مباني فيزيوتراپي و توانبخشي در آسيب هاي ورزشي
-(5 Body)
|
مباني فيزيوتراپي و توانبخشي در آسيب هاي ورزشي
Visitor
305
Category:
دنياي فن آوري
رخداد آسيب ها و صدمات در ورزش اجتناب ناپذيرند ، اما خوشبختانه اين حوادث به ندرت تحديه کننده ي حيات اند .هدف در باز تواني , بازگرداندن ورزشکار به شرايط انجام ورزش وشرکت در مسابقات است . روند کار توان بخشي در طب ورزش به صورت تهاجمي بوده که هدف نهايي آن بهبود هرچه سريعتر ورزشکار و تواناي انجام فعاليتهاي ورزشي به شرط سلامتي کامل فرد مي باشد . اهداف کوتاه مدت در برنامه هاي توانبخشي عبارتند از : 1) انجام اقدامات و کمکهاي اوليه پس از رخداد حادثه در جهت کاهش ويا جلوگيري از پيشرفت تورم . 2) جلوگيري ازايجاد يا تقليل حس درد 3) بازگرداندن دامنه حرکات مفصلي (Range of motion) 4) بازگرداندن و يا تقويت قدرت ، تحمل و توانايي عضلاني 5) برقراري مجدد سيستم ارتباطي عصبي ، عضلاني تا حد امکان 6) پيشرفت در حفظ تعادل (Coordinanation) 7) حفظ تناسب ارتباط سيستمهاي قلبي-ريوي 8) ايجاد اتحاد و تناسب بين عملکرد هاي متوالي و يا همزمان ورزشکار(پوليومتري) - کنترل تورم سريعا" پس از ايجاد آسيب شايد به تنهايي مهمترين جنبه در توانبخشي آسيبها در برنامه ي طب ورزش است .اگر تورم درمراحل ابتدايي و حاد آسيب کنترل شود ، زمان انجام دوره اقدامات درجهت توانبخشي فرد به طور قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد . هدف از فيزيوتراپي و بازتواني ورزشي باز گرداندن ورزشکار پس از اقدامات پزشکي به سطحي از آمادگي است که قبل از آسيب و صدمه ورزشي داشته است. اين مسئله با دو رويکرد انجام ميشود: 1- پيشگيري از کاهش آمادگي جسمي عمومي ورزشکار به نوعي که محل آسيب ديده فشاري وارد نشود. 2 - بازتواني محل آسيب ديده تا از آتروفي و ضعف عضلاني، خشکي مفاصل، محدوديت حرکتي و آسيبهاي ثانويه در مفصل و عضلات، پيشگيري شود و عضو آسيب ديده به حالت اوليه برگردد. انجام بازتواني و رسيدن به اهداف فوق به کسب تشخيص دقيق توسط پزشک و برنامه ريزي و همکاري کامل پزشک و فيزيوتراپ نيازمند است. فراموش نشود بازتواني عمومي ورزشکار و رساندن آمادگي جسماني به حالت اوليه از مهمترين وظايف فيزيوتراپ ورزشي است. 1- برنامه بازتواني، انحصاري و فردي باشد. 2- از وسايل تخصصي و گران قيمت بدون ضرورت استفاده نشود. 3- افزايش و بهبودي سير درمان در هر جلسه ثبت شود. 4- بعد از افزايش قدرت به انعطاف پذيري، سرعت، توان و استقامت نيز تاکيد شود. 5- الگوهاي مهارتي خاص از تمرينات ساده به سمت تمرينات پيچيده باشد. 6- بعد از تقويت منفرد عضلات، تماي عضلات عضو آسيب ديده تقويت شود. 7- علاوه بر عضو آسيب ديده بر حفظ قدرت و توان عضو قرينه همت شود . 8- به نوع رشته ورزشي و استفادههاي خاص ورزشکار از عضو آسيب ديده دقت بيشتري شود. منبع:http://sportsmedicine.persianblog.ir
|
|
|