نويسنده: ناهيد طبيبي
\«بارقه» قصه دخترى است از تبار خورشيد و از تيره ياس‏ها؛ ياس‏هاى سپيد و عطرآگين.
«بارقه» نورى است كه در دل تاريكى و تباهى درخشيد و پاى بر گُرده هستى نهاد و چونان برق با شتابى بيش از پيش به آسمان پر كشيد.
«فاطمه طالقانى» بارقه‏اى است كه درخشش آن پس از سال‏ها چشمان ما را به ميهمانى آفتاب مى‏بَرد و با حقيقت‏ها آشنا مى‏سازد.
دخترى كه در اوج سختى‏ها و مرارت‏ها، زيبا زيست و زيباتر....
فاطمه، سه ساله بود ولى هر برگ از دفتر زندگى او پنجره‏اى به بوستان باورهاى دينى مى‏گشايد؛ پنجره‏اى كوچك كه در پشت آن انسان‏هاى بزرگ و وارسته‏اى ايستاده‏اند.
آرى، از دريچه‏اى نه چندان بزرگ، مى‏توان بوستانى را نظاره كرد كه عطر گل‏هايش مشام جان را نوازش مى‏دهد، و ركوع شقايق‏هايش زيباترين نماد نيايش است براى چشمان منتظر در نسل‏هاى فردا.
حقيقت «بارقه» را مى‏توان در چهره به نور نشسته پدرى جستجو كرد كه پرتوى از خورشيد حسينى است؛ در چهره «سيد هدايت الله طالقانى» پدرى كه نگران فردا و فرداهاست.
و نيز در دامان تربيت فرشته‏اى به نام مادر؛ زهرا عطّارزاده.
و شايد هم اگر بار ديگر واژه‏هاى مقدس ايثار، عشق و شهادت را از لابه لاى تاريخ نه‏چندان دورِ ايران زمين خارج ساخته و دل به مفهوم آنها بسپاريم چهره معصوم كودكى سه‏ساله را بيابيم كه به اين واژه‏ها سجده مى‏كند و براى زنده ماندن آنها با شهادت هم‏آغوش مى‏شود و جان و دل به آتش مى‏سپارد...
متن کتاب "  بارقه دختري از تبار ياس ها "