در واقع بولينگ از زمان هاي قديم به عنوان بازي در کشورهاي مختلف وجود داشته و با مروري بر تاريخچه آن متوجه خواهيم شد که اين بازي در چه زمان و مکاني به يک ورزش رسمي تبديل شده است . بولينگ ابتدا به عنوان بازي 5200 سال پيش از ميلاد مسيح در مصر وجود داشته است .بازيهاي اوليه با سنگي گرد به جاي توپ که از بين سه قطعه سنگ مرمر به 9 سنگي که به شکل گنبد و به جاي پين چيده شده بود ، بصورت چرخشي پرتاب مي شده است . اين بازي در دانمارک با پرتاب توپ گرد سنگي از فاصله 60 پائي ( حدود 20 متر ) به سمت هدفهاي سنگي به جاي پين انجام مي گرفت . اين همان 60 پائي است که امروزه بعنوان اصل اول در بولينگ با 10 پين نيز بکار مي رود.
تاريخچه مسابقات بولينگ
مسابقات بولينگ از قاره اروپا و کشورهاي اسکانديناوي شروع و بعدها توسط نويسنده اي به نام واشنگتن ايرويک در کتاب مشهور به سوي هدف در سال 1818 با شناختي از پينهاي ساخت آمريکا به شکل کنوني به آمريکا کشيده شده است . اين بازي در کشورهاي مختلف با قوانين و تجهيزات اوليه متفاوتي انجام مي شد و در واقع علت و زمان تبديل 9 پين در اروپا به 10 پين در آمريکا ، هنوز مشخص نيست . بولينگ در قرن 19 شهرت بسياري پيدا کرد و براي اولين بار در شهر باوري آمريکا انجمن ملي بولينگ تاسيس شد.
اصطلاحات بازي
اسپليت
دو دسته پين باقيمانده که با توپ بعدي نمي ريزد. حتما بايد پين 1 افتاده باشد تا اسپليت محسوب شود.
اسپر
پينهاي آزاد و تکي که با پرتاب توپ بعدي مي ريزد.
استرايک
زدن کل پينها با پرتاب اولين توپ
ميس
عدم موفقيت در زدن پينها
تپ
جا ماندن يکي از پينهاي سمت چپ که معمولا پين شماره 7 يا 10 است.
واش
اوت شکست در گرفتن پين با توپ دوم و جاگذاري پين شماره 1.
چاپ
با توپ دوم از يک فريم پيني را از بين چند پين باقيمانده بزنيم و باز هم پيني بماند يا اگر فقط يک پين باقي مانده بود و پس از توپ دوم هنوز همان يک پين بماند.
نگاهي اجمالي به بولينگ
توپ را از روي ريل برگشت برداريد. توپ را با هر دو دست برداريد ، بازو را خم کنيد و به سمت مسير ورودي برويد. بهتر است تا به مسير ورودي نرسيدهايد انگشتان را داخل سوراخهاي توپ فرو نبريد چون ممکن است مجبور شويد صبر کنيد تا بازي بازيکن ديگري تمام شود. اينکار باعث خستگي يا عرق کردن غير ضروري انگشتان بخصوص انگشت شصت مي شود.
نشانه گيري
بديهي است که نشانه گيري بسيار مهم است. اگر نتوانيد با توپ هدف را مشخص کنيد توپ در جاي درست به پينها اصابت نخواهد کرد.
زمان بندي و حفظ تعادل
در بولينگ مسير ورودي به دو معني بکار مي رود :
قسمتي از مسير اوليه قبل از فول لاين که مي ايستيد و توپ را پرتاب مي کنيد.
حرکات مشخصي است که در اين مسير انجام ميدهيد و توپ را مي چرخانيد تا به طرف پينها پرتاب کنيد.
تعادل بدن
تعادل بدن در واقع يکي از مهمترين عوامل حساس و سرنوشت ساز در لحظه تحويل توپ طي مسير ورودي است . تنظيم تعادل براي جلوگيري از سقوط شما لازم است اما باعث عدم کارائي در سه هدف اصلي مسير ورودي مي شود:هدف اول توليد انرژي است که ضمن تنظِم مجدد تعادل در بازي انرژي هدر مي رود و به توپ منتقل نمي شود.
هدف دوم هماهنگي حرکات پاندولي با قدمها است . تا زمانيکه توپ را رها مي کنيد بايد اين حرکات هماهنگ و موزون باشند. اگر دوباره تعادل بر قرار کنيد حساسيت زمان بهم ريخته و براي انتقال انرژي به توپ مجبوريد آن را زودتر يا ديرتر از موعد رها کنيد که به پرتاب شما بستگي دارد.
هدف سوم نشانه گيري دقيق با توپ است . عدم تعادل و در واقع تغيير براي حفظ تعادل ممکن است شما را وادار کند متمايل شويد يا کلا باعث شود از مسير منحرف شويد که در هر دو حالت شما را از نشانه گيري دقيق دور مي کند و باعث مي شود توپ را از سمت راست يا چپ نقطه مورد نظرتان رها کنيد .
بنابراين رمز موفقيت در حرکات مسير ورودي و تحول صحيح توپ و از بين بردن عدم تعادل در حرکاتي است که نياز به اصلاح آگاهانه دارد. اما قبل از اينکه بتوانيد عدم تعادل را از بين ببريد بايد آنها را تشخيص دهيد. مسئله اين است که مغز ما بخودي خود براي برقراري تعادل طراحي شده است.
بنابراين مجبور نيستيم به هر قدمي که بر مي داريم فکر کنيم . بيشتر بازيکنان بولينگ با علائمي که موجب عدم تعادل و اصلاح حرکات مي شوند آگاهي دارند و توپ در مسيري که انتظار داشتند نرفته است.
پس آنها بجاي اصلاح علل اصلي مشکلات با افزودن حرکاتي اضافي و غير معمول در حرکات مسير ورودي آنها را بهبود مي بخشند. متاسفانه اين تنظيم معمولا عدم تعادل بيشتري را بوجود مي آورد و در نتيجه اصلاح آگاهانه بيشتر مي شود.
اين حرکات غير معمول و نشان دهنده گرفتاريهائي است که بعضي بازيکنان دارند. راه حل اين است که بجاي مبارزه آگاهانه با سيستم تعادل بدن با آن کنار آمد. آگاهي به تغييرات اصلاحي ضمير آگاه را متوجه مي کند و به عدم تعادلي که لازم است از بين برود اشاره مي کند.
دستورالعمل هاي استيل شروع ، قدمها و پرتاب توپ
اولين قدم در پيشرفت استيل شروع ، تعيين محل ايستادن با توپ روي خط بازي در مسير ورودي است.
محل دقيق استيل شروع بستگي به وضعيت بدني شما دارد. وقتي محل استيل شروع مشخص شد ، توپ را بلند کرده و آن را تا امتداد آرنج بالا ببريد.
مطمئن شويد توپ و مچ دست تان در امتداد شانه راست قرار دارد.
در حاليکه وزن تان را بطور مساوي روي هر دو پا تقسيم کرده ايد در استيل شروع بايستيد بدن را جلو ببريد تا جائيکه فشار روي پهلوي پاي چپ باشد. پاي راست را جلو ببريد. سپس براي انتقال وزن بدن به پاي راست، پاشنه پاي راست بايد با زمين تماس داشته باشد. در محل مناسب استيل شروع قرار بگيريد و با پاي راست قدم اول را بر داريد. سپس با پاي چپ قدم دوم را ادامه دهيد.
قدم سوم مجددا با پاي راست برداشته مي شود. همانطور که در خيابان راه مي رويد. با پاشنه و پنجه قدم بلندتري بر داريد وقتي قدم مي زنيد احساس مي کنيد وزن شما جلو و روي پائي است که ساکن و بي حرکت است.
تنها تفاوت راه رفتن معمولي با اين قدمها اين است که در بولينگ هر قدم بلندتر از قدم قبل است. يعني اولين قدم معمولي دومين قدم بلندتر و قدم سوم بلندتر و تقريبا پرش است. جائيکه قدم آخر را مي گذاريد به اندازه قدم اول مهم است. دقت کنيد که از روي کدام برد شروع کرده ايد و در پايان قدم سوم پاي شما بايد روي همان برد قدم اول باشد.
مسير قدمهايتان را دقيقا کنترل کنيد. اگر متوجه شديد به طرفين کشيده مي شويد . قبل از تمرکز حواس بايستيد ، تمرکز گرفته و بدون خم شدن زانو قدمي بر داريد.
هنگام قدم برداشتن حرکات صحيح دستها را کنترل کنيد. آنها بايد کنار بدن کاملا راحت آويزان شوند. هيچ فشاري در اين چند قدم به دست و پايتان نياوريد. حرکات بايد کاملا طبيعي باشند و تقريبا با همان سرعت معمولي قدم برداريد.
ليز خوردن در واقع آخرين قدم مسير ورودي است و مهمترين نکته اي که بايد در اين مرحله بخاطر داشت اين است که حرکات و استيل بدن بايد آنقدر نرم باشند که انرژي توليد شده توسط حرکت آني به توپ منتقل شود. ليز خوردن اين مسير را طولاني تر نمي کند و بدن را هم عقب تر نمي برد. به محض اينکه پاي چپ از کنار پاي راست عبور کرد و وزن را از پاي راست به پاي چپ انتقال داديد شروع به ليز خوردن کنيد. وزن شما ابتدا به پنجه ها بعد به توپ و توسط توپ به پا و دوباره به توپ و پاشنه پاي چپ منتقل مي شود. اگر توانستيد در اين نقطه تعادل را حفظ کنيد ، تمام وزن بدن روي پاي چپ خواهد بود و با پاي راست که آزاد است مي توانيد به هر سمتي حرکت کنيد . گرچه نيازي نيست تا براي حفظ تعادل و جلوگيري از سقوط پاي راست را حرکت دهيد . وقتي به جلو حرکت کرديد پاي راست را جلو ببريد و دوباره به حالت ايستاده برگرديد. در اينجا دوباره وزن شما روي هر دو پا متمرکز خواهد بود.
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سايت با نام کاربري : mehdiabfa