نويسنده: محمد باقر انصاري زنجاني
چهارده قرن است که غدير بر بلندترين قله‏ي تاريخ مي‏درخشد.
چهارده قرن از حيات پر برکت غدير مي‏گذرد چون پيامبر و علي و حسين عليهم‏السلام زنده‏اند؛ چهاردهمين قرنِ روزي که خداوند غدير را والاترين نعمت خود اعلام کرد.
چهارده قرن از ساعتي مي‏گذرد که پيامبر عزيز با صداي ملکوتيش خبرِ خوشِ غدير را براي مردم آورد.
چهاده قرن از فريادِ غديرِ زهرا از بين در و ديوار آتشين مي‏گذرد؛ و از روزگار مظلومانه‏ي صاحب غدير که با گلو و چشم سوزان غدير را زنده نگه داشت.
چهاده قرن از روز حسين عليه‏السلام مي‏گذرد، که غدير قرباني شد تا حياتي دوباره يابد.
چهارده قرن از روزگار اماماني گذشته که نام علي عليه‏السلام را با غدير زنده نگه داشتند.
چهارده قرن است که پاسداران غدير درخت ولايت را آبياري مي‏کنند و پرچم آن را به دوش مي‏کشند و در راهش جانفشاني مي‏نمايند.
چهاردهمين قرني است که پرونده‏ي پرافتخار غدير پايه‏هاي استوار آن را به جهانيان مي‏نماياند.
چهارده قرن است که قلم در راه غدير انجام وظيفه مي‏کند و ميراث مکتوب عظيمي از غدير را به يادگار گذاشته است.
چهارده قرن است که شعر و ادب جلوه‏هاي زيبايي از غدير را در معرض تماشاي جهانيان گذاشته است.
چهارده قرن است که غدير را دعا مي‏کنيم و به زيارت صاحب غدير مي‏رويم.
چهارده قرن است که مسجد غدير در وادي خم ياد »ايام الولايه« را تازه مي‏کند.
چهارده قرن است که غدير را عيد مي‏گيريم و با دوستان غدير شيريني آن روز را به جشن مي‏نشينيم.
آغاز پانزدهمين قرني است که دفتر غدير ورق مي‏خورد و هر روز خاطره‏اي از ولايت علوي را در خود ثبت مي‏کند.
برگ برگ کتاب حاضر، هر چه بگويد به ياد واقعه‏اي است که چهارده قرن پيش در وادي غدير بوقوع پيوست و تا امروز ادامه پيدا کرد...
متن کتاب " چهارده قرن با غدير! "