حجت الاسلام احمدي گلپايگاني که مدتي شاگرد ايشان بود، در مورد ايشان نقل مي کند:
ايشان در بين علماء خيلي خوش برخورد و پرحوصله بود، و شجاعت و تحمل عجيبي داشت. و با همين صبر و حوصله بود که توانستند خيلي از بحرانهاي شديد را که براي تخريب ايشان مهيا شده بود پشت سر بگذارند.
در مسير و هدف الهي خويش ثبات قدم عجيبي داشت. و روي همين اساس تند بادهاي حوادث نتوانست ايشان را از طي مسير باز دارد.
روزي فرزند آخوند ملا محمد تقي گلپايگاني به ايشان گفته بود: آقا تا کي مي خواهيد پاي آخوندي بايستيد، و در حوزه باشيد، بهتر است که ديگر فکري کنيد. تا کي مي خواهيد با اين وضع زندگي کنيد؟
آقا در جواب فرمودند:
« اگر ببينم زندگي من به اين اداره مي شود که بروم هر روز دو ساعت در حمام لنگ بيندازم، همين کار را مي کنم ولي از آخوندي بيرون نمي روم...!»