در کتاب مقدس مسيحيت «انجيل» آمده : «همچنين اي زنان، شوهران خود را اطاعت نماييد تا اگر بعضي نيز مطيع كلام نشوند، سيرت زنان ايشان را بدون كلام دريابد چون كه سيرت طاهر و خدا ترس شما را ببينند و شما را زينت ظاهري نباشد از بافتن موي و متجلّي شدن به طلا و پوشيدن لباس بلكه انسانيت باطني قلبي در لباس غير فاسدِ روح حليم و آرام كه نزد خدا گرانبهاست زيرا بدينگونه، زنان مقدسه در سابق نيز كه متوكّل به خدا بودند، خويشتن را زينت مينمودند و شوهران خود را اطاعت ميكردند مانند ساره كه ابراهيم را مطيع بود و او را آقا ميخواند و شما دختران او شدهايد».1
در روايات ما نيز چنين آمده است: حضرت عيسي فرمود: از نگاه كردن به زنان بپرهيزيد؛ زيرا شهوت را در قلب ميروياند و همين، براي ايجاد فتنه در شخصِ نگاه كننده كافي است. 2
دكتر «حكيم الهي» استاد دانشگاه لندن در كتاب «زن و آزادي» پس از تشريح وضعيت زن نزد اروپاييان، در مورد حكم پوشش و حجاب زن نزد مسيحيت، عقايد «كلمنت» و «ترتوليان»، (دو مرجع مسيحيت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب بازگو ميكند: «زن بايد كاملاً در حجاب و پوشيده باشد، مگر آن كه در خانه خود باشد زيرا فقط لباسي كه او را ميپوشاند، ميتواند از خيره شدن چشمها بهسوي او مانع گردد. زن نبايد صورت خود را عريان ارائه دهد تا ديگري را با نگاه كردن به صورتش وادار به گناه نمايد.
براي زن مؤمن عيسوي، در نظر خداوند، پسنديده نيست كه نزد بيگانگان به زيور آراسته گردد و حتّي زيبايي طبيعي آن نيز بايد مخفي گردد؛ زيرا براي بينندگان خطرناك است». 3
پي نوشت:
1- انجيل، رساله پطرس رسول، باب سوم، فقره 1 – 6
2- سفينة البحار، ج 2، ص 596
3- الهي، حكيم، زن و آزادي، ص 53
منبع: http://bikarane8.parsiblog.com