درگير زندگي فرزندتان شويد

به اين سئوالات پاسخ بدهيد:

آيا نام معلم هاي فرزندتان را مي دانيد

آيا مي دانيد چه كساني دوستان صميمي فرزندتان هستند

آيا مي دانيد در چه رشته اي درس مي خواند

آيا مي دانيد چه كتابي مي خواند يا اصلا كتاب مي خواند

آيا مي توانيد چند ورزشكار، هنرپيشه، فيلم يا موسيقي مورد علاقه او را نام ببريد

اگر فرزند نوجواني داريد آيا مي دانيد وقتش را در ساعات پس از مدرسه، شب ها و روزهاي تعطيل چگونه مي گذراند

اگر فرزندتان پول توجيبي مي گيرد يا خودش درآمدي كسب مي كند آيا مي دانيد چگونه پولش را خرج مي كندs

آيا مي دانيد فرزندتان خوشحال است يا غمگين، دوست زياد دارد يا تنها است، مضطرب است يا دغدغه اي ندارد
اگر نمي توانيد به اين پرسش ها پاسخ «بله» بدهيد به اندازه كافي درگير زندگي فرزندتان نيستيد.
بايد هرچه زودتر اين كارها را بكنيد.
قدرتمندترين و ماندگارترين وسيله پيش بيني سلامت روان، سازگاري، خوشبختي و سلامتي فرزندان درجه درگير شدن والدين در زندگي آنها است. بچه هايي كه پدر و مادرشان در زندگي آنها درگير مي شوند در مدرسه عملكرد بهتري دارند، احساس بهتري نسبت به خودشان دارند، كمتر به مشكلات عاطفي دچار مي شوند و كمتر ريسك مي كنند يا دچار مشكل مي شوند. براي رشد رواني فرزند هيچ چيز مهمتر از مشكلات عميق و پي گيرانه شما نيست. اين موضوع وقتي فرزندتان نوزاد است يا به سن جواني رسيده يا هر نقطه اي بين اين دو صحت دارد.شكي نيست براي اينكه درگير زندگي فرزندتان شويد بايد با او وقت بگذرانيد. اين موضوع آن قدر مبرهن است كه شايد گفتنش لزومي نداشته باشد اما من والديني را مي شناسم كه آنقدر كم وقت با فرزندشان مي گذرانند كه تعجب برانگيز است كه اصلا چرا بچه دار شده اند. يكي از دلايل اهميت وقت گذراندن با فرزندان اين است كه پدر و مادر هيچ گاه نمي فهمند فرزندشان چه موقع حرف دلش را مي زند و مي گويد كه در زندگي اش چه اتفاقاتي در حال وقوع است در حالي كه اطلاعات درباره زندگي او كليد مشاركت شما است.
پدر و مادرها اغلب فكر مي كنند با سئوال پرسيدن از فرزندشان از آنچه مي خواهند بدانند سر در مي آورند اما در واقعيت اين كار فقط تصويري جزيي به دست مي دهد. احتمال اينكه فرزندتان آنچه واقعا برايش مهم است را در يك روز خودماني وقتي داريد با هم كاري انجام مي دهيد كه هيچ ربطي هم به آنچه مي خواهد به شما بگويد ندارد فاش كند خيلي بيشتر است. پسرتان درباره دعوايي كه در مدرسه كرده وقتي شب او را در تختش مي خوابانيد صحبت مي كند نه وقتي از او مي پرسيد: امروز تو مدرسه چه خبر بود درباره احساسات دخترتان وقتي چيزي مي فهميد كه با هم به خريد رفته ايد نه وقتي از او درباره روابط اجتماعي اش سئوال مي كنيد.
وقتي او را با گروهي از دوستانش از مدرسه به خانه هاشان مي رسانيد درباره وضع تحصيلي فرزندتان بيشتر اطلاعات به دست مي آوريد تا هنگامي كه موقع غذا خوردن از او مستقيما سئوال مي كنيد. پس اگر شب روي او را نپوشانيد، با او در مراكز خريد سير و سياحت نكنيد يا فرزندتان را با دوستانش به خانه نرسانيد اين لحظات را از دست مي دهيد. پس هرچه بيشتر با هم وقت بگذرانيد فرصت بيشتري براي دستيابي به آنچه در زندگي فرزندتان مي گذرد داريد و مشاركت كردن آسان تر مي شود. وقتي فرزندتان كوچك تر است اين كار آسان تر است اما اگر خوب فكر كنيد مطمئنا فعاليت هاي بسياري را پيدا مي كنيد كه با آنها مي توانيد با نوجوانتان وقت بگذرانيد.وقت گذراندن با فرزندتان خارج از خانه هم مهم است.
برويد و ورزش يا كارهاي هنري او را نگاه كنيد. در مدرسه اش حضور پيدا كنيد. وقتي او نگاهي به جمعيت مي اندازد و صورت شما را در آن بين مي بيند احساس خوبي دارد و شما هم بايد آنجا باشيد تا اگر عملكرد خوبي داشت او را تحسين كنيد و اگر نداشت او را آرام كنيد. حتما مرتبا با آموزگاران او در تماس باشيد و در كارهايي كه مدرسه او از پدر و مادرها مي خواهد حضور فعال داشته باشيد اطلاعاتي كه از اين طريق به دست مي آوريد ارزشمندتر از هزينه اي است كه صرف خوراكي هايي كه به آنها مي دهيد مي كنيد. تربيت كودك كاري نيمه وقت نيست. چيزي نيست كه هر وقت هوس كرديد يا وقتي كه يادتان مي افتد كه به فرزندتان توجه كنيد يا وقتي او به دردسر افتاد انجام بدهيد.. كليد استفاده موثر از پرستار يا مربي اطمينان از اين است كه اين كمكي ها باعث شوند وقتي سر كار نيستيد بيشتر درگير فرزندتان باشيد نه اينكه به دام اين فكر اشتباه بيفتيد كه اين مراقبت ها جايگزين تعهد خود شما مي شوند. كاري كه پرستار كودك مي كند تربيت او نيست و شما هم نبايد چنين تصوري داشته باشيد.
منبع: http://www.tafrihi.com

معرفي سايت مرتبط با اين مقاله