کم‌¬تحرکي و بدنشستن از مهم‌ترين عوامل ايجاد دردهاي مفصلي متعاقب پشت‌ميزنشيني‌¬هاي مداوم و طولاني‌¬مدت است.
وقتي يک فرد مدتي طولاني پشت ميز مي¬‌نشيند و کار مي‏کند، عضلات اطراف کمر و اندام تحتاني‌¬اش ضعيف مي‏شوند و اين ضعف، وارد آمدن فشار مضاعف به غضروف‏ها را در پي دارد. به همين خاطر، بيشتر کارمندان از کمردرد يا زانودرد شکايت مي‏کنند. براي رهايي از اين‌گونه دردها، پشت‌ميز‌نشين‌ها بايد حالت نشستن‌شان را اصلاح کنند؛ يعني به‌گونه‌¬اي بنشينند که آرنج‏شان هنگام کار، روي ميز قرار بگيرد. اين کار باعث مي‏شود که ستون فقرات صاف بماند و همچنين بدن بيش از حد به سمت جلو خم نشود و در نتيجه کمردرد به سراغ فرد نيايد. ضمن اينکه پشت ميزنشين‌¬ها بايد هميشه طوري روي صندلي¬‌شان بنشينند که زانوهاي‌شان کمي بالاتر از سطح لگن‏ قرار بگيرد. اين‌طوري ديرتر خسته مي‏شوند و مي‏توانند بيشتر و راحت¬‌تر کار کنند. نکته ديگري که بايد در اينجا به آن اشاره کنم اين است که بي¬‌تحرکي، مؤثرترين دليل براي ايجاد ضعف‏هاي عضلاني است.

بنابراين مي‏توان به آنهايي که مجبورند ساعات زيادي از روزشان را پشت ميز بگذرانند توصيه کرد که انجام دادن ورزش‏هاي مناسب براي تقويت عضلات‌شان را فراموش نکنند. البته ورزشي که تدريجي و مداوم باشد. مثلا اگر فردي، يک روز 3 ساعت ورزش کند و روز ديگر هيچ‌گونه فعاليت ورزشي انجام ندهد، لطفي در حق خودش نکرده و فعاليت‎هاي يکي در ميان‌اش تأثيري در بهبود وضع‌اش نخواهد داشت. در ضمن، لازم نيست که ورزش يا نرمش کردن حتما در طول مدت کار باشد. ورزش فقط بايد مداوم باشد تا مؤثر واقع شود. شما مي‏توانيد روزي يک ربع تا نيم ساعت از وقت‏تان را به ورزش اختصاص بدهيد؛ بدون اينکه خودتان را مجبور به انجام اين کار در ساعات کاري¬‌تان کنيد.

پي‌نوشت‌ها:
 

* متخصص ارتوپدي

منبع:www.salamat.com