پيرامون زنان در حادثه کربلا در دو محور سخن مي توان گفت : يکى آن که آنان چند نفر و چه کسانى بودند، ديگر آن که چه نقشى داشتند .
زنانى که در کربلا حضور داشتند، برخى از اولاد على(ع) بودند و برخى جز آنان، چه از بنى هاشم يا ديگران. زينب، ام کلثوم، فاطمه، صفيه، رقيه و ام هانى، از اولاد(ع) بودند، فاطمه و سکينه، دختران سيد الشهدا (ع) بودند، رباب، عاتکه، مادر محسن بن حسن، دختر مسلم بن عقيل، فضه نوبيه، کنيز خاص امام حسين(ع) و مادر وهب بن عبد الله نيز از زنان حاضر در کربلا بودند (1)
پنج زن که از خيام حسينى به طرف دشمن بيرون آمدند ، عبارت بودند از: کنيز مسلم بن عوسجه، ام وهب زن عبد الله کلبى، مادر عبد الله کلبى، مادر عمر بن جناده، زينب کبرى(س). زنى که در عاشورا شهيد شد، مادر وهب بود، بانوى نميريه قاسطيه، زن عبد الله بن عمير کلبى که بر بالين شوهر آمد و از خدا آرزوى شهادت کرد و همان جا با عمود غلام شمر(ل) که بر سرش فرود آورد، کشته شد .
در عاشورا دو زن از فرط عصبيت و احساس، به حمايت از امام برخاستند و جنگيدند:
يکى مادر عبد الله بن عمر که پس از شهادت فرزند، با عمود خيمه به طرف دشمن روى کرد و امام او را برگرداند. ديگرى مادر عمرو بن جناده که پس از شهادت پسرش، سر او را گرفت و مردى را به وسيله آن کشت، سپس شمشيرى گرفت و با رجزخوانى به ميدان رفت، که امام حسين(ع) او را به خيمه ها برگرداند(2)
دختر عمر (همسر زهير بن قين) نيز در راه کربلا به اتفاق شوهرش به کاروان حسينى پيوست. زهير بيشتر تحت تأثير سخنان همسرش حسينى شد و به امام پيوست .رباب، دختر امرء القيس کلبى، همسر امام حسين(ع) نيز در کربلا حضور داشت، مادر سکينه و عبد الله .
زنى از قبيله بکر بن وائل نيز حضور داشت، که ابتدا با شوهرش در سپاه ابن سعد بود، ولى هنگام حمله سپاهيان کوفه به خيمه هاى اهل بيت، شمشيرى برداشت و رو به خيمه ها آمد و آل بکر بن وائل را به يارى طلبيد .
زينب کبرى و امّ کلثوم (س)، دختران امير المؤمنين(ع)، همچنين فاطمه دختر امام حسين (ع) نيز جزو اسيران بودند و در کوفه و... سخنراني هاى افشاگرانه داشتند. مجموعه اين بانوان، همراه کودکان خردسال، کاروان اسراى اهل بيت را تشکيل مى دادند که پس از شهادت امام و حمله سپاه کوفه به خيمه ها، ابتدا در صحرا متفرق شدند، سپس به صورت گروهى و اسير به کوفه و از آنجا به شام فرستاده شدند .
پي نوشت
1ـ زندگانى سيد الشهدا، عمادزاده، ج 2،ص 124، به نقل از لهوف، کبريت احمر و انساب الأشراف .
2ـ همان،ص 236
منبع: http://www.abna.ir