اسکيت برد در دهه 80 قهرمانان خاص خود را داشت، آنهايي که پس از ماجراهاي سالهاي قبل و افول دوباره اسکيت برد مجبورد شدند خود با تخته و چرخ، اسکيت درست کنند. اما اينبار با ساخت پيست هايي در زمين هاي متروک شهري به برگزاري مسابقات نيز پرداختتند.
از قهرمانان اين دوران مي توان به توني هاوک (Tony Hawk) و يا استيو کابالرو (Steve Caballero) نام برد. در اواخر دهه 80 توجه توجه اسکيت سواران به خيابان هاي شهر معطوف شد و قهرماناني چون مارک گونزالس (Mark Gonzales) و مايک وللي (Mike Vallely) مطرح شدند.
1987 نقطه اوج پيشرفت اسکيت برد در اين سالها بود، هنگامي که اسکيت برد سواران از فرهنگ معاصر خود که موسيقي پانک بود تاثير گرفتند، ستاره ها علاقمند به پوشيدن شلوارهاي بگي (Baggy) - شلوارهاي گشاد و باد کرده - ، لباس هاي خاکي و کفشهاي تنيس نمودند. علاقه جونانان به اين ورزش باعث شد تا شرکتهاي جديد تخته هاي جديدي با کيفيت و طرح هاي مورد علاقه جوانان توليد کنند که خود باعث پيشرفت بيشتر اين ورزش طي اين سالها شد. در اين رابطه مي توان از تخته هاي استيو روکو (Steve Rocco) که بسيار مورد علاقه جوانانان بود نام برد. دهه 80 زماني بود که حدود 80 درصد تکنيک هاي خياباني و 60 درصد تکنيک هاي پيست ابداع شد و مورد استفاده قرار گرفت.
1995 اسکيت برد سواري بار ديگر به شدت مطرح شد يعني هنگامي که در Rhode Island آمريکا اولين دوره از مسابقات بزرگ ورزشهاي اکستريم (Extreme) برگزار شد. اسکيت برد سواري که به دليل خطرناک بودن و اغلب مورد تنفر والدين بودن سالها بعنوان يک ورزش سرکش و ياغي مطرح بود، فرصتي پيدا کرد تا در اين مسابقات خود را دوباره مطرح کند تا شايد مسير اصلي خود پيدا کند. رقابت جدي و زيباي اسکيت سواران در اين مسابقات باعث تغيير ديدگاه جامعه به اين ورزش شد بگونه اي که در دور بعدي اين مسابقات در سال 1996، اين ورزش ميليون ها نفر بازديد کننده را به سمت محل برگزاري مسابقات کشاند و پس از گذشت يکسال مسابقات زمستاني شامل اسکيت برد سواري و اسنو برد (Snow Board) سواري نيز برقرار شد.
اتفاق جالبي که در اين زمان رخ داد، پخش اخبار راديويي و تصوير برداري تلويزيوني از اين ورزش طي اين سالها بود که باعث شد تا اسکيت برد سواري رسما" از يک ورزش زير زميني به يک ورزش رسمي تبديل شود. همين ماجرا همجوم شرکتهاي تبليغاتي به سمت اين ورزش را به همراه داشت، آنها با حمايت خود از اين ورزش موجبات ترقي آنرا فراهم آورند. از توليد نوشابه گرفته تا چيپس، آب نبات و حتي تلفن مخصوص اسکيت سواران. مجله هاي تخصصي اسکيت برد چاپ شد و کمک بسياري به توسعه آن در اين سالها نمود.
صحنه اي از مسابقات محلي اسکيت برد در سانتا کروز
ساخت پارکهاي اسکيت سواري در دهه 90 علاوه بر امکان برگزاري رقابت هاي محلي امکان فراگيري و آموزش تکنيکها را به دوستداران اين ورزش مي داد. اين پارکها مجهز به انواع رمپ (Ramp)، لوله (Pipe) و ساير امکانات يک پيست اسکيت برد بودند. همين امر باعث شد تا توليد کنندگان اسکيت هايي با کيفيت بالاتر و تنوع بيشتر توليد کنند که بتواند نظر هر ورزشکاري را تامين کند، براي داشتن تعادل بيشتر چرخ ها بزرگتر و تخته ها پهن تر شد.
از سنتهاي خوبي که در دهه 90 برجاي گذاشته شد استفاده از تجهيزات لباسهاي مخصوص بود چرا که تا قبل از آن اسکيت سواران با توجه به مد روز لباس خود را انتخاب مي کردند. در استفاده از لباسها و تجهيزات به پا توجه بيشتري شد بگونه اي که در حال حاضر در بازار فروش تجيهزات اسکيت، کفش 26.5 درصد، تخته 26 درصد، لباس 16 درصد، تجيهزات ايمني زانو و مچ 11.5 درصد، چرخ 11 درصد و ساير لوازم 9 درصد از فروش را تشکيل مي دهد.
همچنين دو سازماني که در اين سالها بوجود آمد يکي سازمان جهاني شرکتهاي توليد کننده تجهيزات اسکيت برد (IASC) و ديگري سازمان مسابقات جهاني اسکيت برد سواري (World Cup Skateboarding) که مسئوليت برگزاري مسابقات بين المللي اين ورزش را بعهده دارد مي باشد. فعاليت اين سازمان باعث شده است که امروز اسکيت برد سواري به عنوان يک ورزش قابل احترام مورد توجه تمام جوانان باشد.
منبع:www.netsport-magazine.com