نويسنده: علي قائمي
اين بار سخن از حسين بن علي سيدالشهداء و بزرگترين قهرمان عرصه‏هاي حماسه و خون و قيام است، تيزترين ترکش خاندان نبوت و امامت و سمبل صبر و مقاومت و پيگيري در طريق وصول به اهداف و مقاصد الهي.
او مردي است الهي، سبط گرامي پيامبر، فرزند علي و فاطمه که در برهه‏اي خاص از زمان، در عصر تاريکي و اختناق و در دوران سياه حکومت اموي، براي نجات اسلام و ايجاد حکومت صالح اسلامي، متهورانه به پا خاست و با نثار خون طومار حرکت ضدانساني بني‏اميه را در هم پيچيد.
نهضت و قيام او سر منشاء بسياري از حرکتهاي حق‏خواهانه و بروز و ظهور خط جديدي از موضوع‏داري‏ها در حمايت و احياء اسلام است. بسياري از حوادث مهم تاريخي، در جاي جاي اين جهان پهناور، و بويژه در جغرافياي جهان اسلام ريشه در حرکت عاشورا دارد. خوني که او به پاي نهال اسلام و در قتلگاه تاريخ ريخت هم چون آب حيات و مرکب پربرکتي بود که آن نهال را بارور کرده و تاريخ معنويت و انسانيت با آن نگارش مي‏يابد.
آري حسين آن امام بزرگ و آن سيد و آقاي ما شهيد شد. او غريب بود آنچنان که در مکه مردم از او کناره مي‏گرفتند تا به ياريش مجبور نگردند.
او مظلوم بود تا حدي که وقتي جريان عاشورا را براي يزيد نقل کردند گفته بود اگر من در کربلا همراه او بودم از او دفاع مي‏کردم اگرچه بمرگ يکي از فرزندانم منجر مي‏شد. ص 86 مجالس المواعظ..
و اينک مائيم و خاطره او، مائيم و روح قرآني و جهاد او، مائيم و مجالس عزاي او ...
متن کتاب "در مکتب مهتر شهيدان امام حسين"