آسيب شناسى اهمال كارى

نگاه دقيقى به زندگى تان بيندازيد اگر مى دانستيد فقط شش ماه ديگر زنده ايد آيا همين روش ها و همين كارها را انتخاب مى كرديد؟
خيلى هم دور از ذهن نيست چنانچه بگوييم ما اهمال كارى مى كنيم چون اهمال كاريم! و اين موضوع نه چندان نوظهور، بدان حد فراگير شده كه شاخه اى از علم نوين به نام آسيب شناسى اهمال كارى به گونه اى جدى تحت عنوان يك سندرم ( نشانگان) به آن پرداخته است. از اين ديدگاه، عدم انجام كارها، موردى بس فراتر از پرهيز از كارهاست.
آيا شما دفع الوقت مى كنيد و در رديف اهمال كاران قرار داريد؟ در صورت پاسخ مثبت اين احتمال وجود دارد كه شما نخواهيد با استرس هاى ناشى از زندگى اهمال كارانه سر كنيد. ممكن است بيشتر كارها را در حالى كه ميل به انجامشان داريد به تاخير بيندازيد و به هزار و يك دليل طفره برويد و تعلل بورزيد. از نظر روان شناسى، اهمال كارى يعنى به آينده محول كردن كارى كه تصميم به اجراى آن گرفته ايم اما اين واژه نزد افراد مختلف تعابير متفاوتى دارد و وجوه گوناگونى از آن برداشت مى شود.
چند مثال از اهمال كارى و تنبلى رايج: برخى از زمينه هايى كه در آنها انتخاب تعلل ورزى بسيار آسان تر از انتخاب عمل است عبارتند از:
1- اصرار بر ادامه دادن به شغلى كه امكانى براى رشد و تعالى ندارد.
2- پافشارى بر حفظ روابطى كه نا به سامان شده است مانند متاهل شدن يا مجرد ماندن صرفا به اميد اين كه شايد اوضاع بهتر شود.
3- بى توجهى كاهلانه به عادات مثلا ترك سيگار. به خود مى گوييد هر وقت آمادگى داشتم، آن را ترك مى كنم در حالى كه مى دانيد به تاخير انداختن اين كار به سبب ترديدى است كه نسبت به توانايى خود داريد.
4- انجام دادن كارها به اصلاح در دقيقه نود!
5- به تاخير انداختن كارهاى دشوار و يا كم اهميت مانند نظافت منزل.
6- بهانه هايى چون خستگى و ملال، شيوه هاى عالى براى تعلل ورزيدن به اهمال كارى است.
7- ابلوموف وار ( شخصيت كاهل كتاب ابلوموف) با احساس ملال، كسى يا چيزى را سبب اندوه خود دانسته و سرزنشش مى كنيد تا مسووليت را از دوش خود برداريد و همواره براى آن در پى دلايل بيرون از خود هستيد.
8- آرزو مى كنيد كه خواسته هايتان خود به خود برآورده شوند. از خاطر نبريد كه غول چراغ جادو فقط در قصه هاست!
9- گاه شرمندگى تنها احساسى است كه بايد با آن دست و پنجه نرم كنيد.
راه حل منطقى چيست؟
چگونه مى توان اهمال كارى و تنبلى را از بين برد؟
يك روش مى گويد در درك از خويشتن، راه تعادل پيش بگيريد نه زياد خود را باور داشته باشيد و نه خود را دست كم بگيريد. اگر واقعا اهمال كاريد براى دفع آن از چند روش زير استفاده كنيد:
1- فقط يك روز تصميم بگيريد كه به زمان حال بينديشيد و بكوشيد آن زمان ولو پنج دقيقه هم كه شده صرف انجام كارى كه مى خواهيد بكنيد.
2- خودخواهى تان را كنار بگذاريد و به ناتوانى هايتان نيز كمتر فكر كنيد.
3- به ارزش هاى اجتماعى مانند خوش قول بودن، وظيفه شناس بودن و … احترام بگذاريد و عاقلانه و مثبت عمل كنيد.
4- خود را مهم تر از آن بدانيد كه با اضطراب درباره كارهايى كه بايد به انجام برسانيد زندگى كنيد.
5- نگاه دقيقى به زندگى تان بيندازيد اگر مى دانستيد فقط شش ماه ديگر زنده ايد آيا همين روش ها و همين كارها را انتخاب مى كرديد؟
6- چنانچه مايليد دنيا تغيير كند دست از گله و شكايت برداريد و كارى كنيد كه استرس و نگرانى هاى اختلال آميز نسبت به كارهاى معوقه از شما دور شوند و با اين نقطه ضعف فلاكت بار مبارزه كنيد. همواره در زمان حال و اكنون زندگى كنيد و خط قرمزى به دور واژه هايى چون كاش ، شايد، آرزو و مانند اينها بكشيد!