يادي از ملي پوش سال هاي 1330 تا 1340
از جنس فوتبال
پيشکسوت اين مقاله داوود حيدري است همان بازيکن خوش اخلاقي که در تيم هاي شرق، تهران جوان و دارايي بوده و ضمن بازي هاي خوب و درخشان خود در تيم هاي مذکور و تيم ملي (1335 تا 1340) از آن زمان به بعد، در نقش داور و قاضي ميدان، براي باشگاه ها و بازيکناني سوت زد که هر کدام براي خود اسم و رسمي داشتند و طرفداراني، اما اين مرد بزرگ چنان طي سال هاي 1330 تا 1350 در ميادين فوتبال ظاهر شد که کسي جز حسن اخلاق، رفتار خوب و نيکو و احترام و حرمت از او چيزي نديد و همين رمز موفقيت وي بود.
خانواده گرم
داود حيدري متولد سال 1310 تهران، محله عين الدوله و بازنشسته آموزش و پرورش تهران بود، يعني معلم ورزش چون ليسانس تربيت بدني داشت. همسرش هم ليسان صنايع غذايي بود و خانه دار. يکي دوبار که اين اواخر او را ديدم. از همسرش و فداکاري ها و خدماتش به خودش و فرزندانش تجليل و قدرداني مي کرد. البته داوود حيدري دير ازدواج کرد، يعني در 35 سالگي. حاصل ازدواج او و همسرش يک پسر و يک دختر و عروس خوب و يک داماد آقا و دو نوه بود. کيوان پسرش فوق ليسانس مهندسي عمران دارد و مانند پدر فوتباليست و داور نشد. دختر او مهکامه نام دارد. تنها دخترش در يک شرکت وابسته به بانک ملي مشغول کار است و همسرش مهندس افشين قنواتي است و يک دختر 10 ساله به نام روژان داردند. دخترش ليسانس زبان آلماني دارد و مهندس افشين هم مهندس هوافضاست.
برادران فوتبالي
داوود حيدري، در يک خانواده ورزشکار و خصوصاً فوتبالي رشد يافت. برادران او-اصغر، اکبر و رضا - همه فوتباليست هاي بنام تهران و ايران بودند. اصغر در تيم دسته اولي شرق بازي مي کرد. اکبر برادر بزرگ ديگر داوود هم در فوتبال بنام بود و محکم و با صلابت سد راه پيشرفت او شد. رضا حيدري برادر کوچکتر داود نيز در تيم دارايي بازي مي کرد. يعني همبازي داوود حيدري بود. او حتي استحقاق پوشيدن لباس تيم ملي را هم داشت، رضا سال 1385 بر اثر سکته مغزي فوت کرد.
شرق و تهران جوان
داود حيدري از سال 1330 به بعد در تيم هاي شرق و تهران جوان عضو بود. آن زمان ها يکي از آرزوهاي جوانان شرق تهران اين بود که ابتدا در تيم «شرق» تهران- وابسته به برو بچه هاي ميدان خراسان- توپ بزنند و بعد تيم تهران جوان و داود خان ما نيز اين افتخار را پيدا کرد و حدود پنج سال پيش از اينکه به دارايي ملحق شود، در تيم تهران جوان عضو بود.
تهران جوان
مرحوم حسين فکري را همه بازيکنان قديمي و جديد فوتبال ايران خوب مي شناسند. او عضو تيم ملي فوتبال ايران در بازي هاي آسيايي 1951 دهلي هند بود و بعدها نيز سرمربي تيم ملي فوتبال ايران. آقا فکري معلم ورزش بود هم معلم ادبيات و هم صاحب باشگاه تهران جوان در آن زمانها. ايشان چهره هاي مستعد را جذب باشگاه تهران جوان مي کرد که داوود حيدري نيز يکي از آن بازيکنان مستعد بود. داوود هم به مانند برخي جوانها دوست داشت که در تيم تهران جوان توپ بزند که بعدها اينگونه شد. داود حيدري حدود پنج سال- سال هاي 1330 به بعد- در تهران جوان تحت نظر مرحوم فکري توپ زد و سپس بعدها عضو باشگاه دارايي شد.
اما باشگاه دارايي
عضويت او در باشگاه دارايي (سال 1335) خود داستان جالبي دارد. در آن سالها اتفاقي در فوتبال تهران رخ داد که برخي تيم ها مجبور شدند يا از بازي ها کناره گيري کنند و يا محرومشان کردند! آن زمانها چند صباحي جلوي فعاليت تيم تهران جوان به مديريت فکري گرفته شد و بعداً طي توافقي که بين مرحوم حسين فکري و محب موسس باشگاه دارايي به عمل آمد، مقرر شد که تمامي بازيکنان تهران جوان با نام باشگاه دارايي درمسابقات تهران شرکت کنند و تهران جوان هم با يک تيم جوان ادامه فعاليت دهد که همين طور هم شد و داود خان هم يکي از بازيکناني بود که از تهران جوان به تيم دارايي پيوست.
بازي هاي ملي
داود حيدري در طول دوران بازي فوتبال، بارها عضو تيم ملي بود و در بسياري از مسابقات ملي، رو در روي تيم هاي خارجي قرار گرفت. طبق آمار وي حدود 10 بازي ملي دارد که مهمترين بازي هاي وي در برابر تيم هاي رژيم صهيونيستي، پاکستان- بازي هاي اسيايي 1958 توکيو- و ... است. وي از سال 1954 بازي هاي آسيايي مانيل عضو تيم ملي بود. بعد هم در بازي هاي آسيايي 1958 توکيو ژاپن حضور داشت و با دو شکست در برابر تيم هاي رژيم صهيونيستي و کره جنوبي، تيم ايران حذف شد. حيدري عضو تيم ملي ايران در جام ملت هاي آسيا در 1959 هم بود.
منبع: مجله اطلاعات هفتگي ش 3431