اگر فرصت داشتم كه كودكم را دوباره بزرگ كنم:
به جاي «غلط گيري» به فكر ايجاد ارتباط بيش تر با او مي بودم، بيش تر در آغوشش مي گرفتم و كمتر او را به زور با خود مي كشيدم. كمتر سخت مي گرفتم و بيش تر تاييدش مي كردم و بيش تر از آن كه «عشق به قدرت» را يادش دهم، قدرت عشق را يادش مي دادم.(دايان لومان)
دفتر و كتاب و مشق مدرسه همه بهانه اي هستند كه فرزندان در صحنه هاي مختلف زندگي در معرض تجربه قرار گيرند كه زندگي را در ابعاد مختلف آن بشناسند و در وقت مناسب يك راه معين را انتخاب كنند.
هيچ يك از مراحل زندگي بهترين، اولين يا آخرين مرحله زندگي نيست، بلكه فقط يك فرصت نو و جديد است. از هر فرصتي بايد استفاده كرد تا يك تجربه مثبت در ذهن فرزندان به وجود آيد.
ايجاد تصويرهاي ذهني مثبت در انديشه و ذهن فرزندان موجب مي شود كه هر مرحله از زندگي را با احساس تسلط بر آن پشت سر بگذارند. احساس تسلط و توانمندي بر فرصت هاي زندگي به فرد اين قدرت را مي دهد كه بتواند در ايجاد تغييرات لازم دست به كار بشود.
توان خلق كردن و كاري را از نو شروع كردن يكي از پايه هاي اصلي تعليم و تربيت است كه خانه و مدرسه با اتكا به يكديگر بايد در فرزندان به وجود آورند، زيرا انسان سعادتمند و موفق كسي است كه بتواند خلاقيت داشته باشد و هرگز تابع محيط پيرامون نگردد.
بنابراين والدين آگاه و فعال براي ايجاد تصوير ذهني مثبت در ذهن فرزندان خود به جاي سرزنش و انتقاد و قضاوت و ارزيابي منفي از عملكردهاي ناموفق آنها به دنبال فرصت ها و بهانه هايي مي گردند كه بتوانند توان تلاش كردن، انگيزه خلق كردن و شوق ايجاد تغيير در روش هاي تحصيل و روابط اجتماعي را در فرزندان مورد توجه، تشويق و تحسين قرار دهند تا آنها بدانند كه فرصت جبران را دارند و آن چه مورد قضاوت قرار مي گيرد، راهي است كه در زندگي بر آن قدم گذاشته اند، نه مقصد موقتي كه در آن سكني گزيده اند. كارنامه آموزشي فرزندان فقط يك مقصد زودگذر است كه نمره هاي مربوط به درس هاي مختلف نشانه هايي هستند كه روند حركت در راه را نشان مي دهد.
«راه زندگي» عاشقانه ديدن با كنجكاوي وارسي كردن و خراب كردن و دوباره ساختن است. هر آن چه كه ساخته مي شود ممكن است روزي خراب شود و مجددا ساخته شود، اما با روش ديگري و شايد هم با محتواي متفاوت. به هر حال بار ديگر خلق كردن است، پس هرگز قالبي تنگ، ثابت و غيرقابل تغيير براي فرزندان نسازيد كه گرچه اين قالب بسيار زيبا و مورد تأييد هم باشد، اما براي سلامتي روح و توان سعادتمند شدن فرزندان بسيار زيان آور است. شما فقط تا مي توانيد تصويرهاي مثبت از عملكردهاي او بسازيد و به او فرصت بدهيد با ذهنيتي كه شما برايش ساخته ايد فرصت تغيير دادن و دوباره خلق كردن را به دست آورد. مطمئن باشيد آن چه را كه او خودش به دست آورد بيش از آن چه كه شما به او بدهيد (آماده داده ايد) قدر خواهد دانست. در مقابل عملكرد آموزشي فرزندان خود سعي كنيد تصوير ذهني مثبت در او ايجاد كنيد به عبارت ديگر:
1- موفقيت تحصيلي او را بهانه اي براي محبت كردن قرار ندهيد و همين طور عدم موفقيت و قصور در امر تحصيل را بهانه اي براي كاهش محبت خود نسبت به او قرار ندهيد. فرزند شما بايد جداي از رفتارش مورد محبت و عشق شما قرار بگيرد.
بنابراين در مقابل شكست هاي تحصيلي او فقط عوامل موثر را شناسايي كنيد و روش زندگي و برنامه ريزي هاي درون خانواده را تغيير دهيد.
2- عملكرد تحصيلي فرزندان خود را با هيچ كس مقايسه نكنيد.
3- احساس خود را نسبت به موفقيت هاي او هر چند كه اندك باشد بسيار واضح و شفاف اعلام كنيد.4- بدانيد آسايش و رفاه در زندگي حق فرزند شماست و هرگز آن را مشروط به موفقيت هاي اجتماعي و تحصيلي او نكنيد، مثلا نگوييد كه در اين همه آسايش كه تو داري بايد بهترين باشي.
5- اگر هيچ چيز خوبي براي گفتن نداريد دست كم هيچ حرفي نزنيد.
6- انتظارات خود را خيلي دقيق و شفاف با توجه به توانايي و استعداد و علاقه هاي فرزندان تان بيان كنيد.
به عبارتي اول براي خود معلوم كنيد، سپس با فرزندتان در ميان بگذاريد و در هر مورد كه فرزندتان اعلام آمادگي و توانمندي كرد، آن را جمع بندي كرده و در يك دفترچه يادداشت كنيد و سپس هر نوع امكاناتي كه لازم است براي كمك كردن به فرزندتان كه بتواند آن انتظارات را برآورده كند، فراهم نماييد و سپس فرزند خود را تشويق كنيد كه همه توان خود را به كار ببرد و به شوق و تلاش او پاداش بدهيد، اما نتيجه عملكردش را بگذاريد خودش ارزيابي كند، اگر در ارزيابي اش خود را ناموفق ارزيابي كرد، او را همراهي كنيد تا بار ديگر شروع كردن را تجربه كند، اما هرگز فراموش نكنيد كه عشق در خلق كردن ايجاد مي شود و نه در روند ثابت و تكراري و يكنواخت. پس فرزندان را بارها و بارها براي از نو شروع كردن تشويق كنيد تا شوق زندگي برايش هميشه بيدار بماند.
معرفي سايت مرتبط با اين مقاله