ما براي اينكه از زندگي خود احساس رضايت كنيم بايد دوست داشته شويم و به ما مهر بورزند و اين امر نيز در گرو اطمينان از تعلق خاطر همسرمان به ماست. از اينكه بدانيم از نظر روحي همواره مي تواند در كنارمان باشد. همانطور كه در آغاز زندگي مشترك به يكديگر قول مي دهيم كه در غم و خوشي دركنار يكديگر باشيم.البته اين امر در ابتدا ساده به نظر مي رسد اما رسيدن به آن و درك آن پيچيده است.بسياري از زوج ها نسبت به همسرشان تمايل و علاقه دارند و احساس همدلي نيز دارند اما چيزي مهمتر نيز وجود دارد و آن هم اينكه كارشناسان معتقدند زوج هايي كه در لحظات سخت و پراسترس در رهايي از اين وضع به همسرشان كمك مي كنند رابطه اي قوي تر و ارتباطي مستحكم تر برقرار مي كنند و بديهي است كه رضايت بيشتري نيز از زندگي شان دارند.ايجاد رابطه اي مبني بر احساس همدلي و تفاهم فراتر از همدردي و آگاهي از احساسات طرف مقابل است. معني آن هم قرار دادن خود به جاي طرف مقابل است تا در آن جايگاه آنچه او مي بيند و آنچه او احساس مي كند را ببينيد و احساس كنيد. حتي اگر از ديد خود با نظرات يا عقايد او مخالف هستيد.
فقط اگر روزي نيم ساعت وقت بگذاريد و به آنچه ما در اين بخش جهت راهنمايي شما طبق نظر كارشناسان ارائه مي كنيم دقت داشته باشيد مطمئناً زندگي زيباتري پيدا خواهيد كرد:
آنچه نبايد انجام دهيد . بي اعتنا نباشيد يعني آنچه همسرتان بيان مي كند را ناديده نگيريد. نگراني هاي همسرتان را جزئي و بي دليل نپنداريد و هرگز به او نگوييد «تو حساسيت به خرج مي دهي وگرنه اين موضوع اصلاً اهميت ندارد.» برايش نسخه نپيچيد. هرگز نگوييد «اگر من جاي تو بودم چنين مي كردم- تو نبايد...- تو بايد... »به عبارت ديگر لطفاً راه حل ندهيد. به ويژه مورد اخير را هرگز در مورد خانم ها به كار نبريد. آنچه بايد بكنيد . اگر مشغول انجام كاري يا تماشاي تلويزيون يا خواندن روزنامه هستيد آن را چند لحظه كنار بگذاريد و دركنارش نشسته فقط گوش بدهيد. به او بگوييد كه علت ناراحتي او را مي توانيد درك كنيد . او را متوجه كنيد كه از ناراحتي اش ناراحت هستيد و برايتان ارزش دارد تا اگر بتوانيد كاري در جهت رفع آن انجام مي دهيد. اگر پيشنهادي نيز برايش داريد ابتدا او را مورد حمايت خود قرار دهيد سپس مي توانيد به نرمي به او بگوييد كه موضوع ناراحتي اش مهم است و حق دارد اما شايد اگر راه ديگري را برود بهتر به نتيجه برسد. قوانين حل مسئله در زندگي مشترك
- هر زوجي قبل از اينكه بتوانند مشكلشان را حل كنند بايد بياموزند كه خشمشان را چگونه كنترل و مديريت كنند.
چگونه در عين مخالفت با طرف مقابل او را با خشم و عصبانيت خود نيازارد.
- ابتدا بايد ظرفيت خود را افزايش دهيد تا با كوچكترين مسئله اي از كوره درنرويد و همه چيز را تمام شده نپنداريد. اين تغييرات نيز به تدريج ايجاد مي شود البته در صورتي كه تلاش كنيد.
1- به خود يادآوري كنيد كه مي توانيد عصباني باشيد اما دليلي ندارد كه احساس قرباني بودن يا احساس گناه كنيد. بدين ترتيب در جايگاهي قدرتمندانه تر قرار مي گيريد و بهتر فكر مي كنيد.
2- بدانيد كه با وجود اختلاف نظرها شما دشمن يكديگر نيستيد و قرار هم نيست كه باشيد. پس در خطاب كردن يكديگر- تقاضا كردن- و حتي صدا زدن نام يكديگر جانب احترام و انصاف را بگيريد.
3- هرگز از گذشته همسرتان يا حتي جمله اي كه در گذشته به شما گفته به عنوان سلاحي در مقابلش استفاده نكنيد يا به عبارتي در دادگاه خانوادگي اين گونه مسائل قبلي را عليه يكديگر استفاده نكنيد. تا همسرتان از نظر عاطفي احساس امنيت خاطر كند.
4- هرگز وقتي همسرتان ناراحت و يا عصباني است و دارد با هرگونه لحني صحبت مي كند اتاق يا ميز غذا را با ناديده گرفتن او ترك نكنيد.
5- بدون انتقاد و قضاوت همسرتان را با عقايد درست يا غلطش بپذيريد. اگر مرتب در پي تغيير همسرتان باشيد پس از مدتي هر دوي شما خسته و از رده خارج خواهيد شد و ديگر لذتي از زندگي مشترك نخواهيد برد زيرا احساس مي كنيد به هويت و شخصيت تان بي احترامي مي شود. پس يكديگر را با نقاط قوت و ضعف بپذيريد. كاري كنيد كه همسرتان به جاي خزيدن در غار تنهايي احساسات خود را بيان كند.
خانم ها بايد بدانند كه تنها راه وارد گفت وگو كردن همسرشان صحبت با آنها نيست.
نقش سكوت را دريابيد
شايد خانم ها سكوت را آزاردهنده ببينند اما سكوت براي مردان عاملي براي رسيدن به آرامش تلقي مي شود. اگر مدتي به او زمان بدهيد خودش در آرامش تسكين مي گيرد و تمايلي براي گفت وگو پيدا مي كند اما اگر نگذاريد زماني براي تنهايي و آرامش داشته باشد بيشتر عقب نشيني مي كند و تمايل كمتري براي صحبت پيدا مي كند. در ضمن هيچ گاه اين نياز مردان به تنهايي و سكوت را به حساب عدم علاقه به شما و يا بي مسئوليتي تلقي نكنيد.
- نيازها و خواسته هايتان را مستقيم و واضح بيان كنيد.
لازم به ذكر است كه تعريف مردان و زنان از ارتباط متفاوت است. از نظر مردان در بيان خواسته ها و مسائل دو مرحله وجود دارد:
مرحله اول: موضوع اين است و مرحله دوم: لطفاً اين كار را بكن.
شايد از نظر بسياري از خانم ها يك مرحله در اين ميان گم شده و آن هم شرح وضعيت و جزئيات است زيرا خانم ها اصولا دقيق تر به جزئيات توجه مي كنند اما مردان از پرداختن به حاشيه و جزئيات استقبال نمي كنند.
- براي هر پاسخي سؤالي مجزا كنيد.
انتظار نداشته باشيد وقتي از شوهرتان مي پرسيد «روزت را چطور گذراندي؟» تمام روزش را برايتان تعريف كند. در چنين مواردي او ممكن است بگويد «بد نبود» يا «خوب بود» براي اينكه بدانيد با كارمند جديدي كه به اتاقش آمده چه كرده بايد سؤال ديگري بپرسيد.
- در صحبت ها كمتر انتقاد كنيد.
اگر شوهرتان احساس كند كه ممكن است با صحبت هايش شما او را مورد قضاوت قرار داده و به جاي تحسين از او ايراد بگيريد ديگر تمايلي به گفت وگو پيدا نخواهد كرد.
- لحظات مناسب را براي گفت وگو با بيان خواسته ها پيدا كنيد.
در غير اين صورت بسياري از شوهران فكر مي كنند كه صحبت هاي شما به منزله ايراد گرفتن است. پس احساس نگراني كرده و تصور مي كنند خودشان مقصر هستند. وقتي مشكلي ايجاد شده بايد فقط مسئله را بگوييد و از او بخواهيد در حل آن به شما كمك كند. و به اين ترتيب او را مطمئن كنيد كه ناراحتي شما از مسئله ايجاد شده است نه از همسرتان.