پژوهشگران بر اين باورند که بيماري هاي ريوي ناشي از مصرف سيگار مي تواند به تغييرات عميقي در نحوه فعاليت مغز بيانجامد.
به نظر مي رسد مغز در واکنش به کمبود اکسيژن نحوه عملکرد خود را تغيير مي دهد. تأثير سيگار در بروز آمفيزم و بيماري انسدادي مزمن ريه قبلاً به اثبات رسيده است. بيماري انسدادي مزمن ريه بيماري شايعي است که طي آن آسيب ريوي در مدت زماني طولاني ورود و خروج جريان هوا به ريه ها را دچار اختلال مي کند. اين بيماري باعث تنگي نفس مي شود و ظرفيت جايگزيني دي اکسيد کربن در خون با منابع جديد اکسيژن را کاهش مي دهد. پزشکان امپريال کالج و بيمارستان همراسميت انگليس دريافتند که اين عدم توازن در مراحل بعدي بيماري ريه، مي تواند به تغييرات بيوشيميايي در مغز بيانجامد. محققان با استفاده از روشي به نام "ام آر اس" عملکرد مغز را در هشت بيمار مبتلا به بيماري شديد ريوي بررسي کردند.
اين محققان انتظار مشاهده تجمع اسيد لاکتيک و محيط اسيدي در مغز را داشتند، همانطور که در ساير اندام هايي که دچار محروميت اکسيژن هستند, مشاهده مي‌شود. اما به جاي آن "پ هاش آلکالين" در سلولها را مشاهده کردند که نشان مي دهد مغز به مرور زمان براي جبران تغييرات شيميايي ناشي از کمبود اکسيژن، خود را سازگار مي کند. محققان به اين بيماران اکسيژن دادند و مشاهده کردند ظرف نيم ساعت عدم توازن شيميايي در مغز به حالت طبيعي بازگشت. به نظر مي‌رسد که مغز مي تواند محيط شيميايي خود را تنظيم کند تا به فعاليت در شرايط حاد ادامه دهد. اما اين تغيير ظاهراً قابل بازگشت است و به آسيب دائمي مغزي نمي انجامد.
دکتر سيمون تيلر رابينسون، مي گويد: سيگار نه تنها به بروز بيماري شديد ريوي مي انجامد، بلکه باعث کاهش ميزان اکسيژن خون نيز مي شود که مي تواند بر روي کار مغز تأثير بگذارد. کاهش اکسيژن خون در موارد بسيار شديد به صورت گيجي در برخي بيماران ظاهر مي‌شود. به مرور زمان مغز سيگاري هايي که در مراحل پيشرفته بيماري ريوي هستند، اقدام به جبران کمبود اکسيژن مي کند. اگر يک شخص عادي به طور ناگهاني از اکسيژن محروم شود پيامدهاي حاد و حتي امکان مرگ براي وي وجود دارد، اما در مبتلايان به آمفيزم و بيماري انسدادي مزمن ريه، مغز ظاهراً به حد کافي توانايي چاره جويي براي حل مشکل کمبود اکسيژن را دارد و به تدريج براي فعاليت در شرايط سخت سازگاري پيدا مي کند. دکترجان‌هاروي از انجمن قفسه سينه انگلستان مي گويد: اين مطالعه ماهيت چشمگير و گسترده آسيب ناشي از استعمال سيگار را مورد تأکيد قرار مي دهد.