امام (ره) عنايت خاصي به آيت الله بهجت داشتند، نقل چند جريان در اين ارتباط، مدعاي ما را اثبات مي کند:
آيت الله مسعودي مي گويد: « من در ضمن چهار پنج سالي که خدمت امام بودم يادم هست که دو سه مرتبه امام فرمود: فلاني، فردا صبح مي خواهيم برويم منزل آقاي بهجت. و فرداي آن روز بلند مي شديم و مي آمديم منزل ايشان، همين منزلي که اکنون در آن ساکن هستند، و در اولين اتاق ورودي با همين فرشهايي که الان موجود است يکي دو دقيقه مي نشستيم، سپس امام اشاره مي کردند و من بيرون مي رفتم و ايشان حدود نيم ساعت با آقاي بهجت به گفتگو مي پرداختند بعد امام بيرون مي آمدند و مي رفتيم. اما اينکه درباره چه مسائلي گفتگو مي کردند، نمي دانم خودشان مي دانستند و خدا.
همچنين دو سه مرتبه در همان بحبوحه نهضت 41 يا 42 آقاي بهجت به من فرمودند که شما به آقاي خميني بگوييد فردا صبح ساعت فلان دو رأس گوسفند قرباني کند و من مي آمدم به امام اطلاع مي دادم، ايشان هم بلا فاصله به من مي گفت شما به قصاب ( آقاي فرجي که اکنون نيز در قيد حيات هست ) بگوييد دو رأس گوسفند از طرف ما قرباني کند بعد پولشان را مي دهيم.
بار ديگر نيز آقاي بهجت به من پيغام داد که به امام بگويم: سه رأس گوسفند قرباني کند، آقا هم بلافاصله دستور داد سه رأس قرباني کنند.
اينها همه مسائلي بود که بين امام و آيت الله بهجت بود و ما فقط ظواهرش را مي ديديم و از باطنش اطلاع نداشتيم. نيز هنگامي که امام در جماران ساکن بودند آقاي بهجت به من فرمودند: يک نامه کوچکي دارم شما اين را به آقا برسانيد، من نامه را گرفتم توي پاکت گذاشتم و بردم در جماران خدمت امام دادم.
در هر صورت رابطه اين دو بزرگوار خيلي تنگاتنگ بود، چندين بار نيز حضرت امام با آقاي شيخ حسن صانعي منزل آقاي بهجت رفتند؛ زيرا هنگامي که امام قم بودند من و آقاي شيخ حسن صانعي هميشه در خدمت امام بوديم.
آيت الله بهجت هم به امام عنايت خاصي داشتند. يکي از شاگردان امام قدس سره در خاطره اي مي گويد: « پس از آزادي حضرت امام از زندان و ورودشان به قم در سال 1341 هـ.ش. مردم در تمام محله هاي قم جشن گرفتند و منزل هر روز آکنده از جمعيت بود، در آن زمان حضرت آيت الله العظمي بهجت نيز از کساني بود که هر روز به منزل امام تشريف مي آوردند و مدتي بر در يکي از حجرات بيت ايشان مي ايستادند وقتي به ايشان پيشنهاد شد که شايسته نيست بيرون اتاق بايستيد، لااقل در داخل اطاق بنشينيد. ايشان در جواب فرمود: من بر خود واجب مي دانم که جهت تعظيم اين شخصيت ارزنده به اينجا آمده و دقايقي بايستم و سپس باز گردم. »
آيت الله مصباح نيز در اين باره مي گويد: « مرحوم آقا مصطفي(ره) از پدرشان مرحوم امام (ره) نقل مي کرد: آقا معتقدند جناب آقاي بهجت داراي مقامات معنوي بسيار ممتازي هستند.
از جمله مطالبي که از پدرشان درباره آقاي بهجت نقل مي کردند اين بود که: ايشان داراي موت اختياري هستند، يعني قدرت اين را دارند که هر وقت بخواهند روح خويش را از بدن به اصطلاح خلع کنند و بعد مراجعت کنند. اين يکي از مقامات بلندي است که بزرگان در مسير سيروسلوک عرفاني ممکن است به آن برسند، و همينطور مقامات معنوي ديگري در معارف توحيدي که زبان بنده ياراي بحث درباره اين زمينه ها را ندارد. »
هم او در جاي ديگر مي گويد: « مرحوم حاج آقا مصطفي از قول امام نقل مي کردند: وقتي امام (که ارتباط نزديکي با مرحوم آقاي بروجردي داشتند ) ديده بودند که زندگي آقاي بهجت خيلي ساده است، براي کمک به زندگي ايشان يک وجهي از مرحوم آقاي بروجردي گرفته بودند، وقتي آورده بودند براي آقاي بهجت ايشان قبول نکرده بودند و امام هم مصلحت نمي ديدند آن وجه را برگردانند، به هر حال با يک چاره انديشي حضرت امام فرموده بودند ( اين طور که نقل کردند ): من از مال خودم به شما مي بخشم، و شما اجازه بدهيد من اين را ديگر بر نگردانم. تا اينکه به اين صورت ايشان به عنوان هبه از ملک شخصي حضرت امام قبول کردند. »
باز آيت الله يزدي در مورد عنايت ويژه حضرت امام به ايشان مي گويند:« در يکي از شرفيابي هاي خبرگان رهبري به خدمت حضرت امام راحل رحمه الله، از ايشان رهنمودي براي مسائل اخلاقي خواسته شد، حضرت امام، خبرگان را به حضرت آيت الله العظمي بهجت حواله دادند. و در جواب اظهار خبرگان که ايشان کسي را نمي پذيرد، فرمودند: آنقدر اصرار کنيد تا بپذيرد. »
علامه طباطبايي
« ايشان (آيت الله بهجت) عبد صالح است. »
آيت الله بهاءالديني
« الآن ثروتمند ترين مرد جهان ( از جهت معنوي ) آقاي بهجت است. »
آيت الله فکور ( ره )
آيت الله محمد حسن احمدي مي گويد: آيت الله فکور خيلي نسبت به آقاي بهجت عنايت داشتند و مي فرمودند: « آقاي بهجت از جمله افرادي هستند که مخصوصاً در صراط معنويت فوق العاده هستند. »
آيت الله حاج سيد عبدالکريم کشميري(ره )
از محضر ايشان سؤال شد: اکنون چه کسي را به عنوان استاد کامل معرفي مي کنيد؟ فرمودند:« آقاي بهجت، آقاي بهجت. »
آيت الله سيد احمد فهري
از ايشان نيز پرسيده شد: اکنون چه کسي را به عنوان استاد کامل معرفي مي کنيد؟
فرمودند:« آقاي بهجت، آقاي بهجت. »
آيت الله شيخ عباس قوچاني (ره )
آقاي مصباح مي گويد: « از جمله کساني که درباره حضرت آقاي بهجت اعتقاد به کمالات فوق العاده داشت آقا شيخ عباس قوچاني، جانشين مرحوم آقاي قاضي در مسائل اخلاقي و عرفاني بودند که در نجف متوطن بود ( و فرزندش نماينده ولي فقيه در ستاد مشترک است.)
ايشان مي فرمود: وقتي که آقاي بهجت خيلي جوان بودند و هنوز سنشان به بيست نرسيده بود ( تعبيرشان اين بود که هنوز محاسنشان درست در نيامده بود ) به مقاماتي رسيده بودند که ما به واسطه ارتباط نزديک و رفاقت صميمانه اي که داشتيم اطلاع پيدا کرديم، و ايشان از من عهد شرعي گرفتند تا زنده هستم آنها را جايي نقل نکنم. و به نظرم همين موت اختياري را مطرح مي کردند. »
کسي که در آن سن به اين مقامات رسيده باشد بايد حدس زد که در سن هشتاد سالگي و بعد از يک عمر طولاني سيروسلوک و استقامت در راه بندگي خدا و انجام وظايف، به چه پايه اي از قرب خدا رسيده باشد. وهمين باعث مي شود که هر مؤمن پاک سرشتي که ايشان را مي بيند مجذوب شود، مخصوصاً آن حالات عبادي ايشان را، و اگر کسي مؤفق بشود در نمازهاي ايشان شرکت کند، مايه برکات بسيار زيادي است.
آيت الله مشکيني
« ايشان (آيت الله العظمي بهجت) از جهت علمي هم در فقه و هم در اصول، در يک مرتبه خيلي بالايي در ميان فقهاي شيعه قرار دارند، و از جهت تقوا و کمالات و عظمت روحي در مرحله اي بالاتر از آن مي باشند، و استاداني که ايشان از آنها استفاده کرده اند نيز در مقام خيلي بالايي قرار دارند که ما بايد مانند ستاره ها به آنها بنگريم؛ لذا سزاوار است که در اطراف وجود ايشان کتابها نوشته شود. »
آيت الله علامه محمد تقي جعفري(ره)
« اينکه در روايات آمده است که « هر کس عالمي را در چهل روز زيارت نکند، مات قلبه ( قلبش مي ميرد) و همچنين « زيارة العلماء أحبّ إلي الله تعالي من سبعين طوافاً حول البيت: زيارت علماء در نزد خدا محبوبتر از هفتاد بار طواف نمودن در گرد خانه {خدا} مي باشد. » مصداق بارز «علما» آيت الله بهجت هستند. صرف ديدن و ملاقات کردن ايشان خود سر تا پا موعظه است. من هر وقت ايشان را مي بينم تا چند روز اثر اين ملاقات در من باقي است، و در واقع هشدار دهنده براي ما مي باشد. »
آيت الله بُدلا
« وضع مقامات آقاي بهجت از همان زماني که درس آيت الله بروجردي مي رفتيم روشن بود، و معلوم بود که ايشان لياقت چنين مقاماتي را دارند. »
آيت الله مصباح
« آيت الله بهجت جامع دقتهاي مرحوم آقا ميرزا محمد تقي شيرازي از طريق شاگردان بر جسته شان آقا شيخ محمد کاظم، و همينطور نوآوريهاي مرحوم آقاي نائيني و مرحوم آقا شيخ محمد حسين اصفهاني، و تربيتهاي معنوي مرحوم آقاي قاضي مي باشند.
اين استادان يک شخصيت جامع الاطرافي به وجود آورده اند که نعمت بسيار بزرگي در عصر ما به حساب مي آيد، و جا دارد که از لحظه لحظه عمر ايشان استفاده برده شود. البته کساني که لياقتش را داشته و قدر شناس باشند.
همينطور خداي متعال به ايشان ويژگيهاي شخصي و استعدادهاي ذاتي عطا فرموده که جنبه کسبي ندارد و خدادادي است، با اين وصف ايشان مقامات معنوي خود را کتمان مي کنند و کساني که اطلاعي داشته باشند اجازه گفتن ندارند. »
و نيز آقاي مصباح مي فرمايد: « آيت الله بهجت هم در مسائل علمي فوق العاده دقيق هستند و بدان اهتمام دارند و واقعاً درس را يک وظيفه واجب جدّي مي دانند و تحقيق در مسائل فقهي را بسيار اهميت مي دهند، و هم در مسائل عبادتي و معنوي اهتمام کافي دارند و آنها را يک بال ديگري براي پرواز انسان تلقي مي کنند که هيچ کدام بدون ديگري کارساز نيست. »
آيت الله طاهري شمس
« آيت الله العظمي بهجت به يک افقي رسيده که وقتي به احکام و دستورات اسلام نگاه مي کنند، فتوايي را مي دهند که مورد رضا و توجه خدا هست و خلاف در آن نيست. »
آيت الله شيخ جواد کربلايي
« در اين چند سال که در تهران و قم هستم از بعضي اشخاص درباره آيت الله العظمي بهجت مطالبي شنيدم که حاکي از اين است که ايشان واجد الطاف خاصه الهي هستند، « هنيئاً له ثم هنيئاً له: گوارايش باد، و گوارايش باد! » بنده زبان حالم به ايشان اين است:
هر چند بردي آبم، رو از درت نتابم
جور از حبيب خوشتر، کز مدعي رعايت
اي آفتاب خوبان! مي سوزد اندرونم
يک ساعتم بگنجان در سايه عنايت
و نيز عرضه مي دارم:
اگر شراب خوري، جرعه اي فشان بر خاک
به مذهب همه، کفرطريقت است امساک »
آيت الله آذري قمي
« حضرت آيت الله العظمي بهجت شاگرد آيت الله العظمي نائيني و آيت الله العظمي محقق اصفهاني هستند، سوابق درخشانش در تحصيل و تدريس غير قابل انکار است، به طوري که بعضي از فضلاي با سابقه حوزه علميه قم 15 سال از محضر درس ايشان استفاده شاياني کرده اند. و اکنون خود آنان از مجتهدين به نام هستند.
علاوه بر علم، در عمل و تقوا و ورع نيز ايشان در شهر قم زبانزد خاص و عام است، و به قول بعضي از دوستان ايشان را نمي شود گفت آدم با تقوايي است، بلکه عين تقوا و مجسمه تقواست، و تقوا و عدالت يکي از بهترين صفات مرجع تقليد است که در ايشان يافت مي شود. »
آيت الله مسعودي خميني
« امثال آقاي بهجت هميشه در هر دوران کم بوده اند، بايد از ايشان استفاده کرد. و بخصوص از نظر اخلاقي و معنوي سطح بالايي دارد، همه و بويژه جوانان و کساني که دنبال اخلاقيات مي باشند خدمت ايشان بروند و درس اخلاق بگيرند، حتي چهره اخلاقي و معنوي آقا خيلي کارساز است. »
حجة السلام والمسلمين فقهي
« اگر شجره طيبه انسانيت غير از چهارده معصوم ميوه سالم داده باشد که حتما" داده است يکي از آن ميوه هاي سالم وجود مقدس آيت الله العظمي بهجت است. »
يکي از فضلاي نجف
« ايشان [آيت الله بهجت] در جواني دانشمند، مجتهد مسلم و مورد وثوق و اعتماد خواص بود. تا حدي که در سفر به کربلاي معلّي، آقايان علما بالاتفاق به ايشان اقتدا مي کردند. »
مؤلف کتاب گنجينه دانشمندان
« آيت الله اقاي حاج شيخ محمد تقي بهجت غروي فومني از آيات و مدرسين بزرگ و دانشمندان به نام حوزه علميه قم و از مفاخر گيلان و شهرستان فومن مي باشند، و حقا" عالمي برجسته و دانشمندي شايسته و مهذّب و بارع و متقي و پارسا و معرض از تظاهرات و اجتماعات و دائم الذکر و مورد توجه افاضل مدرسين و دانشمندان حوزه علميه قم مي باشند. »
آيت الله محمد حسين احمدي فقيه يزدي
« روز قيامت که روز احتجاج است براي ما يقيني است که آيت الله العظمي بهجت جزء حجتهاي الهي هستند، و اگر ما واقعاً نتوانيم از محضرشان درست استفاده کنيم و درست تربيت بشويم محکوم مي شويم و نمي توانيم جواب صحيح الهي را بدهيم. »
حجة الاسلام والمسلمين امجد
« ايشان از مفاخر عصر ما هستند، کساني که کم و بيش با ايشان آشنايي دارند مي دانند که در يک اوج بالايي از علم و معنويت قرار دارند... بنده معتقدم آقاي بهجت در علم و معنويت نظير ندارد. به تعبير ديگر: ايشان فرشته روي زمين هستند، بايد از برکات وجود ايشان استفاده کرد. »
استاد خسرو شاهي
« شناختن آيت الله العظمي بهجت و کمالات ايشان جز به تهذيب نفس و توسعه وجودي ممکن نيست، و هر کسي با توجه به سعه وجودي خودش مي تواند درک کند، بنابراين براي شناخت کمالات ايشان بايد تهذيب نفس کرد و وجود خود را توسعه داد تا از کمالات آقا بهره بيشتري برد. »
استاد هادوي
« آيت الله بهجت تجلي يک عمر سيروسلوک و جهاد و تلاش در راه خدا و براي رسيدن به حقيقت است. و به عبارت کوتاهتر: ايشان تنديس يک عمر مجاهدت مي باشند. »
منبع: کتاب به سوي محبوب و کتاب برگي از دفتر آفتاب