بعضي از زوجين به دليل ترس از بدآموزي براي فرزندانشان، از ارتباط‌هاي ساده و صميمانه- حتي ابراز محبت‌هاي معمولي در حضور بچه‌ها هم پرهيز مي‌کنند. به نظر شما آيا اين رفتار درستي است؟ شايد شما هم مرتکب چنين اشتباهي مي‌شويد.
اين رفتار قطعاً رفتار درستي نيست چرا که برقراري رابطه صميمانه و محبت‌آميز و ابراز محبت‌هاي لازم و متعارف، نه تنها بدآموزي ندارد بلکه زمينه‌هاي ايجاد روابط سالم بين والدين و فرزندان را به وجود مي‌آورد که خود مي‌تواند مقدماتي براي آموزش روابط صحيح بين والدين و فرزندان آنها و حتي آموزش‌هاي جنسي باشد.
بايد در نظر داشت که فرزندان در تمام رفتارها و اعمال خود نيازمند الگوهاي مناسب رفتاري هستند و بهترين الگوها پدر و مادر فرد به شمار مي‌روند. بنابراين صميميت بين پدر و مادر در درجه اول و صميميت بين والدين و فرزندان در جاي خود، در تحکيم روابط خانوادگي سالم و در جهت نيل به خانواده متعادل بسيار پراهميت است.
ابراز محبت والدين نسبت به يکديگر جو عاطفي خانواده را مثبت و سالم نگه مي‌دارد چنان که تحقيقات مختلف روان شناختي و تربيتي نشان داده‌اند که در چنين خانواده‌هايي فرزندان سالم و بانشاط و با اعتماد به نفس بالاتري پرورش مي‌يابند.
برعکس در خانواده‌هايي که والدين از ابراز محبت نسبت به يکديگر و نسبت به فرزندان خود به دليل خودسانسوري سر باز مي‌زنند، ناراحتي‌هاي عاطفي و اختلالات شخصيتي بيشتر ديده مي‌شود.
بنابراين توصيه مي‌‌کنم با رعايت حدود و ثغور زندگي خانوادگي، والدين از ابراز محبت به يکديگر دريغ نورزند و آگاه باشند که اين مساله نه تنها بدآموزي ندارد، بلکه الگوي مناسبي از رفتارهاي عاطفي و جنسي را در اختيار فرزندان قرار مي‌دهد.
منبع: http://www.salamat.com