روش محروم کردن TIME OUT

محروم کردن شکل گسترده تري از بي اعتنايي است و در مواقعي که رفتار کودک کاملاً نامطلوب است و بايد از محيط اجتماعي دور شود بکار مي رود . محروم کرن يک پيام بسيار قوي به کودک مي دهد و آن اينکه رفتار تو قدري غير قابل قبول است که لازم است مدتي تنها بماني تا به رفتار خود فکر کني و آن را اصلاح سازي . محروم کردن را مي توان براي کمک به کودک در پيروي از دستورات? تکميل کارها و وظايف? اطاعت از قوانين خانه و يادگيري مهارتهاي مراقبت از خود? کاهش نافرماني و پرخاشگري?دست انداختن ديگران ومقابله به جويي قابل استفاده کرد .
محروم کردن بايد محدود به 5 دقيقه شود به استثناي کودکان 2 يا 3 ساله که زمان محروم کردن آنها 2 يا 3 دقيقه خواهد بود وقتي 5 دقيقه تمام شد کودک بايد 30 ثانيه ساکت بماند تا از محروميت خارج شود .
اگر پس از 30 ثانيه نتوانست سکوت را تحمل کند ? 5 دقيقه ديگر محروم مي شود تا بالاخره بتواند خود را براي 30 ثانيه کنترل کند . خارج شدن از محروميت هميشه يک «خارج شدن مشروط»است يعني بيش از اين که کودک از محروميت خارج گردد بايد 30 ثانيه ساکت شود و موافقت کند کاري را که از او خواسته شده بود انجام دهد يا به خاطر کار زشتي که انجام داده بود عذرخواهي کند . مکاني که کودک را براي محروم کردن به آنجا مي بريد خسته کننده باشد نه سرگرم کننده و همچنين ترسناک و تاريک نباشد .
برخي مادران مجبورند کودک خود را با دشواري زياد به طرف اتاقش ببرند بطوريکه متحمل يک جنگ فيزيکي با وي مي شوند . اين نوع برخورد فيزيکي باعث آسيب يافتن رابطه والدين با فرزند مي شود در چنين حالتي توصيه مي کنيم که فقط از روشهاي غير فيزيکي مانند به او بگوييد يک حق انتخاب دارد يا ده دقيقه محروم مي شود يا اين که يکي از مزاياي خود را از دست مي دهد مثل اينکه 2 ساعت از بازي کردن يا تلويزيون تماشا کردن محروم است .