توصيه‌هاي دکتر مريم يوسفي، متخصص پوست، به آپارتمان‌نشين‌ها
آپارتمان‌نشين‌ها معناي محدوديت را خوب مي‌فهمند. يکي از محدوديت‌هاي آپارتمان‌نشيني، کمبود جا براي خشک کردن لباس‌هاست. زندگي در آپارتمان‌هايي که خيلي از آنها بالکن مناسبي ندارند و بالطبع مانند گذشته نمي‌توان از حياط و پشت بام خانه استفاده کرد، سبب مي‌شود براي خشک کردن لباس‌ها بدون آنکه بوي نم بگيرند يا ناقص خشک شوند چاره‌اي انديشيد. اين مساله به‌خصوص در کودکان که ممکن است لباس‌هاي خود را با ادرار، مدفوع و يا استفراغ‌شان آلوده کنند از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
دکتر مريم يوسفي، متخصص پوست و مو و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي در اين رابطه مي‌گويد: «اغلب از دو روش براي خشک کردن لباس‌ها استفاده مي‌شود، يکي استفاده از خشک‌کن ماشين‌هاي لباسشويي که در حقيقت آخرين مرحله شستشوي لباس است. در برخي از ماشين‌هاي لباسشويي حتي مي‌توان لباس‌هاي شسته شده با دست را نيز در آنها خشک کرد. روش دوم که متداول‌تر نيز است خشک کردن لباس‌ها از طريق آويزان کردن آنها روي يک بند رخت در آفتاب و يا در مجاورت هوا است. اين بند رخت ممکن است در فضاي بالکن يا حياط قرار داده شود و در صورت نبود چنين امکاني مي‌توان از بند رخت‌هاي کشويي که به ديوار حمام نصب مي‌شوند يا نوع ديگري که به رادياتور شوفاژ متصل مي‌شوند، استفاده کرد. در قديم‌الايام بيشتر مردم لباس‌ها را در محيط بيرون از منزل روي بند مي‌انداختند و لباس‌ها زير نور آفتاب و با وزش باد ملايم خشک مي‌شدند.»
دکتر يوسفي درباره خواص نور آفتاب و تاثير آن بر خشک شدن لباس‌ها معتقد است: «نور آفتاب تا حدي خاصيت ضدعفوني‌کنندگي داشته و موجب از بين رفتن عناصر قارچي و ميکروبي احتمالي روي لباس‌ها مي‌شود. نور آفتاب از طرفي به مرور زمان موجب کمرنگ شدن لباس‌هاي رنگي مي‌شود. امروزه با توجه به آلودگي هوا و احتمال نشستن غبارات فراوان و ذرات مواد و آلودگي روي لباس‌ها و نيز احتمال آلوده شدن لباس‌هاي پهن شده روي بند در محيط بدون سقف با فضولات پرندگان و نيز هاگ‌هاي قارچ بيشتر افراد ترجيح مي‌دهند که يا بند رخت خود را در داخل منزل و در پشت شيشه قرار دهند و يا آن را در کنار يک منبع گرمازا مانند شومينه يا شوفاژ قرار دهند. گرچه استفاده از نور طبيعي آفتاب در صرفه‌جويي انرژي بسيار مفيد است اما در حالت دوم نيز در واقع، با يک تير دو نشان زده شده است. يعني در فصل سرما در حالي که از منابع گرمايي براي گرم کردن خودمان استفاده مي‌کنيم، در عين حال براي خشک شدن لباس‌هايمان نيز از آن استفاده کرد‌ه‌ايم. نور پشت شيشه نيز در خشک کردن لباس‌ها موثر است اما به دليل فقدان جريان هواي بيرون از منزل زمان لازم براي خشک شدن لباس طولاني‌تر خواهد شد.»
اتو و بيماري‌هاي پوستي
دکتر يوسفي در پاسخ به اين سوال که افرادي که دچار بيماري‌هاي پوستي هستند چگونه بايد لباس‌هاي خود را با چنين شرايطي خشک کنند گفت: «به افرادي که مبتلا به بيماري‌هاي قارچي پوستي روي بالاتنه و يا در ناحيه کشاله ران هستند توصيه مي‌کنيم حتما از اتوکشي لباس‌هاي زير استفاده کنند تا حرارت زياد اتو موجب کشته شدن عناصر قارچي و کمک به درمان بيمار و جلوگيري از انتقال به ديگران شود. نکته مهمي که در خشک کردن و شستشوي لباس برخي بيماران پوستي وجود دارد اين است که بسياري از بيماران داراي پوست حساس و خشک بوده و اصطلاحا افراد آلرژيکي هستند که به بسياري از مواد شوينده حساسيت دارند. اين افراد به دنبال شستشوي لباس‌ها با مواد شوينده ملايم بايد چند مرتبه آبکشي انجام دهند تا مواد شوينده کاملا زدوده شوند و سپس عمل خشک کردن لباس انجام گيرد که بهتر است اين خشک شدن در داخل منزل باشد تا از نشست ذرات و غبارات و نيز گرده‌هاي ريز گياهان که مي‌توانند در اين افراد حساسيت‌زا باشند، جلوگيري شود.»
حواستان به علايم باشد!
توجه داشته باشيد نحوه خشک کردن لباس‌ها با هم فرق دارد. هر لباس بسته به نوع و جنس خود بايد در شرايط خاصي خشک شود که به‌طورمعمول در برچسب‌هاي لباس دوخته يا چاپ مي‌شوند. اين علايم، بين‌المللي است و توجه به آنها کمک بزرگي به شما خواهد کرد.
خشک کردن توسط چرخش ماشين لباسشويي
خشک کردن لباس بدون چلاندن بر روي بند
خشک کردن بر روي بند پس از گرفتن آب اضافي از لباس
خشک کردن بر روي سطحي مسطح پس از خروج آب اضافي از لباس
توجه: براي گرفتن آب اضافي لباس نبايد با دست و يا با ماشين لباسشويي پيچانده و چلانده شود. بلکه تنها با کمي تحت فشار قرار دادن آن، آب اضافي را خارج کنيد.
منبع:www.salamat.com