کج خلقي يا نحسي وسيله‌اي براي کودکان براي بيان خشم در هر سني است که در آن شيوه‌هاي کنارآمدن را نياموخته باشند يا به کار نگرفته باشند.
براي آرام کردن کودکي که کج خلقي مي‌‌کند، اين توصيه‌ها را به کار ببينديد:
• اگر کج خلقي کودک ناشي از ناکامي است، او را حمايت و تشويق کنيد و به او در برطرف کردن عامل ناکامي کمک کنيد.
• اگر به نظر مي‌رسد که کج‌ خلقي کودک براي جلب توجه يا قبولاندن خواسته‌هاي خودش است، سعي کنيد آن را ناديده بگيريد. هرگز تسليم تقاضاي کودک که اين شيوه ابراز مي‌شود نشويد.
• سعي کنيد که کج‌خلقي‌هاي کودک را از قبل پيش‌بيني کنيد و با دادن هشداري پنج دقيقه‌اي از آن اجتناب کنيد. اگر کودک هنگامي که مي‌خواهيد او را به جايي ببريد به کج خلقي‌اش پايان نداد، او را بغل کنيد و به آنجا ببريد.
• اگر کودک سروصداي زيادي به پا کرده است يا پرخاشگري مي‌کند، او را براي زماني دو تا پنج دقيقه‌اي با فرستادن به اتاق خوابش تنبيه کنيد.
• اگر به نظر مي‌رسد ک کودک از کنترل خارج سده است يا به خودش صدمه مي‌زند، براي يک تا سه دقيقه او را مهار کنيد تا هنگامي که احساس کنيد بدن کودک در حال شل شدن است.