نويسنده: فرانسوا تروفو
ترجمه ي پرويز دوايي
انتشارات سروش
سينما به روايت هيچکاک، ترجمه‌ي مصاحبه‌اي است که فرانسوا تروفو، منتقد و سينماگر فرانسوي، با آلفرد هيچکاک، فيلم‌ساز و کارگردان برجسته‌ي صاحب سبک سينما انجام داده است. اين مصاحبه‌ي 50 ساعته ، با نزديک به 500 سئوال به مسائلي از قبيل:

شرايطي که پيرامون ايجاد هر فيلم وجود داشته است.

تکوين و ساختمان سناريوي هر فيلم.

مسائل خاص کارگرداني هر فيلم.

بر آورد نتايج تجاري و هنري فيلم از نظر هيچکاک، با توجه به انتظارات اوليه‌اي که در مورد آن فيلم به خصوص، داشته است؛ صورت گرفته و در 15 فصل تدوين شده است.
تروفو در اين گفتگوي طولاني به ويژگي‌هاي منحصر به فرد سينماي هيچکاک مي‌پردازد. وي هيچکاک را يگانه فيلم‌سازي مي‌خواند که بدون توسل به گفتگوهاي اضافي، احساسات نهفته‌اي چون شک، حسد، هوس و غبطه را مي‌رساند. و اين مهارتي است که وي از فيلم‌سازي در سينماي صامت به دست آورده است. هيچکاک خود در اين زمينه مي‌گويد:" فيلم صامت ناب‌ترين شکل سينما بود، نقصش فقدان صداي آدم و سر و صداي صحنه بود. اما اين ايراد مختصر، تغييرات عمده‌اي را که با ظهور صدا در سينما رخ داد؛ توجيه نمي‌کرد. در بسياري از فيلم‌هايي که امروزه ساخته مي‌شود؛ نشانه‌ي بسيار ناچيزي از سينما ديده مي‌شود. خيلي از فيلم‌ها آن چيزي هستند که من، اسم‌شان را تصوير آدم‌هاي متکلم گذاشته‌ام".
تروفو خود در اين زمينه معتقد است: " اگر سينما به تقدير و تصادف! ناگهان از صدا محروم شود و بار ديگر به دوره‌ي صامت باز گردد، بسياري از کارگردانان امروزي بايد براي خود مشاغل ديگري پيدا کنند."
از نظر او هيچکاک کامل‌ترين فيلم‌ساز محسوب مي‌شود. به اعتقاد او اگر براي هيچکاک صفت کامل را به کار ببريم، از آن روست که کار او را هم واجد تجسس مي‌دانيم و هم واجد بدعت گذاري، هم داراي خاصيت مادي و ذاتي و هم داراي جنبه‌هاي معنوي و تجريدي و هم درام حاد و آميخته با لحن نهفته‌ي طنز. فيلم‌هاي او در عين حال تجاري و تجربي است و به اندازه‌ي "بن هور" ويليام وايلر، جهاني و عمومي و به اندازه‌ي "آتش بازي‌ها" کنت انگر، محرمانه و خصوصي.
آنچه به عنوان وجه اشتراک آثار هيچکاک در اين گفت و شنود مورد بررسي قرار گرفته است؛ ماجراي "مرد بي‌گناهي" است که مورد اتهام قرار مي‌گيرد. هيچکاک در اين باره مي‌گويد: " به نظر من تماشاگر در برابر مرد بي‌گناه مورد اتهام، بيشتر احساس خطر مي‌کند. براي تماشاگر شناخت و ايجاد ارتباط با آدم بي‌گناه آسان‌تر است تا مرد گناه کاري که در حال فرار است. من هميشه تماشاگر را به حساب مي‌آورم".
مسئله‌ي ديگري که در اين مصاحبه مطرح شده تفکيک فيلم‌هاي وي به دو دوره‌ي انگليسي و امريکايي است. به اعتقاد تروفو، هيچکاک بعد از ورود به امريکا به اوج قدرت خلاقه‌ي خود مي‌رسد. اما هيچکاک اين مسئله را به گونه‌اي ديگر تعبير مي‌کند: " کار در انگليس اين مصرف را داشت که غريزه‌ي طبيعي مرا تکوين بخشيد و بعدها به من قدرت داد که از مضامين تازه و مهجور استفاده کنم."
اگر چه وي تجربه‌ي را که در دوره‌‌ي فيلم‌سازي انگليسي کسب کرده است در به بار نشستن کارهاي بعدي خود موثر مي‌داند، با اين همه نبايد از جنس انتخاب‌هايي که در موضوع داستان فيلم داشته است؛ غافل ماند. با اين که اکثر اين مضامين از آثار ادبي اقتباس شده‌اند، ولي اين آثار بيشتر رمان‌هاي عامه‌پسند و يا کتاب‌هاي سبک و سرگرم‌کننده بوده است که به شيوه‌اي خاص چنان آزادانه تغيير يافته و شکل مجدد گرفته‌اند که در غايت به يک آفريده‌ي هيچکاکي تبديل شده‌اند. از نظر او شاهکارهاي ادبي، خود آثاري هستند که به انجام رسيده‌اند و ديگر جايي براي برگرداندن به سينما ندارند.
در پايان اين کتاب، شرح مختصري از فيلم‌هاي هيچکاک نيز آمده است.
آلفرد هيچکاک در سيزدهم اوت 1899 در لندن در يک خانواده‌ي کاتوليک به دنيا آمد. بعدها او تحصيلات خود را در زمينه‌ي مهندسي ادامه داد. در همين زمان در دانشگاه لندن از کلاسهاي نقاشي هم بهره مي‌برد. وي در سال1920طي فراخواني که در يک نشريه‌ي تجاري ديده بود، به يک استوديوي تازه تاسيس امريکايي پيوست و دو سال در اين استوديو نوشته‌هاي وسط فيلم‌هاي هنري را نوشت و طراحي کرد. بعد از آن موفق به ساخت اولين فيلم خود با نام "شماره سيزده" شد.
او پس از به جاي گذاشتن حدود 60 اثر ماندگار از خود، در 29 آوريل 1980 در لوس آنجلس در گذشت.