الف- كار زياد خوابمان را مى دزدد:
محققان مى گويند هر چه ساعت كارتان بيشتر باشد، احتمال اين كه كمتر بخوابيد بيشتر مى شود؛ اين هم شمه اى ديگر از عوارض زندگى مدرن! معمولا ما از اين كه مى توانيم مسافت هاى طولانى را در زمان كمترى طى كنيم يا با استفاده از پست الكترونيكى از بسيارى از ترددهاى غيرضرورى مان بكاهيم نتيجه مى گيريم كه زيستن در جهان كنونى با اين امكانات آسان تر و آسوده تر شده است. اما اين نتيجه گيرى چندان هم درست نيست. ما به همين نسبت براى خودمان كار اضافى مى تراشيم و همين موضوع سبب شده كه دايم در حال دويدن و نرسيدن باشيم و هميشه از نداشتن وقت، بناليم. تحقيقات اخير در دانشگاه براون امريكا نشان داده افرادى كه ساعات بيشترى كار مى كنند به طور ناخودآگاه خوابشان كم مى شود.مجموعه اطلاعات از ميان بيش از 50 هزار آزمايش شونده مرد و زن مشخص كرد افرادى كه در روزهاى عادى 11 ساعت و نيم كار مى كنند طى هفته 143 دقيقه كمتر مى خوابند و در ايام تعطيل آخر هفته نيز 71 دقيقه از خوابشان مى زنند و مردان و زنانى كه كمتر از 4 ساعت و نيم در شب مى خوابند، 93 دقيقه در هفته و 118 دقيقه در روزهاى آخر هفته بيشتر كار مى كنند.
ب- عصبى مزاج ها آب سيب بنوشند:
محققان تغذيه مى گويند نوشيدن يك ليوان آب سيب براى تقويت و تسكين اعصاب بسيار مفيد است. به گزارش پايگاه خبرى آبزرور، نوشيدن يك ليوان آب سيب به افراد عصبى مزاج توصيه مى شود زيرا ميزان ويتامين ها در اين ميوه زياد است، همان ويتامين هايى كه به باور محققان خوردن روزانه آن به تسكين آن ها افراد تند مزاج و عصبى كمك مى كند.
پ- فرزندتان را بيشتر بشناسيد:
از جمله موثرترين راه ها در تربيت كودكان، شناخت است. اگر آگاهى ها و شناخت خود را از روحيه و نيازهاى فرزندان افزايش دهيد، بهتر مى توانيد با آن ها ارتباط برقرار كنيد. كارشناسان تربيتى بر اين باورند كه آگاهى از نيازها و توانايى هاى فرزندان در سنين مختلف سبب انتخاب شيوه هاى رفتارى بهتر با آن ها مى شود. به اين ترتيب ديگر انتظار نخواهيد داشت كه فرزندانتان مانند شما فكر يا عمل كنند و در نتيجه شيوه تربيتى در هر مورد خاص را مى آموزند.براى مثال در يك شرايط از دستور و در شرايطى ديگر از شوخى و خنده و حتى در مواردى از صبر و شكيبايى استفاده خواهيد كرد و قضاوت غيرعادلانه نيز نمى كنيد.گاهى فرزندان ما بسيارى از كارهاى نه چندان خوشايند مانند دروغگويى يا پرخاشگرى و يا بددهنى انجام مى دهند كه نيازهاى خود را برآورند، نيازهايى مانند محبت، پذيرش و مورد توجه بودن و در مواقعى كه والدين و بزرگترها از اين نيازها مطلع باشند و آن ها را برآورده كنند، از بسيارى از كژرفتارى ها پيشگيرى مى شود.