اغلب، زماني كه كودك آشفته و بي قرار است، حس همكاري ندارد؛ ضربه مي زند، فرياد مي كشد، گريه مي كند، نق مي زند، بالا و پائين مي پرد، دشنام مي دهد و قادر به آرام نشستن نيست. اين نشانه ها، بيانگر نياز كودك به توجه شماست.
همچنين نشان مي دهد كه او نمي داند چگونه احساس خود را كنترل كند، به همين علت براي نشان دادن آنچه درونش مي گذرد از روش هاي فيزيكي استفاده مي كند. شما بايد با هوشياري بفهميد درون فرزندتان چه مي گذرد. براي اين كار در مرحله اول بايد توجه كافي و كامل به كودك داشته باشيد. تشديد مشكلات به علت برقرار نشدن ارتباط صحيح بين والدين و كودك و يا به علت صرف نشدن وقت كافي براي درك احساس يا فكر كودك از سوي والدين است. زماني كه كودك مضطرب و نگران است، نيازمند توجه شماست!
اگر گريه مي كند يا فرياد مي زند براي انجام چنين كارهايي دليل دارد و اگر كسي متوجه دليل او شود، ديگر احساس تنهايي نمي كند، اما بايد توجه كنيد كه نبايد به طور مستقيم درباره علت رفتارش سؤال كنيد، شما مي توانيد با حدس زدن به نتيجه برسيد. براي مثال مي توانيد از فرزندتان بپرسيد «به خاطر اين كه نتونستي در پارك بازي كني ناراحتي » يا «به خاطر اين كه به سرويس مدرسه نرسيدي نگراني » زماني كه كودك نگران است به جاي اين كه به او بگوييد «نمي خواهد درباره چيزي نگران باشي» مي توانيد با يك راه حل آرامش بخش كه به او حس همدردي مي دهد اين گونه شروع كنيد: «انگار روز خوبي نداشتي.»احساس كودك خود را در شرايط متفاوت بررسي كنيد.
هرگز او را مسخره نكنيد و سربه سرش نگذاريد. اگر نگران است به او بگوييد «مي دانم نگراني، اشكالي ندارد، همه ما انسان ها تحت شرايطي نگران مي شويم.» درباره احساسات كودك خود مطالعه كنيد. كودكان بايد بياموزند كه داشتن چنين احساساتي كاملاً طبيعي است. شما به عنوان پدر و مادر، بايد حس كنجكاوي آميخته به هوشياري و دقت داشته باشيد و نقش يك مشاور دوست و معلم را بازي كنيد و شيوه صحيح بروز احساسات را به كودكتان بياموزيد.
منبع: روزنامه ايران