مرجع بزرگ شيعه، آية‏اللّه سيد ابوالحسن اصفهاني، پسري فاضل به نام سيد حَسَن داشت که بيشتر کارهاي او را انجام مي‏داد. يک روز، شخصي از سيّد حسن درخواست کمک مي‏کند، ولي به تمام خواسته‏اش نمي‏رسد و کينه‏اي از ايشان به دل مي‏گيرد. يک روز، اين شخص کينه‏توز در صحن حضرت امير(ع) و در نماز جماعت آية‏الله اصفهاني، خنجرش را بيرون آورده، سيد حسن را به قتل مي‏رساند! با اين که اين مصيبت براي آية‏اللّه‏ اصفهاني سخت بوده، اما زماني که مي‏شنود دولت، قاتل سيد حسن را دستگير کرده، شخصي را مي‏فرستد و قاتل پسرش را آزاد مي‏کند و مصلحت را در تحمل مرگ فرزند مي‏داند.
شهيد مصطفي خميني گفته بود: «من کسي را صبورتر از آية‏اللّه‏ اصفهاني نمي‏شناسم. در بُحبوحه مبارزاتش عليه انگلستان، پسرش را در صف نماز جماعت مي‏کشند؛ اما او سه بار "لا اله الاّ اللّه‏" مي‏گويد و قاتل را عفو مي‏کند».
منبع: زندگي حکيم قشقايي