خشونت از ديدگاه روان شناسي يعني ناتواني در کنترل خشم
سلامت از ديدگاه روان شناسي در کلي ترين مفهوم آن،حالتي است که فرد از نظر جسمي و رواني در حد تعادل قرار دارد. بنابراين تعادل، کليد حفظ سلامت است.
سازمان جهاني بهداشت نيز سلامت را حالت سلامتي کامل، جسمي، رواني و اجتماعي، مي داند که با مفهوم نبود بيماري يا ناتواني متفاوت است.
خشونت همه ابعاد رشد و سلامت نوجوانان را تحت تأثير قرار مي دهد. رشد جسمي آنان را به علت ايجاد استرس و تنش فراوان مختل مي سازد. در رشد ذهني يا شناختي آنها تأثيرات کاهش دهنده بر جاي مي گذارد و يادگيري و پيشرفت تحصيلي آنان را کاهش مي دهد.
مفهوم سلامت اجتماعي به عنوان بُعد مهم ديگر سلامت در سال هاي اخير توسط سازمان جهاني بهداشت مطرح شد و به اين معناست که براي دسترسي به سلامت کامل، تنها سلامت جسمي و رواني کافي نيست بلکه از آنجا که انسان در محيط جمعي زندگي مي کند، سلامت اجتماعي نيز ضروري است. منظور از «سلامت اجتماعي» مشارکت فعال مردم در زندگي اجتماعي است. اين مشارکت از طريق شرکت در سازمان هاي غيردولتي و فعاليت هاي داوطلبانه، انجام فعاليت هاي شغلي، تحصيلي، انجام وظايف شهروندي مانند شرکت در انتخابات، پذيرش قوانين و مقررات، شرکت در اجتماعات و ... صورت مي پذيرد. انساني از نظر اجتماعي سالم است که مشارکت فعالتري در جامعه از طريق فعاليت هاي ذکر شده داشته باشد. تأمين سلامت به مفهوم کلي آن براي همه افراد، به ويژه براي نوجوانان به دلايل گوناگون از اهميت فراواني برخودار است.
نوجواني ، سال هاي تغيير و تحول در همه جنبه هاي رشد جسمي، ذهني، عاطفي، رواني و اجتماعي است و آشنايي نوجوانان و کساني که با آنها در ارتباط هستند، با معيارهاي رشد و سلامت، به ايجاد زندگي سالم و پرنشاط براي آنان کمک فراواني خواهد کرد. نوجوانان سرمايه هاي آينده، هر جامعه هستند و هر اندازه که از سلامت کافي برخوردار باشند، رشد و پيشرفت جامعه را تضمين خواهند کرد. اولين گام در راه حفظ سلامت نوجوانان ، شناخت عوامل مؤثر در خشونت به صورت مثبت يا منفي و يا تقويت کننده و بازدارنده، در اين زمينه است. يکي از عوامل مهمي که به عنوان عامل بازدارنده در ارتباط با سلامت نوجوانان نقش مؤثر دارد، خشونت است. خشونت همه ابعاد رشد و سلامت نوجوانان را تحت تأثير قرار مي دهد. رشد جسمي آنان را به علت ايجاد استرس و تنش فراوان مختل مي سازد. در رشد ذهني يا شناختي آنها تأثيرات کاهش دهنده بر جاي مي گذارد و يادگيري و پيشرفت تحصيلي آنان را کاهش مي دهد. رشد عاطفي- رواني آنان را با مشکلات متعددي روبرو مي سازد و سازگاري اجتماعي و ارتباط مناسب آنان را با ديگران - همسالان و بزرگسالان- دچار اختلال مي سازد. از اين رو، پرهيز از خشونت نقش مؤثري در حفظ و تأمين سلامت جسمي ، رواني و اجتماعي نوجوانان بر عهده دارد و به عنوان راهکار چه در سطح پيشگيري و چه از نظر درمان مطرح مي شود.خشونت از ديدگاه روان شناسي يعني ناتواني در کنترل خشم. بنابراين برخلاف آن که برخي خشونت را نشانه قدرت مي دانند، نمايانگر ضعف و درماندگي فرد در مقابله با مشکلات و کنترل خود است و بديهي است کسي که از کنترل حالات خود ناتوان است، فرد قدرتمند و موفقي در زندگي نخواهد بود.
خشونت شيوه بروز خشم متفاوت است و آموختني است.
زندگي در حوزه فردي، خانوادگي و اجتماعي هميشه با مشکلات گوناگوني همراه است و خشونت نه تنها روش سنجيده اي براي کاهش آنها نيست بلکه دشواري هاي ديگري را نيز ايجاد خواهد کرد و اين را تجربه افراد بي شماري در طول زمان هاي زياد و در مکان هاي مختلف، نشان داده است.
خشم از جمله هيجان هايي است که به طور طبيعي و ذاتي در همه افراد با تفاوت هايي وجود دارد و انسان در طول زندگي خود مي آموزد و يا بايد بياموزد که هيجان هايش را تحت کنترل خود درآورد و در سطح متعادل نگاه دارد.
از جمله عواملي که سبب افزايش خشونت در همه افراد به ويژه در نوجوانان مي شود، باورهاي نادرستي است که در مورد علت و چگونگي خشم وجود دارد و برخي آن را پديده اي ذاتي و طبيعي بخصوص براي مردان مي دانند. در حالي که خشونت نه طبيعي است و نه غيرقابل کنترل. خشونت با خشم متفاوت است. خشونت شيوه بروز خشم متفاوت است و آموختني است. اگر از دوران کودکي راه هاي درست بيان و ابراز هيجانات را بياموزيم که بيشتر از راه الگوپذيري و همانندسازي انجام مي گيرد. مطمئناً از بروز خشونت پيشگيري کرده ايم.تفاوت هاي جنسيتي در خشونت نقشي ندارند. اگر مردان خشونت بيشتري از خود نشان مي دهند، ياد گرفته اند که چنين باشند نه اين که ذاتاً خشونت بيشتري دارند. باور نادرست ديگري که در مورد خشونت وجود دارد اين است که گروهي فکر مي کنند نوجواني به طور طبيعي، دوران خشم و پرخاشگري است. درست است که تغييرات جسمي، عاطفي و رواني در دوران نوجواني سطح هيجانات را افزايش مي دهد و نوجوانان بيشتر احساسي عمل مي کنند، اما به معناي آن نيست که نوجواني با خشونت پيوند ناگسستي دارد.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله