شاعر: سيمندخت وحيدي
تعداد صفحات: 200
شابک: 9 ـ 940 ـ 471 ـ 964
نوبت چاپ: اول 1384 شمارگان: 2200
معرفي کتاب:
كتاب حاضر مجموعه شعرهاي سيمين‌دخت وحيدي است كه در 200 صفحه در قالبهاي غزل، قصيده، مثنوي، اشعار نو و سپيد و چند رباعي و دوبيتي گرد آمده است. مضامين اشعار وحيدي، سياسي، اجتماعي و مذهبي است كه با زبان كهن سروده شده است. استفاده از واژگان قديمي و تركيبهاي كليشه‌اي در سراسر شعرهاي وي به‌ويژه قصيده‌ها و مثنويها، موج مي‌زند، به طور نمونه استفاده از واژه باغ، تركيب باغ سر كوي، گلستان، نسيم سحر و باغ جنان، لامكان و ساقي فراوان به كار برده شده است. بسامد واژگان كهن بسيار بالاتر از واژگان جديد است اين در حالي است كه كمتر مي‌توان يك تركيب و يا تصاوير نو را در شعرهاي خانم وحيدي ديد. اگرچند در جاي جاي شعرهاي سپيدش تلاش كرده است به واژگان و تركيبهاي جديدي دست پيدا كند كه به سبب استفاده از فضاي گفتماني و مفهومي، تكنيك و فرم شعر، قرباني محتواي شعر شده است به‌ويژه آنجايي كه شعرها صورت شعاري به خود گرفته و يا در وصف كسي سروده شده است. استفاده از قالبها و فرمهاي جديد و كلاسيك در بيشتر شعرها تكراري است. قالبهايي كه همواره مورد استفاده پيشينيان چه كهن و جديد بوده‌اند. اما وحيدي بر وزن و موسيقي كناري و دروني آشنا‌ست و كمتر مي‌توان سكته و كمي و كاستي وزن را در شعرهاي او يافت. لذا بازيهاي زيباشناختي وزني در شعرهاي وي به چشم نمي‌آيد. خانم وحيدي در شعرهاي سپيدش كمتر موفق بوده است، وزن براي خانم وحيدي خميرماية زيباشناختي شعرهاي اوست و با تسلطي كه بر وزن و موسيقي شعر دارد در غزلها، قصيده‌ها و مثنويهايش بهتر رخ كشيده است تا شعرهايي كه با موسيقي و اوزان دروني سر و كار دارد. استفاده از رديف و قافيه‌هايي نظير بي‌تو، امروز، نمي‌شود، سبز و هنوز كه در شعرهاي نو كلاسيك بسيار استفاده شده در شعرهاي وحيدي زياد به چشم مي‌آيد و از قوت شعر مي‌كاهد. با اينكه در بيشتر جاها استفاده‌هاي زيبايي از اين شيوه‌ها شده است كه كم هم نيست. خانم وحيدي شاعر نو‌كلاسيك است كه روان بودن و سياليست در شعر و زبان شعري از نكات قوت اوست.
رباعي از متن كتاب: گفتم كه دگر گذشته دوران سكوت / با سنگ سخن بتاز بر جان سكوت / برگشت به من نگاه تندي افگند / لب را بگزيد و داد فرمان سكوت/
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله