كودكى كه خودش را دوست دارد
قال رسول الله(ص):
الولد الصالح ريحانة من رياحين الجنة
فرزند شايسته، گلى از گلهاى بوستان بهشت است.
بى ترديد تربيت فرزندان از مهم ترين و در عين حال دشوارترين وظايف والدين در سراسر طول زندگى است اما متاسفانه بسيارى از والدين و خانواده ها آمادگى چنين تربيتى را ندارند و چنان كه شايسته است به اين امر بسيار خطير بها نمى دهند. چه بسا پدرانى كه براى ديدن مسابقه فوتبال مورد علاقه خود يا براى حضور در ميهمانى هاى دوستانه و همراه با رفقاى قديمى خود ساعت ها وقت صرف مى نمايند و چه بسا مادرانى كه درباره آشپزى، سفره آرايى و آرايشگرى هزينه هاى گزاف و وقت زيادى صرف مى كنند و چه بسيار خانواده هايى كه هزينه هاى سنگينى براى خريد يا در تماس هاى تلفنى خود ساعات زيادى از روز خود را صرف مكالمات روزمره با بستگان و نزديكان(به غير از فرزندان) خود مى نمايند و چه بسا خانواده هايى كه هزينه هاى سنگين براى خريد كالاهاى مصرفى بى ارزش يا كم ارزش مانند سى دى و نوارهاى موسيقى، پفك، بادكنك و ... مى پردازند ولى نه حاضر به خريد يك كتاب يا سى دى- نوار در زمينه تربيت و پرورش فرزندان خود بوده و نه حاضر به وقت گذارى براى مطالعه در اين امر بسيار خطير مى باشند.
اكثراً گمان مى كنند كه تربيت فرزندان كارى سهل و آسان است و هر كس به آسانى و سهولت از عهده آن برمى آيد، حال اين كه حقيقت غير از اين است. هر كس با سليقه و برداشت شخصى به تربيت فرزندان خود بپردازد و خود را از فراگيرى مباحث تربيتى و راهنمايى صاحبنظران و متخصصان اين رشته بى نياز بداند، خطايى بزرگ است. جاى بسى تاسف است كه امروز جامعه ما شاهد قربانى شدن آشكار و پنهان كودكان، نوجوانان و جوانان بسيارى است كه نتيجه ناآگاهى و بى مسووليتى والدين خود مى شوند و غنچه هاى زيباى وجود آنان ناشكفته پژمرده مى شود. خانواده، اين مكان بسيار مقدس و كانون گرم مهر و محبت و عشق واقعى و مركز آرامش و آسايش به علت ضعف در برقرارى ارتباط و عدم وجود ارتباط قوى و توأم با مهر و محبت والدين با فرزندان خود به محل غيرقابل تحمل و محل ناامن روحى و روانى فرزندان و حتى والدين مبدل گشته است. ايجاد و تقويت و ارتقاء حس خودباورى و خود دوستى در فرزندان مى تواند بهترين راه پيشگيرى از گسستگى والدين و فرزندان و جلوگيرى از پژمردگى، كج روشى و انحراف فرزندان است. پانزده روش زير براى كمك به فرزندان براى باور كردن و دوست داشتن خود، به تمام والدين و خانواده هاى گرامى توصيه مى شود:
1- براى فرزندان خود وقت بگذاريد و در فعاليت هاى مورد علاقه آن ها فعالانه سهيم شويد.
2- از فرزندان خود انتظارات منطقى و معقول داشته باشيد.
3- عقايد، عواطف و احساسات آن ها را جدى بگيريد.
4- به فرزند خود مسووليت بدهيد.
5- قوانين و محدوديت هاى خانواده را به طور صريح براى آنان تعريف كنيد و آن ها را مورد تاكيد قرار دهيد ولى در پاره اى از محدوديت ها به آن ها مهلت دهيد.
6- ارزش را نمايان سازيد.
7- درباره مشكلات صحبت كنيد ولى بدون سرزنش يا اظهار نظر درباره منش فرزند.
8- هميشه قابل دسترس باشيد.
9- به آن ها نشان دهيد رفتار آن ها براى شما مهم است.
10- براى هر مسووليتى كه خوب انجام شود آن ها را تشويق كنيد و جايزه بدهيد و مسووليت آن ها را افزايش دهيد، روى كارهاى خوبى كه انجام مى دهند تاكيد كنيد، نه كارهاى بد.
11- الگوى مناسبى براى فرزند خود باشيد.
12- به فرزندان خود بياموزيد چگونه با اوقات فراغت و پول كنار بيايند.
13- به فرزندان خود كمك كنيد تا مقاومت و تحمل خود را در برابر ارزش ها، هنجارها و الگوهاى متفاوت افزايش دهند.
14- توجه و نگرانى خود را نسبت به آن ها نشان دهيد و آن ها را در آغوش بگيريد، به آن ها بگوييد چقدر آن ها را دوست داريد.
15- از عبارتى استفاده كنيد كه به آن ها عزت نفس مى بخشد نظير «از كمكت متشكرم» يا «اين عقيده اى عالى است».
منبع:http://www.javannewspaper.com
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله