بروز حوادث ورزشي، امري اجتناب‌ناپذيراست. اگر بگوييم احتمال بروز حادثه در محيط ورزشي بيشتر از محيط‌هاي غيرورزشي است، سخني به گزاف نگفته‌ايم. از طرفي اين جمله معروف را هم فراموش نکرده‌ايم كه: «حادثه خبر نمي‌كند!» در محيط‌هاي ورزشي، البته به جز مسابقات يا محل‌هايي كه كادر پزشكي در آن حاضرند، اين وظيفه در درجه اول به عهده حاضران در محل، به خصوص مربيان، خواهد بود و بنابراين مربيان و همه مردم بايد با اصول برخورد صحيح با مصدومان به خصوص كمك‌هاي اوليه آشنا باشند؛ چرا كه گاهي فاصله بين آگاهي يا عدم آگاهي از اين موارد، فاصله بين سلامت تا يك عارضه ماندگار يا مرگ است.
در واقع، كمك‌هاي اوليه عبارت است از مجموعه اقدامات، عمليات و مراقبت‌هايي كه بلافاصله بعد از بروز حادثه به مجروحان و مصدومان ارايه مي‌شود تا سلامت آنها حفظ شود يا از تشديد عوارض جلوگيري شود. اجازه دهيد در همين جا روي اين نكته دوم، يعني جلوگيري از تشديد عوارض، تأكيد کنم؛ چرا كه گاهي اقدامات ناآگاهانه توسط افراد ناآشنا خود موجب بروز عوارض بيشتر مي‌شود. حداقل 3 مورد از ورزشكاران را مي‌شناسم كه با انجام مانورهاي غلط در مورد ورزشكاران مصدوم از ناحيه مهره‌هاي گردن موجبات فلج دايمي دست و پاي آنها فراهم آمده است؛ و اما اصل مطلب: فرض كنيد با يك ورزشكار دچار مصدوميت مواجه شده‌ايد. اولين اقدام شما بايد ايمن‌سازي محيط و دورسازي مصدوم از شرايط مخاطره‌آميز باشد كه در اين حالت در صورت نياز بايد از ديگران كمك بخواهيد؛ مثلا اسب‌سواري كه در يك مسابقه رالي به زمين مي‌خورد يا اتومبيل‌راني كه در داخل خودرو آسيب ديده يا شناگري كه در حال غرق شدن است. فراموش نكنيد كه امنيت و سلامت خود شما در اولويت قرار دارد. ابتدا بايد سراغ صدمات تهديدكننده حيات (ولي قابل برگشت) برويم كه چهار مورد است:
• کنترل راه هوايي
• کنترل ستون مهره‌هاي گردن
• کنترل تنفس
• و کنترل گردش خون.
آشنايي با اصول صحيح و كاربردي كمك‌هاي اوليه نياز به آموزش‌هاي تئوري وعملي دارد كه در شماره‌هاي بعدي به چند نكته كليدي مهم و البته كمك‌كننده در همين خصوص خواهيم پرداخت.
پي نوشت ها :
* متخصص پزشکي ورزشي
منبع:www.salamat.com