در ايامي که در محضر استاد حافظيان ( از شاگردن خاص مرحوم نخودکي ) به همراه تعدادي از دوستان از جمله جناب استاد محمد رضا حکيمي تلمذ مي کرديم يک روز استاد فرمودند:
امروز مي خواهم يک ختم بسيار بسيار مهم را که از استادم جناب آيت الله حاج شيخ حسنعلي نخودکي اصفهاني رحمه الله که با زحمت توانستيم از ايشان بگيريم، را برايتان بيان کنم.
من عرض کردم: استاد ما اينها را نمي خواهيم ! .
فرمودند: يعني چه؟ پس چه مي خواهيد؟
من براي اين ختم خيلي زحمت کشيده ام، حالا مي خواهم به شما بدهم شما مي گوييد نمي خواهيم؟
عرض کردم: استاد گيرم شما يک ذکري را به من داديد و من توانستم قله دماوند را در درياچه خزر بگذارم، آخرش که چي؟ من خدا را مي خواهم.
سرشان را پايين انداختند و تأملي کردند، رفقا که رفتند فرمودند: احسنت! احسنت!
ما همينطور شاگردهايي مي خواهيم و بعد مطالبي را در شرح مناجات خمسه عشر حضرت سجاد صلوات الله عليه بيان کردند و ما تازه آن روي سکه جناب حافظيان رحمه الله را هم بالاخره ديديم.
منبع: خرمن معرفت