صفحه حوادث مطبوعات چندي است شاهد اخباري است از افراد شيادي كه با شگردهاي ويژه به كودكان نزديك شده اشياء قيمتي آنها را به سرقت مي‌برند و يا خود را دوست يكي از والدين معرفي كرده و كودك را مي‌ربايند تا از والدين به نوعي باجگيري كنند. مقاله زير تلاش دارد نحوه درست برخورد با افراد غريبه و ناآشنا را به كودكان بياموزد تا به جاي ترس بدانند چگونه بايد از خود مراقبت كنند. با هم مي‌خوانيم.گزارش‌هاي تكان دهنده و دردناك در مورد دزديدن كودكان ممكن است باعث نگراني شما شود كه آيا فرزندانتان به اندازه كافي محتاط هستند؟
اگر چه بيشتر والدين مرتب به بچه‌هايشان گوشزد مي‌كنند كه هرگز با شخصي كه او را نمي‌شناسند جايي نروند، ولي سخنان آن‌ها تا چه اندازه براي فرزندانشان مفيد است؟ آيا كودكان ما هنگامي كه با آن‌ها نيستيم حرف‌هايمان را به ياد مي‌آورند؟
در اين‌جا كارشناسان بهترين روش‌هايي را كه كودكان بايد در برابر حفاظت از خود بدانند، اين چنين توضيح مي‌دهند:
اولين چيزي را كه بايد به خاطر سپرد اين است كه كودكان در سنين 6 تا 8 سالگي بي‌تجربه و كم‌عقل هستند البته كارهاي‌شان به اندازه بچه‌هاي كوچك‌تر نسنجيده نيست. آن‌ها نمي‌توانند تشخيص دهند كه چگونه از خود در مقابل افرادي كه سعي در فريب دادنشان دارند، دفاع كنند. اصولاً اين گروه سني از مفاهيم انتزاعي و نظري درك محدودي دارند.
طبق نظر دكتر بيكر نويسنده كتاب «از فرزندانتان در برابر دزدان و متجاوزان حمايت كنيد»: يك راهنمايي ايمني جامع نظير «با افراد غريبه صحبت نكن» بسيار سودمند است چون معني كلمه «غريبه» بر افراد زيادي دلالت مي‌كند. آيا نامه‌رسان (پستچي) يك غريبه است؟ همچنين دكتر بيكر مي‌گويد: «والدين نبايد فرض كنند كه فرزندانشان مي‌توانند در شناخت افراد از يكديگر تفاوت قائل شوند.»
معمولاً كودكان 6 تا 8 ساله در دستورالعمل‌هاي كلي مشكلاتي دارند. لازم است كه آن‌ها با نمونه حقه‌هايي كه دزدان استفاده مي‌كنند، آشنا شوند و با نشان دادن جاهايي كه اين اتفاق افتاده آن‌ها را آگاه سازند. به عقيده دكتر بيكر: «اگر شما همراه فرزندتان به پارك مي‌رويد و نكات ايمني را در آن‌جا به او آموزش مي‌دهيد. اگر او تا كنون از اين مسايل خيلي وحشت داشته است، درك اين مسايل براي او خيلي ساده‌تر خواهد بود.»
مادرت، مرا فرستاد
در نقش كسي بازي كردن براي كودكان بسيار مفيد است زيرا آن‌ها در اين سن از اين گونه نقش‌بازي كردن‌ها لذت مي‌برند.
استفاده از عروسك‌هاي خيمه‌شب‌بازي يا هر وسيله ديگري كه با آن بتوان فيلمنامه‌اي را بازسازي كرد كه در آن مهاجمان براي اغفال كودكان استفاده مي‌كنند، بسيار مفيد و سودمند است.
به عنوان نمونه يك عروسك خيمه‌شب بازي مي‌خواهد آب‌نبات يا اسباب‌بازي به عروسك ديگر بدهد، او جواب منفي داده و به طرف مادرش مي‌دود و موضوع را به او مي‌گويد.يا با «لگوهاي بزرگ» ماشيني درست كنيد و اين ماشين توسط يك راننده درشت هيكل حركت مي‌كند و راننده به طرف كودكي مي‌رود و مي‌گويد كه والدينت بيمار هستند و آن‌ها مرا فرستاده‌اند تا تو را نزدشان ببرم.
نشان دهيد كه چگونه يك آدم قوي و درشت مي‌تواند كودكي را كه خيلي نزديك ماشين است به زور داخل خود‌رو كند. بدون بروز دادن هيچ‌گونه ترسي در رابطه با اين كه چه اتفاقي خواهد افتاد، به كودكان توضيح دهيد كه بدون اجازه پدر و مادر سوار ماشين كسي نشوند، اين مطالب را هر 3 تا 6 ماه براي فرزندتان تكرار كنيد، براي اين كه آن‌ها در اين سن قدرت حافظه بالايي ندارند.
پيتر بنكس، مدير يكي از مراكز نگهداري كودكان در آمريكا تأكيد مي‌كند: «وظيفه ماست كه محيط امني براي فرزندانمان به وجود آوريم.» با انجام دادن اين كار، مي‌توان آزمايش كرد كه آيا فرزندتان از لحاظ عاطفي به اندازه كافي بالغ شده تا وقت‌هاي آزادش را دور از چشم و زبان شما در حياط پشت خانه‌تان سپري كند.
به عنوان نمونه، اكثر كودكان 7 ساله در هنگام تنها قدم زدن در مدرسه به قدر كافي مواظب خود نيستند يا نمي‌توانند بيرون از مدرسه نيز از خود محافظت كنند.
در بسياري از جوامع اين كار غيرمنطقي است كه كودك زير 10 سال خانه را به تنهايي ترك كند (يا تنها به بيرون برود). سپس همراه فرزندتان از طريق آموزش قوانين امنيتي يك همكاري خوب و ايمني را تعيين كنيد.
آن‌ها را يادداشت كنيد و پس از آن كه كودكتان نيز توافق خود را به امضا رساند، آن را پست كنيد.
هنگام شنيدن اخبار ترسناك چه واكنش‌هايي بايد نشان داد
به نظر مي‌رسد بهترين راه براي شناسايي و تقويت كردن مسايل امنيتي، نشان دادن بدون پرده در مورد كودك‌ربايي از طريق اخبار سراسري باشد، ولي كارشناسان اخطار مي‌دهند كه اين نوع «ترساندن مستقيم و بدون پرده» مي‌تواند باعث كابوس‌هاي شبانه و نگراني‌هاي بي‌مورد شود. در اين جابه اين مي‌پردازيم كه روش صحيح كدام است و چگونه بايد عمل كرد.
- هنگامي كه گزارش‌هايي در مورد ربودن كودكان از طريق راديو و تلويزيون در محلي كه فرزندانتان در آن‌جا قرار دارند، پخش مي‌شود، فوراً آن‌ها را خاموش كنيد.
- اگر شما اين اخبار را ديديد و باعث آشفتگي خاطرتان شد اين موضوع را اصلاً جلوي فرزندتان مطرح نكنيد. به عقيده يكي از متخصصان: «كودكان متوجه ترس و اضطراب شما كه تحت اختيارتان نيست، مي‌شوند».
- اگر فرزندتان اين حملات و تجاوزات را از طريق اخبار مي‌بيند يا مي‌شنود و از شما توضيح بيشتري مي‌خواهد، اصلاً وارد جزئيات نشويد. خيلي مختصر توضيح دهيد كه به يك كودك حمله مي‌شود و سپس پليس سر مي‌رسد و آن‌ها، او را دستگير مي‌كنند.
به كودكتان تأكيد كنيد كه:
- قبل از اين كه جايي برود، با شما يا شخص ديگري كه سرپرستي او را به عهده دارد، موضوع را در ميان گذارد. او بايد توضيح دهد كه كجا، چه‌طور و با چه كسي مي‌خواهد برود و چه موقع باز‌مي‌گردد. اگر تصميمش عوض شود، حتماً بايد به شما بگويد.
- هرگز بدون اجازه شما سوار ماشين هيچ‌كس نشود، حتي اگر آن شخص آشنا مثلاً همسايه باشد.
- به هيچ وجه بدون رضايت شما از كسي پول و يا هديه قبول نكند. اگر فردي قول داد كه براي او كادو بگيرد و يا به او پول بدهد، بايد بدون هيچ كم و كاستي موضوع را با شما در ميان ‌گذارد.
- مواظب باشند كه هرگز گول خلافكاراني كه با سر هم كردن داستان‌هاي متقاعد كننده قصد دزديدن كودكان را دارند، نخورند: آن‌ها اكثرًا مي‌خواهند كه در پيدا كردن آدرس كمكشان كنند.
- به آن‌ها بگوييد كه در اين مواقع، آن‌ها را بزنند، براي درخواست كمك فرياد بكشند، بي‌شرمانه عمل كنند يا حتي اگر احتمال مي‌دهند كه خطر در كمين است فرار كنند.
- فوراً از يكي از والدين، سرپرست و يا شخص ديگري كه در كنارش احساس امنيت مي‌كند، كمك بخواهد بخصوص اگر كه به او گفته باشد به كسي چيزي نگويد.
افراد مطمئن مي‌توانند معلماني باشند كه فرزندتان به خوبي آن‌ها را مي‌شناسند، يك پليس يا يك خانم پير و مسن (از لحاظ آماري حداقل كسي كه كمترين آسيبي به يك كودك مي‌تواند برساند).ژ
منبع:http://www.hamshahri.org