديدي را در مورد پوشيدن لباس مناسب و پيراهن رسمي براي مردان و زنان چگونگي گرفتن راکت به شيوه ي قلمي(pen holder)و نکات مختصري پيرامون جنس رويه هاي عاج دار و تاکتيک هاي مختلف اعلام کرده بود.اين بازي به سرعت به ايالات متحده وارد شد و احتمالا اولين وسايل بازي ساخته شده در سال 1887 در آنجا توليد گرديد.اين بازي در سال هاي 10-1905 در اروپاي مرکزي محبوب بود و قبل از هر تغيير و اصلاحي با تفسير و شرح ويژه اي به ژاپن معرفي شد که بعد ها از ژاپن به چين و کره گسترش يافت.
در طول شصت سال آتي پينگ پنگ به ورزش جهان شمول تبديل شده و احتمالا چهل ميليون بازيکن رقابتي اين بازي را تمرين مي کردند و ميليون ها بار به صورت غير جدي بازي شد.با وجود اين خود بازي در اصل روز هاي ابتدايي آن تغيير چنداني نکرده است اگر چه سريع تر ماهرانه تر و دشوار تر از تنها بيست سال پيش است.

قوانين و مقررات پينگ پنگ
 

تنيس روي ميز از ورزشهاي با راكت است و به طور معمول در مكانهاي سرپوشيده بازي ميشود . اين ورزش به سرعت عمل زياد ، دقت ، چابكي ، و واكنش سريع نياز دارد و مي بايد هماهنگي كاملي بين مغز و عضلات برقرار باشد و چشم بتواند با تيزبيني بسيار مسيز توپ و شدت ضربه را تعقيب و محاسبه كند . به همين دلايل رشته ورزشي تنيس روي ميز از جمله رشته هاي مورد علاقه جوانان به شمار ميرود . بعضي ورزشكاران ساير رشته ها هم براي فع خستگي و كسب آرامش خاطر به آن مي پردازند و لذت مي برند .

وسايل بازي :
 

ميز : ميز پينگ پنگ به شكل مستطيل به طول 74/2 متر و عرض 52/1 متر است كه از سطح زمين 76 سانتي متر ارتفاع دارد .اين ميز با يك تور به ارتفاع 25/15 سانتي متر و طول 183 سانتي متر از وسط به دو نيمه تقسيم مي شود .سطح ميز بايد از هر نظر مسطح و صاف باشد و رنگ سبز آن با خطوط سفيد خط كشي مي شود .
توپ : توپ مخصوص تنيس روي ميز از جنس سلولوئيد به وزن 5/2 گرم است .
راكت : از چوب است كه رويه آن را با اسفنج ، لاستيك و يا ورقه اي نازك از چوب پنبه مي پوشانند .
لباس : به طور معمول لباس پينگ پنگ عبارت است از شلوار كوتاه ، پيراهن آستين كوتاه ، كفش و جوراب راحت .

مقررات بازي :
 

بازي با سرويس آغاز مي شود و هر يك از دو حريف اجازه دارد تا 5 بار سرويس كند . سرويس ها در هر 5 امتياز تعويض مي شود مگر آنكه دو حريف در امتياز 20 مساوي شونند كه در آن صورت در هر امتياز سرويس تعويض مي شود .
بازي در امتياز 21 به پايان مي رسد . اما اگر دو حريف در امتياز 20 برابر شوند بازي تا زماني ادامه مي يابد كه يكي از آنها بتواند 2 امتياز از ديگري پيش افتد .هنگام سرويس زدن حتما بايد توپ در هوا و در وضعيتي آزاد باشد . به همين دليل كسي كه سرويس مي كند بايد توپ را به هوا بياندازد و آنگاه بزند .
برخورد توپ با تور هنگام سرويس خطا محسوب شده نت گفته مي شود . طي بازي توپ نبايد بيش از يك بار با سطح هر يك از دو طرف ميز تماس حاصل كند و پس از برخورد توپ با ميز بايد حتما به زمين حريف برگردانده شود .در بازيهاي دو نفري سرويس همواره از نيمه راست ميز خود به طرف نيمه راست ميز حريف زده مي شود و دو بازيكن بايد در هر تغيير سرويس ، تغيير جا بدهند .
اگر يكي از بازيكنان مرتكب يكي از خطاهاي زير شود يك امتياز از دست مي دهد :
ـ اگر در سرويس زدن اشتباه كند .
ـ اگر نتواند توپ را پيش از آنگه بار ديگر به ميز برخورد كند، برگرداند .
ـ اگر دست آزاد خود را به روي ميز تكيه دهد .
ـ اگر قبل از آنكه توپ يك بار به ميز برخورد كند ، آن را بزند .
منبع:www.beytoote.com
/ج