الکل و ساير مواد مخدر از دو جنبه مي‌توانند بر زندگي جنسي فرد تاثير بگذارند.
يکي بعد جسماني و ديگري بعد رواني. بعد رواني اثر خود را هم از طريق خلق فرد و هم از طريق مسايل رفتاري و ارتباط بين فردي نشان ميدهد. اتفاقي که مي‌افتد اين است که مصرف الکل و مواد مخدر در کوتاه مدت با برداشتن مهار‌هاي رواني به فرد حس اعتماد به نفس داده و در نتيجه اين تصور ايجاد مي‌شود که ميل جنسي‌اش افزايش يافته است، در حالي که اين‌طور نيست و مصرف اين مواد در درازمدت موجب کاهش ميل جنسي و افزايش وابستگي فرد به آن ماده مي‌شود. ضمن اينکه الکل علاوه بر تاثير روي روان فرد مي‌تواند عوارض کوتاه مدت يا درازمدتي روي عملکرد جنسي داشته باشد. در ابتدا الکل با برداشتن مهارها و کم‌کردن سطح خودآگاهي و از بين بردن اضطراب، به فرد احساس اعتماد به نفس بيشتري ميدهد و چون خاصيت تضعيف‌کنندگي سطح هوشياري دارد، براي بارهاي اول فرد مي‌تواند زمان طولاني‌تري به رابطه جنسي‌اش ادامه دهد و ديرتر به انزال برسد اما در درازمدت چند اتفاق مي‌افتد.
يکي آنکه ممکن است فرد شرطي شود و فکر کند براي آنکه يک رابطه جنسي مناسب داشته باشد بايد حتما الکل مصرف کند و در غير اين صورت رابطه جنسي خوبي نخواهد داشت. اين شرطي شدن در نهايت مشکلات خاصي مانند انزال زودرس و ناتواني جنسي را به همراه خواهد داشت. الکل همچنين مي‌تواند به صورت غيرمستقيم موجب اختلال در عملکرد جنسي افراد شود. به اين شکل که بيماري‌هاي ناشي از مصرف الکل مانند ناراحتي قلبي و فشارخون هم مي‌تواند به طور ثانويه موجب اختلال عملکرد جنسي در فرد شود. همچنين در درازمدت الکل روي کميت اسپرم‌ها در مردان و قدرت باروري آنها تاثير مي‌گذارد. در مورد خانم‌ها اين شرطي شدن براي مصرف الکل ممکن است موجب اختلال در عملکرد جنسي و همچنين موجب وابستگي فرد به آن شده و در زمان بارداري ايجاد اشکال کند.
پي‌نوشت‌ها:
* روان‌پزشک کلينيک سلامت خانواده و عضو هيات علمي دانشگاه شاهد
منبع:www.salamat.com