خانه ما پر از نشانه هاست

اكنون ديگر از آن حياط هاى درندشت چندان خبرى نيست و در آپارتمان هاى امروزى نشيمن هاى كوچك است كه در بيشتر موارد افراد خانواده در آن جمع مى شوند. نشيمن يك محل عمومى براى تمامى افراد خانواده است؛ فضايى خصوصى كه در آن مى توانيم ضمن استراحت كردن به تماشاى تلويزيون بنشينيم و حتى مطالعه كنيم و همين كاركرد چند منظوره گاه كدبانوى منزل را به زحمت مى اندازد. از آنجا كه نشيمن جايى است كه ترجيحا در آن اسباب و اثاثيه و گاه چيدمان عتيقه و تابلو و غيره انجام مى گيرد بايد بدانيم كه انتخاب ما نشانه هايى از شخصيت و گرايشاتمان نسبت به زندگى را در بر دارد. متخصصان دكور مى گويند منزلتان را طورى طراحى كنيد كه از ديدن هر روزه آن دلزده و خسته نشويد، بنابراين لازم است سليقه اى خاص به كار ببريد و به خوبى اجناس داخل نشيمن كه شامل تلويزيون، مبلمان، اشياى تزيينى، گلدان ها و تابلوهاى خوش منظر و شيك است را در خانه تان قرار بدهيد.
مثلا تلويزيون را جايى بگذاريد كه كمتر مورد توجه قرار گيرد، وگرنه دايما توجه شما را به خود جلب و بيش از اندازه سرگرم خواهيد شد، همچنين به خاطر داشته باشيد كه وسايل خانه را طورى در كنار هم قرار دهيد تا انرژى به آسانى در اتاق جريان پيدا كند. از انباشتگى و استفاده از ميزهاى زياد پرهيز كنيد. نشيمن محل اصلى تجمع و مركز زندگى خانوادگى است، حتى زمانى كه دوستانتان به خانه شما مى آيند. نور اتاق هم بسيار مهم است چرا كه نور، خود انرژى است با خاموش كردن يك لامپ مركزى پرنور و روشن كردن لامپ هاى كوچك و كم مصرف در كناره ها و نمايان كردن گوشه هاى تاريك نشيمن و ايجاد هاله اى نور مى توانيد حالت اين قسمت از آپارتمان را عوض كنيد. همچنين با قرار دادن اثاثيه روشن در اتاق به ويژه در جاهاى مخصوص تا مى توانيد انرژى را در منزلتان فعال كنيد. معمولا يك لامپ كم مصرف از نوع خورشيدى راه حل مناسبى براى از بين بردن يك فضاى منفى در يك خانه است.

* نشانه ها و قاب ها:

خانه هاى ما پر از نشانه هايى است كه همواره بر انرژى ما تاثير مى گذارند. تصاويرى كه به ديوارها آويزان مى كنيم، مى توانند منبع موثرى براى آرامش باشند. نصب تصاويرى خانوادگى يا يك عكس و يا نقاشى خاص مى تواند حس همبستگى را در خانه تقويت كند. اگر به چيزى متمركز شويم، انرژى ما را جذب كرده و كاتاليزورى مى شود تا رويدادها و افرادى را كه در زندگى مان تاثير داشتند به خاطر بياوريم بر عكس چنانچه خود را در محاصره تصاويرى قرار دهيم كه در آنها تنها چهره هاى اشخاص عبوس و يا تنها كشيده شده، ممكن است احساس تنهايى ما را افزايش دهد.