محبت و اطاعت.

اهميت روش محبت در تربيت از اين روست که محبت، اطاعت‌آور است و سبب همسانى و همراهى مى‌شود. رسول خدا(ص) فرموده است:“انسان با کسى همراه است که او را دوست مى‌دارد”.
ميان محبت و اطاعت رابطه معيت وجود دارد. با ظهور محبت، اطاعت و همرنگى پيدا مى‌شود و محب به محبوب تاسى مى‌کند. “صفران بن فدامه” گويد: “از مکه به مدينه هجرت کردم و نزد پيامبر رفتم و عرض کردم: اى رسول خدا، دستتان را بياوريد تا با شما بيعت کنم.”‌پس حضرت دست خود را پيش آورد گفتم: “اى رسول خدا، من شما را دوست دارم.”‌فرمود: “انسان با کسى همراه است که او رادوست مى‌دارد.”