هر چند که اوتيسم براي اولين بار در سال 1943 تشخيص داده شده است ولي هنوز نيز يک ناتواني نسبتا ناشناخته است. با اين وجود تخمين زده مي‌شود که اختلالات طيف اوتيستي بر زندگي بيش از پانصد هزار خانواده در بريتانيا تاثير گذاشته اند.
کساني که به اوتيسم مبتلا هستند مانند کساني که فلج مغزي دارند (cerebral palsy) از ناتواني جسمي رنج نمي‌برند؛ آنها احتياج به صندلي چرخدار ندارند و در ظاهر مانند هر فرد ديگري که چنين معلوليتي ندارد به نظر مي‌رسند. با توجه به اين طبيعت نامرئي اين معلوليت آگاهي و درک اين وضعيت کار دشوارتري است.
کسي که از يک کودک اوتيستي نگهداري مي‌کند
“از آنجا که يک کودک اوتيست در ظاهر مانند کودکان ديگر است بقيه فکر مي‌کنند که رفتار متفاوت او به اين علت است که او بچه شيطاني است و يا اولياي وي نمي‌توانند کنترل اش کنند. افراد غريبه معمولا اين ملاحظه را درباره چنين کودکي ابراز مي‌کنند.“
اوتيسم يک معلوليت رشدي دائمي‌است که بر نحوه اي که يک نفر با افراد پيرامون خود ارتباط مي‌گيرد يا با آنها وارد رابطه مي‌شود، تاثير مي‌گذارد. کودکان و بزرگسالاني که اوتيست هستند براي ايجاد يک رابطه قابل فهم با ديگران مشکل دارند. توانايي آنها براي ايجاد دوستي معمولا به اندازه قابليت آنها براي فهم ابرازات عاطفي ديگران محدود است.
کساني که مبتلا به اوتيسم هستند اغلب از ناتواني هاي ديگري هم رنج مي‌برند که مربوط به يادگيري است و به همراه اوتيسم در فرد پيدا مي‌شوند ولي هر فردي با چنين شرايطي در سطح معيني در فهم جهان پيرامون خود دشواري دارد.
علاوه بر اين وضعيت، شکل ديگري از اوتيسم وجود دارد که به آن سيندروم اسپرگر مي‌گويند و اغلب درباره کساني گفته مي‌شود که کارکرد اين معلوليت در آنها در سطح بالاي طيف اوتيسم قرار دارد.
يک فرد اوتيست
“واقعيت براي يک فرد اوتيست يک مجموعه شرايط مغشوش و بهم ريخته از وقايع، افراد، محلات، اصوات و تصاوير است. براي چنين فردي به نظر نمي‌رسد که مرز، مفهوم يا نظم روشني براي چيزي وجود داشته باشد. بخش قابل ملاحظه اي از زندگي من صرف اين مي‌شود که سعي کنم الگويي که پشت هر چيز است را دريابم.”
خصوصيات اوتيسم چه هستند؟
افرادي که مبتلا به اوتيسم هستند اغلب در سه زمينه با مشکل مواجه هستند؛ اين مشکلات موسوم به «اختلال سه وجهي» (‘triad impairment’) هستند.
مراوده اجتماعي (دشواري در ايجاد روابط اجتماعي، بعنوان مثال منزوي از ديگران و يا بي‌تفاوت نسبت به آنان بودند).
ارتباط اجتماعي (دشواري در ابجاد ارتباط لفظي و غير لفظي، بعنوان مثال اينکه بطور کامل مفهوم حرکات و اشارات، حالات صورت و لحن صحبت ديگران را نفهميدن).
تخيل (دشواري در يادگيري بازي‌هايي که چند نفر در آنها درگير هستند و يا بايد از قدرت تخيل براي فهم آنها استفاده کرد، بعنوان مثال محدوديت در فعاليت هايي که به قدرت تخيل فرد مربوط مي‌شوند، يا اينکه احتمالا آنها را فقط بطور خشک و مکرر تقليد کردن).
علاوه بر اين اختلال سه وجهي، رفتار تکراري و مقاومت در مقابل تغيير روال کار و زندگي نيز جزو خصوصيات فرد اوتيستي است.
چه چيزي عامل اوتيسم است؟
علت يا علائم دقيق اوتيسم هنوز ناشناخته هستند ولي تحقيقات نشان داده است که عوامل ژنتيک در اين باره مهم هستند. همينطور تحقيقات نشان داده است که اوتيسم به يک رشته شرايطي مربوط است که بر رشد مغز تاثير مي‌گذارند و در قبل، حين و يا در فاصله کوتاهي بعد از تولد رخ مي‌دهند.
تشخيص
هر چه زودتر اوتيسم در فرد تشخيص داده شود به همان اندازه شانس اينکه آن فرد کمک و حمايت مناسب را دريافت کند بيشتر خواهد شد.
آيا به افراد اوتيستي مي‌توان کمک کرد؟
آموزش و پرورش ويژه و يا حمايت با برنامه واقعا مي‌تواند در زندگي فردي که اوتيست است تاثير بگذارد و به او کمک کند تا توانايي هاي خود را به حداکثر ممکن رشد داه و بيشترين قابليت هاي دوره بلوغ خود را بدست آورند.
منبع: گروه سلامت سيمرغ