با توجه به پخش سريال 5 کيلومتر تا بهشت و مطرح شدن مسئله قيامت و بهشت و جهنم در اين سريال زيبا و جذاب برآن شديم تا بهشت و جهنم را از ديدگاه بهاييان هم برايتان بيان کنيم تا با کنار هم گذاشتن دو ديدگاه اسلامي و بهايي درباره مسئله قيامت و بهشت و جهنم بر پوشالي بودن تفکرات و اعتقادات بهاييت پي ببريم ، آنچه در ذيل ميآيد تماما از منابع دست اول بهاييت نقل شده است .
معاد از نظر اسلام، يعنى پس از فانى شدن دنيا، بازگشت همه به سوى خداست؛ و سرانجام، همه انسان ها در روزى به نام روز قيامت، براى حساب آورده مى شوند؛ و از همه آن ها در مورد اعمالشان در دنيا، بازخواست مى گردد، در آن روز که - به فرموده قرآن - طول آن پنجاه هزار سال است[معارج/ 4]، و اين زمين و آسمان ها، به زمين و آسمان ديگرى تبديل مى گردد، و طرح نوينى در وضع جهان ريخته مى شود[ابراهيم/ 48]، به حساب و کتاب اعمال تمام انسان ها رسيدگى مى گردد، و بهشتى ها به بهشت، و دوزخيان به دوزخ روانه مى شوند؛ چنان که آيات بى شمارى از قرآن بر اين مطلب صراحت دارند.
علي محمد باب در غالب ابواب بيان ، آيات قيامت را توجيه نموده ، من جمله در باب هفتم از واحد دوم " في بيان يوم القيامة" گويد:
"ملخّص اين باب آنكه مراد از يوم قيامت ، ظهور شجره حقيقت است و مشاهده نمي شود كه احدي از شيعه يوم قيامت را فهميده باشد، بلكه همه موهوماً امري را توهم نموده كه عند الله حقيقت ندارد و آنچه عند الله و عند عرف اهل حقيقت مقصصود از يوم قيامت است، اين است كه از وقت ظهور شجره حقيقت در هر زمان به هر اسم الي حين غروب آن قيامت است ، مثلاً از يوم بعثت عيسي تا يوم عروج آن قيامت موسي بود به قول خود و هر كس مؤمن نبود جزا داد به قول خود ، زيرا كه ما شهد الله در آن زمان ما شهد الله في الانجيل بود و بعد از يوم بعثت رسول الله (ص) تا يوم عروج آن ، قيامت عيسي بد كه شجره حقيقت ظاهر شده در هيكل محمد ، و جزا داد هر كس مؤمن به عيسي بود و عذاب فرمود به قول خود هر كس مؤمن به آن نبود. و از حين ظهور شجره بيان الي ما يغرب ، قيامت رسول الله (ص) است كه در قرآن خداوند وعده فرموده كه آن بعد از دو ساعت و يازده دقيقه از شب پنجم جمادي الأول سنه 1260كه سنه 1270 بعثت مي شود اول يوم قيامت قرآن بوده و الي غروب شجره حقيقت قيامت قرآن است. زيرا كه شيئي تا به مقام كمال نرسد قيامت آن نمي شود و كمال دين اسلام الي ظهور منتهي شد و از اول ظهور تا حين غروب اثمار شجره اسلام ، آنچه هست ظاهر مي شود و قيامت بيان در ظهور من يظهر الله است..."
حسينعلي بهاء (جانشين سيّد باب و رهبر دوم بهائيان) در جواب كسي كه از وي پرسيده بود اگر قيامت قيام نموده ، پس بهشت و دوزخ كجاست؟ گفته است :
" الاولي لقائي و الاخري نفسك ايّها المشرك المرتاب" .
يعني بهشت ديدار من است و جهنم نفس تو ، اي مشرك شك آورنده .( كتاب مبين – صفحه 289)
"بهشت عبارت از فرح و مسرّت معرفة اللّه و محبّت اللّه است که در نتيجهء ايمان بمظهر ظهور الهي حاصل مي‌گردد تا باين وسيله هر کس بقدر استعداد خود بمنتها درجهء کمال رسد و بعد از موت حيات جاوداني در ملکوت الهي يابد. و دوزخ حرمان از عرفان الهي است که نتيجه‌اش عدم نيل کمال ملکوتي و محروميّت از الطاف لايزالي است. و بوضوح تصريح گشته که اين مصطلحات غير از اين معناي ديگر ندارد و مفاهيم عامّه از قيام مردگان با جسد عنصري و بهشت و دوزخ و امثال آن صرفاً ضربي از اوهام و تخيّلات است. "
لذا به زعم علي محمد باب و حسينعلي بهاء و پيروان آنها قيامت كبري و حشر عمومي بشر و يوم الحسرة به وقوع پيوسته ، لذا شهداي بدر و احد به بهشت موعود رسيده اند و اصحاب امام حسين (ع) ، بهشتشان لقاي علي محمد شيرازي و حسينعلي بهاء بود و جهنم آنها محروميت لقاي اين بزرگواران بود كه به آن واصل نشدند . حال اگر قيامت چنين باشد كه بهائيان مي گويند ، فرياد و افسوس اولياء حق از خوف دوزخ و كيفر آخرت بيجا و ياوه بوده است .
صرفه نظر از دلايل عقل و نيز دلالت وجدان و فطرت بر وجود معاد ، آيات شريفه قرآن كريم بيش از هر مطلبي پس از توحيد ، ناظر به مسأله معاد و روز بازگشت است و كمتر آيه اي در قرآن كريم مي توان يافت كه به تصريح يا به تلويح ، اشاره به مبداء و معاد و روز رستاخيز نداشته باشد و عباد را تحريص به تحصيل بهشت و تحذير از عذاب دوزخ ننموده باشد. لذا در اينجا لازم مي دانم نمونه هايي از اين آيات را بيان نمائيم:
1- قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ.(سوره مائده/ 119)
ترجمه: خداوند مى‏گويد: «امروز، روزى است که راستى راستگويان، به آنها سود مى‏بخشد؛ براى آنها باغهايى از بهشت است که نهرها از زير (درختان) آن مى‏گذرد، و تا ابد، جاودانه در آن مى‏مانند؛ هم خداوند از آنها خشنود است، و هم آنها از خدا خشنودند؛ اين، رستگارى بزرگ است!
2- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا(سوره النساء /56)
ترجمه: کسانى که به آيات ما کافر شدند، بزودى آنها را در آتشى وارد مى‏کنيم که هرگاه پوستهاى تنشان (در آن) بريان گردد (و بسوزد)، پوستهاى ديگرى به جاى آن قرار مى‏دهيم، تا کيفر (الهى) را بچشند. خداوند، توانا و حکيم است (و روى حساب، کيفر مى‏دهد).
3- بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ ( سوره القيامة/4)
ترجمه: آرى قادريم که (حتّى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنيم!
4- وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ. (سوره يس / 78) قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ(سوره يس / 79)
ترجمه: و براى ما مثالى زد و آفرينش خود را فراموش کرد و گفت: «چه کسى اين استخوانها را زنده مى‏کند در حالى که پوسيده است؟!»(سوره يس / 78)
بگو: همان کسى آن را زنده مى‏کند که نخستين بار آن را آفريد؛ و او به هر مخلوقى داناست! (سوره يس / 79)
با توجه به اينكه بهائيان ازتفسير و تأويل كلمات الهيّه نهي شده اند ، بنابراين آنان در برابر آيات فوق الذكر، نمي توانند پاسخ منطقي داشته باشند .لذا قيام مردگان با جسد عنصري و بهشت و دوزخ و امثال آن اوهام و تخيّلات نيست.
در مورد نهي از تأويل کلمات الهيّه در صفحه340 گنجينه حدود و احکام و با دو تفاوت جزئي در صفحه 453 جلد 3 امر و خلق آمده:
" کلمه الهيّه را تأويل مکنيد و از ظاهر آن محجوب ممانيد چه که احدي بر تأويل مطّلع نه الّا اللّه و نفوسي که از ظاهر کلمات غافلند ومدعي عرفان معاني باطنيّه ، قسم باسم اعظم که آن نفوس کاذب بوده و خواهند بود طوبي از براي نفوسي که ظاهر را عامل و باطن را آمل اند "
همچنين از قول عبدالبهاء آمده:
" از جمله وصاياي حتميّه و نصايح صريحه اسم اعظم اين است که ابواب تأويل را مسدود نمائيد ..."
(ص 341 گنجينه حدود و احکام )
اين بود گوشه‏ اي از بيانات باب و بهاء سر سلسله بابي‏گري و بهائي‏گري !
حال خود تفکر کنيد قيامتي که در تمامي اديان به زندگي پس از مرگ و رسيدگي به اعمال انسانها تعبير شده است، قيامتي که به حساب ظالم رسيدگي مي‏شود و به نيکوکاران پاداش داده مي‏شود آيا اين همان قيامت است پس به تعبير باب و بهاء ديگر خبري از جهنم و آتش جهنم و زقوم جهنمي نيست و افراد ظالم فقد از ايمان بي‏بهره‏اند و ديگر عذابي ندارند ؟
آيا با اين حرفها عدل خداوند زير سوال نمي‏رود. هيچ مظلومي نمي‏تواند حق خود را از ظالم بگيرد و هيچ عابدي در مقابل عبادت خود جزاء نبيند ، شما چگونه حکم مي‏کنيد ؟؟؟
منبع: وبلاگ بهاء بي بها