نکاتي چند در باره اثر باورهاي ديني بر سلامتي بيماران سالمند
دکتر «هاروادج کينگ» مدت پانزده سال سرگرم پژوهش پيرامون تأثيرات مذهب و باورهاي ديني بر زندگي بيماران کهنسال بوده است. زماني که وي به عنوان پزشک خانواده در دانشگاه ميسوري به کار پرداخت، شور و شوقش نسبت به اين مسأله فزونتر شد. ميگفت: «من شيوه رويارويي آنها را با بيماريهايشان جويا ميشوم و شمار زيادي از آنان در زمينه اعتقاداتشان سخن ميگويند.»
بر پايه بررسيهاي مؤسسه نظرسنجي گالوپ [امريکا]، پنجاه و سه درصد امريکاييهاي 65 ساله و حتي سالخوردهتر، ابراز داشتهاند که هفته گذشته در مراسم دعا و عبادت منعقد در کليسا شرکت جستهاند. پزشک ياد شده در يکي از مطالعاتش از بيماران سالمند يک جامعه نيمه غربي خواست که چگونگي آشنايي با پنج نفر از ياران صميميشان را توصيف کنند. نيمي از اين افرادِ آزموني پاسخ دادند که اين آشنايي و الفت در نمازخانه (کليسا) صورت گرفته است.
دکتر «کينگ» را عقيده بر اين است که پيران بر اثر شرکت در مراسم مذهبي، از امتيازات فراوان جسمي بهرهمند ميشوند. بر حسب پژوهشي که روي 000/20 امريکايي صورت گرفت، معلوم شد آن عده که در هفته بيش از يک دفعه در چنين مراسمي شرکت جستهاند، ميانگين عمرشان هفت سال فزونتر از ديگران بوده است و اين ميزان براي آفريقاييان ساکن امريکا، چهارده سال بود.
پزشک مزبور اظهار ميدارد: بيماران سالخوردهاي که گرفتار افسردگياند، چنانچه باطنا و حقيقتا به باورهاي دينيشان پايبند باشند، سرعت بهبوديشان به 70 تا 100 درصد افزايش مييابد.
پس سبب چيست؟ از چه رو کساني که در مراسم مذهبي (کليسا) شرکت ميجويند، به نسبت سايران از تندرستي جسماني رضايتبخشتري سود ميجويند؟ پزشک مذکور در کتاب جديدش به اين پرسش، جواب داده و ضمن آن عامل عمده را قدرت شفادهنده اعتقادات مذهبي ميانگارد. وي ضمنا ميافزايد: «اشخاصي از اين دست، حتي ميل بيشتري به تداوم زندگاني و انجام تمرينات ورزشي دارند و امکان ترک سيگار و مشروبات الکلي هم در ايشان بيش از ديگران است. آنها اجتماع را پشتيبان خويشتن ميپندارند. در اين قبيل افراد، افسردهدلي ندرتا ديده ميشود، از زندگي رضايت کامل دارند و از عهده رفع مشکلات کاملاً برميآيند. در ضمن داروهاي خود را سر وقت مصرف و هرچند وقت يک بار نزد پزشک ميروند، زيرا افرادي آبرومند و وظيفه شناسند.»
منبع: پيام زن
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله